بررسی ورود حوزویان به دانشگاه در دوهفته‌نامه عهد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، بیست و نهمین شماره دو هفته‌نامه «عهد: پویشی برای ترسیم سیمای طلبه عصر انقلاب» با پرونده ویژه «دانشجویان و طلبه‌های دانشجو» از سوی خانه طلاب جوان منتشر شد.
در این شماره از دو هفته‌نامه عهد این مطالب را مطالعه می‌کنیم: آن تأثیری که در پیادهروی هست: در زیارت معمولی نیست، به شیعیان یاد دادند اینجا محل اجتماع شماست، آیا تو سرباز امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هستی؟، آیا نظام آموزشی حوزه با رسالتش تناسب دارد؟، آیا «نفی شی اثبات ما عدا» می‌کند؟، حوزه‌های آرمان‌های دانشجویی، پیوند مبارک!، ادل دلیل علی شیء وقوعه، کفایه را خوانده‌ایم: اما به تاریخ صاحب کفایه توجهی نکرده‌ایم، شهید وحدت، عاشورا چگونه و چرا؟! و نیت خدمت نه اندازه خدمت.
سخنی از حضرت آیت الله مکارم شیرازی با عنوان «آن تأثیر که در این پیادهروی هست، در زیارت معمولی نیست» در این شماره آمده که در قسمتی از این متن می‌خوانیم: در ایام اربعین، اجتماع در کربلا، از عاشورا بیشتر است، انبوه جمعیت خیلی بیشتر است، آن وقت عده زیادی زن، بچه، با این که خطراتی هم احتمال می‌دهند تهدیدشان بکند پیادهروی کربلا را انجام می‌دهند، این دلیل بر این است که واقعا عاشق این مکتب هستند، تنها عشق است که آن‌ها را به این سمت و سو می‌برد.
آن تأثیری که در این پیادهروی هست، در زیارت معمولی نیست. انسان یک حال و هوایی دیگری پیدا می‌کند؛ تا آدم نرود، توجه پیدا نمی‌کند؛ انسان یک حال و هوای دیگری پیدا می‌کند، یک شور و نشاط و یک عشق دیگری پیدا می‌کند.
آثار و برکتی که از زیارت معمولی حاصل می‌شود، ارزشمند است، خب می‌رود زیارت می‌کند، به جای دو روز، سه روز چهار روز زیارت می‌کند، تکرار زیارت؛ اما این یک خاطره‌ای می‌شود برای تمام عمر، اصلا موقع راه رفتن به آن سمت می‌رود، دارد خودسازی می‌کند. غیر از بحث‌هایی که در طول راه می‌شود، شب‌هایی که مستقر می‌شوند و صحبت‌هایی که می‌شود، اصلا خود این یک تأثیر در خودسازی دارد.
«آیا نفی شیء اثبات ما عدا نمی کند» عنوان یادداشتی از حجت‌الاسلام علی مهدیان درباره ورود حوزویان به دانشگاه است که در قسمتی از این یادداشت می‌خوانیم:
ورود حوزویان به دانشگاه تحت تأثیر مصلحت‌سنجی‌ها و اهداف مختلفی رخ می‌دهد. عده‌ای احساس می‌کنند حضور فعال در عرصه‌های اجتماعی نیاز به یک مدرک دانشگاهی دارد و کسب مدارک دانشگاهی در جامعه هم ساده‌تر و هم شناخته‌تر است.
برخی نیز به فکر آینده شغلی و کسب درآمد هستند و در نگاه برخی کسب مدرک دانشگاهی یک فعالیت کم مؤونه و پر فایده است و برخی از این افراد احساس توانایی ادامه تحصیلات حوزوی در خود نمی‌بینند و دنبال مسیری می‌گردند که سریع‌تر به نتیجه برسند.
برخی اما اهداف علمی‌تر دارند و مثلا به نیت اسلامی‌سازی علوم انسانی یا غنا بخشیدن به دانشهای دانشگاهی با علوم حوزوی وارد دانشگاه می‌شوند گروهی نیز به دنبال این هستند که از این طریق بتوانند نقش جدی‌تری را برای تبلیغ در دانشگاه که آن را عرصه کلیدی و مهمی می‌دانند دست و پا کنند.
در این میان نقش خانواده و انتظارات آن‌ها را نیز نمی‌توان نادیده گرفت. احساس کسانی را که انتظارات پیش از طلبگی‌شان با آنچه در حوزه می‌بینند سازگاری ندارد نیز قابل انکار نیست. برخی اساسا ترسیم روشنی از رسالت و هویت طلبگی ندارند و احساس می‌کنند اینجا خبری نیست و اساسا راه از مسیر دیگری عبور می‌کند.
مؤسسات اقماری اطراف حوزه نیز در جهت دادن طلاب به سمت علوم دانشگاهی کم تأثیر نیستند. صرف وجود چنین مؤسساتی و به رسمیت شناختن آن‌ها مبلغ این نکته است که خواندن علوم دانشگاهی در کنار حوزوی درست و شدنی است.
حجت‌الاسلام ملکی در یادداشتی با عنوان «ادل دلیل علی شیء وقوعه» به بررسی موانع و ظرفیت‌های پیش روی دانشجویانی که طلبه شده‌اند، پرداخته است؛ در قسمتی از این مقاله می‌خوانیم: دانشجویانی که وارد حوزه می‌شوند با دانشجویانی که در دوران دفاع مقدس وارد میدان جنگ و شهادت‌طلبی شدند شباهت‌هایی دارند.
هر دو دغدغه دفاع از دین و ورود در عرصه جهادی دارند و هر دو گروه به دنیا کسب و مقام و جایگاه نیستند بلکه از موقعیت‌های اجتماعی‌شان در راه خدای می‌گذرند تا بتوانند از دین دفاع کنند و این انگیزه این‌هاست، همان‌طوری که آن وقت رزمندگان حماسه آفریدند و در مقابل دنیا ایستادند؛ جوان‌های دهه نود هم با پشتکار و مقاومت و اخلاص باز هم می‌توانند حماسه بیافرینند. این وجه شبه بین این دو گروه است.
دو هفته‌نامه «عهد: پویشی برای ترسیم سیمای طلبه عصر انقلاب» با شمارگان 1550 نسخه در 6 صفحه از سوی خانه طلاب جوان منتشر و میان حوزویان توزیع شده است./998/ن602/ق