طنز | راهکار‌هایی برای مسئولان در هنگام سیل

باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا | علی بهاری

«در سیل چه کنیم؟»

۱ـ از محل ماموریت خویش خارج نشوید مگر اینکه خارج از کشور باشد یا این که برای سفر‌های کاملا فشرده کاری به جزایر نزدیک خارج ایران.

۲ـ اگر از محل ماموریت خارج هستید با یک تلفن به زیردستی خودتان بر تسریع کمک رسانی تاکید کنید و یادآوری کنید که او هم حتما همین کار را بکند؛ عمیقا مراقب باشید که خودتان در جلسه‌ی بحران شرکت نکنید؛ چرا که همه‌ی کاسه و کوزه‌ها بر سر شما شکسته می‌شود. البته اگر مایل بودید می‌توانید در ۵ دقیقه‌ی آخر حضور یابید. ناهار مرغ میدن؟!

۳ـ اگر مشاور هستید مبادا جوگیر شده، عازم مناطق بشوید. برای شما خوب نیست. بنشینید توئیت بزنید. ترجیحا توئیت‌هایی که هیچ کس متوجه منظورتان نشود.

۴ـ در صورت حضور در مناطق توصیه کنید که حتما تیم عکاس و فیلمبردار به میزان کافی حضور داشته باشد. از عملیات امداد و نجات غافل نشوید که بسیار مهم است: مثلا کودکی را به صورت مصنوعی غرق کنید و در لحظه‌ی آخر نجات دهید. سپس در حالی که اصلا متوجه دوربین نیستید دست هایتان را به سمت آسمان ببرید و فریاد بزنید: خدایا تو شاهدی که من فقط به خاطر تو این کار رو کردم!

۵ـ در مصاحبه‌ها بگویید همه چی آرومه، مردم همه خوشحالن! در غیر این صورت با فشار افکار عمومی مواجه می‌شوید.

۶ـ بر جنبه‌های مبثت سیل در مصاحبه‌ها تاکید کنید. مثلا بگویید این سیل نشان داد مردم ما چقدر با هم همبستگی دارند یا مثلا این ماجرا، دروغ بودن خشکسالی ایران را ثابت کرد.

۷ـ به مردم ریشه‌ی بحران‌ها را بگویید تا بدانند چه کسی مقصر واقعی است. مثلا در مصاحبه بگویید خدا لعنت کنه امیر عباس هویدا رو! اگر اون نامرد پروژه‌های سدسازی رو تعطیل نمی‌کرد مردم گرفتار نمی‌شدند.

۸ـ تا جایی که می‌توانید در مناطق عمیق حضور پیدا کنید تا مردم شاهد دلسوزی و پیگیری شما بشوند. البته نه آن قدر عمیق که مجبور شوید از دماغ گیر استفاده کنید. باور نمی‌کنند ضایس!

۹ـ در ایام بحران به مردم اعلام کنید ما یک هفته حقوق مان را به مناطق سیل زده اختصاص می‌دهیم. بعد از بحران به روی خودتون نیارید. کسی پیگیر نمیشه. خیالتون راحت!

۱۰ـ سعی کنید موقع گزارش دادن، نقش سازمان خودتون رو پررنگ کنید. بقیه سازمان‌ها پررو میشن زیادی بهشون بپردازین!/918/ی703/س