۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۷:۰۹
کد خبر: ۶۰۶۷۳۴
آیت الله سبحانی:

حیله گری و قسم دروغین حربه منافقان برای فریب مسلمانان است

حیله گری و قسم دروغین حربه منافقان برای فریب مسلمانان است
حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به اینکه حیله گری و قسم دروغین خوردن حربه منافقان برای فریب مسلمانان است، گفت: خداوند منافقان را به وسیله اموال و اولاد عذاب می کند.

به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی از مراجع تقلید ظهر امروز در هشتمین جلسه از سلسله مباحث تفسیر قرآن کریم که در مدرسه علمیه حجتیه برگزار شد، به تفسیر آیه 54 سوره توبه پرداخت و گفت: خداوند در این آیه خطاب به پیامبر اکرم(ص) می فرماید نباید اموال و اولاد منافقان تو را به تعجب وادارد، زیرا خداوند اراده کرده است تا این افراد را به وسیله اموال و اولادشان عذاب کند.

وی ادامه داد: ممکن است این سؤال ایجاد شود که اموال و اولاد چگونه سبب عذاب می شوند، در حالی که این دو عامل در آیات دیگر قرآن کریم از اسباب خیر شمرده شده است؟ مفسران در این زمینه پاسخ های بسیاری داده اند، برخی گفته اند منافقان همواره نگران اموال خود بوده و از ترس به غارت رفتن یا نابود شدنشان همواره شب و روز خواب نداشتند، همچنین همواره نگران بودند که اولادشان در آینده به اسلام جذب نشوند؛ از همین جهت اموال و اولادشان به عذاب دنیوی آنها تبدیل شده بودند.

حضرت آیت الله سبحانی خاطرنشان کرد: فرض دوم از احتمال مذکور درست و فرض اول آن اشتباه است، زیرا ثروتمندان اعم مسلمان، کافر و منافق نسبت به غارت رفتن و یا نابود شدن اموالشان هراس دارند، بنابراین طبق برخی تفاسیر باید گفت که منافقان همواره خوف داشتند که اموالشان به دست مسلمانان افتاده و در جهت نشر معارف دینی مورد استفاده قرار گیرد.

این مرجع تقلید اضافه کرد: همچنین می توان واژه «لیعذبهم» در آیه 54 سوره توبه را به معنای «خسران» گرفت و اینگونه معنا کرد که اموال و اولاد منافقان سبب خسران آنها خواهد شد.

استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه به تفسیر آیات 56 و 57 سوره توبه پرداخت و با اشاره به اینکه حیله گری و قسم دروغین خوردن حربه منافقان برای فریب مسلمانان است، گفت: کسانی که میان قول و عملشان منافات وجود دارد، همواره قسم می خورند تا دیگران را گول بزنند، بنابراین انسان نباید هر قسم خوردنی را به آسانی قبول کند.

وی یادآور شد: پس از جنگ تبوک منافقان در اقلیت قرار گرفتند، از همین جهت از روی ترس و هراسی که داشتند همواره قسم می خوردند که همراه مسلمانان هستند، چراکه رفتارشان نشان می داد که اگر پناهگاهی در خارج مدینه پیدا می کردند از شهر خارج می شدند./841/پ202/ق

حسین ثالث موید
ارسال نظرات