۲۳ خرداد ۱۳۹۵ - ۲۳:۲۶
کد خبر: ۴۳۲۰۹۷

پاسخ آیت الله سبحانی به یک شبهه وهابیت علیه پیامبر اسلام

حضرت آیت الله سبحانی با اشاره به یکی از شبهات وهابی ها مبنی بر مسأله حرمت جشن گرفتن در میلاد پیامبر اکرم(ص) گفت: وهابی ها این عمل را بدعت می دانند و بدعت چیزی است که ریشه دینی و قرآنی نداشته باشد در حالی که لزوم تعظیم پیامبر در آیات قرآن تأکید شده است و همین جشن ها ومدح پیامبر مصداق بارز تکریم پیامبر است.
آیت الله سبحانی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حضرت آیت الله جعفر سبحانی، استاد برجسته درس خارج حوزه علمیه امشب در پنچمین برنامه چشمه معرفت که در ماه مبارک رمضان از شبکه اول سیما پخش شد، با اشاره به یکی از شبهات وهابی ها مبنی بر مسأله حرمت جشن گرفتن در میلاد پیامبر اکرم(ص) اظهار داشت: مسلمانان در سراسر جهان از روز 12 تا 17 ربیع الاول که مربوط به میلاد پیامبر اکرم (ص) است را جشن می گیرند، اطعام می کنند و ثواب آن را هدیه به پیامبر می کنند؛ اما در همان ایام مفتی سعودی می گوید این کار بدعت است چون صحابه این کار را نمی کردند.

 

وی در پاسخ به این شبهه ادامه داد: از منظر قرآن بدعت چیزی است که در قرآن ریشه و در دین دلیل نداشته باشد؛ ولی اگر موضوعی در دین دلیل و ریشه داشته باشد بدعت نیست؛ هرچند در مطلوبیت این جشن ها دلیل به خصوصی نیست اما برای دلیل با العموم داریم و آن آیاتی است که فرمان می دهد پیامبر را تکریم کنید.

 

حضرت آیت الله سبحانی با بیان این که اشتباه وهابی ها این است که به قرآن توجه نمی کنند، عنوان داشت: در یکی از آیات سوره اعراف خداوند به مدح کسانی می پردازد که به پیامبر ایمان آوردند، او را یاری می کنند، او را تکریم و تعظیم می کنند و تابع قرآن می شوند، پس با توجه به این آیه ما در قبال پیامبر چهار وظیفه داریم؛ ایمان، کمک، تعظیم و تبعیت از قرآن، بنابراین تکریم پیامبر اصلی از اصول اسلام و قرآن است؛ حال از وهابی ها می پرسیم آیا وقتی در ایام ولادت پیامبر مسلمانان در مجالس آیاتی که در شأن پیامبر نازل شده می خوانند و شعرا هم اشعاری در مدح ایشان می خواند و بعد اطعام می کنند آیا واقعا وجدان قبول می کند این امر تحقیر پیامبر باشد.

 

وی افزود: قرآن در سوره انشراح می فرماید «و رفعنا لک ذکرک» یعنی ما پیامبر را بلند آوازه کردیم، بنابراین ترفیع ذکر نبی امر محبوبی نزد خدا است که خداوند آن را یاد می کند و یا شهادت بر رسالت او در اذان که در روز بارها آن را تکرار می کنیم؛ حال آیا در 12 ربیع الاول و 17 ربیع الاول ما با برگزاری جشن ها، شأن پیامبر را بالا برده ایم یا پایین؟ آیا واقعا این جشن ها تجسیم بخشی به آیات قرآن نیست؟.

 

استاد برجسته درس خارج با اشاره این که برگزاری مراسم در ولادت پیامبر خود عمل به آیات قرآن است، ابراز داشت: در آیات قرآن بیان شده است که روزی عیسی مسیح به همراه حواریون در مجلسی نشسته بودند که حواریون از حضرت عیسی خواستند تا او از خدا برای آن ها غذا طلب کند که حضرت دست به دعا بلند کرد و فرمود اگر در این روز بر ما روزی نازل شود تا روز قیامت برای ما عید خواهد بود و همچنین شد و مسیحیان این روز را عید می گیرند؛ حال آیا مائده آسمانی که فقط شکم آن افراد را سیر می کرد می تواند تا روز قیامت مجوز برگزاری جشن و عید باشد ولی مائده آسمانی که به نام پیامبر اکرم است و  جهان را از نظر فکر سیر می کرد از نظر عظمت به آن مائده مادی نرسیده و عید نباشد؟

 

وی تصریح کرد: وجود پیامبر مائده آسمانی است که جهان را تکان داد، عقل ها را سیر کرد و افکار را بالا برد و به همین جهت قطعا ما باید چنین روزی را عید معرفی کنیم و به هیچ عنوان بدعت در دین محسوب نمی شود./1330/پ202/ج

ارسال نظرات