نقش علما و روحانیان در مقابله با هجمه فکری حزب توده
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، مؤسسه فرهنگی هنری جنات فکه، صد و هشتاد و یکمین شماره ماهنامه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی فکه ویژه خرداد 97 را به سردبیری علی حسین‌پور منتشر کرد.
این ماهنامه در شش بخش یادداشت‌ها، چشم‌انداز، روایت راوی، یادمان، موج بیداری، مدافعان حریم و فکه+ سامان یافته است.
در بخش یادداشت‌ها عنوان‌های: مذاکره هرگز، به قلم سوگند و خرداد، آکنده از رخداد را مطالعه می‌کنیم.
نیروی انسان ثروت عظیم کشور 96 و دهه شصت نیز مطالب بخش چشم‌انداز است؛ ضمناً در بخش گذر از تاریخ این ماهنامه عنوان‌های: تا چهل سالگی، انقلاب به سمت آزادی، شکست اندیشه مارکسیستی بررسی شده است.
شهر در پناه خدا، دچار احساس، این قصه، تخریب‌چی مریوان، روزی روزگاری، بر فراز 1904، تنبیه تقی و بالستیک کوچک نیز عنوان‌های بخش مدافعان حرم است و همچنین عنوان شهر من در روزهای انقلاب و جنگ در بخش یادمان به چشم می‌خورد.
سرباز وطم، شهید بردار شهید و محبوب من عملیات کور نیز مطالب بخش مدافعان حریم و پیشخوان هم در بخش فکه + آورده شده است.
حزب توده ایران اولین حزب سیاسی بود که از شهریور 13200 در ایران شکل گرفت. رهبران و مؤسسان این حزب 53 نفر بودند. این حزب با ادعای حمایت از طبقه کارگر تأسیس شد و با شعار طرفداری از رنجبران توانست نظر بسیاری از جوانان را به خود حلب و زمینه بی‌اعتقادی و هرهری مذهب شدن آنها را فراهم کند و این اتفاق سبب ورود علما، روحانیون و مذهبیان به ماجرا برای مقابله هجمه فکر توده‌ای‌ها شد؛ از این رو انوشه مرعشی در یادداشتی با عنوان «شکست اندیشه مارکسیستی» به بررسی نقش علما و روحانیان در مقابله هجمه فکر حزب توده در دهه‌های 20 و 30 شمسی پرداخته و در این باره چنین آورده است:
در دوره‌ای که حزب توده فعالیت خود را در شهرها و حتی روستاها ایران گسترش می‌داد، تنها چند سالی از تبعید رضاشاه می‌گذشت و مردم در آن سال‌ها علاوه بر خاطرات تلخ دوران دیکتاتوری رضاشاه قلدر، اشغال کشور، قحطی فقر و آشفتگی سیاسی و اجتماعی دست به گریبان بودند. در آن شرایط بحرانی، مبلغان حزب توده در مواجهه با جوانان شعارهایی سر می‌دادند که واقعاً جذاب بود.
شعار طرفداری از کارگران و رنجبران، شعار حمایت از گرسنگان و فقرا و شعارهای عدالت محورانه برای آزادی و برابری که باعث می‌شد انبوهی از جوانان اعم از درس‌خوانده و درس‌نخوانده جذب آنها شوند و این شعارها را باید در کنار رفتار منافقانه رهبران حزب توده در پنهان کردن ماهیت مارکسیستی و ضد مذهبیشان نگاه کرد. حزب توده، به عنوان حزبی غیر مستقل و ملحد که اعضا و رهبران دین را «افیون توده‌ها» می‌دانستند وابستگی تام و تمام به کشورهای کمونیستی شوروی داشتند، اما این واقعیت‌ها را در مواجهه با مردم عادی کتمان می‌کردند.
این نفاق و شعارهای جذاب حزب توده، خطری جدی را متوجه جوانان می‌کرد و باعث بی‌دینی و انحراف آنها از مبانی اعتقادی و حتی بی‌غیرتی نسبت به منافع وطن می‌شد. برای همین، علما و روحانیون که خطر را احساس کرده بودند از همان دهه 20 کمر همت بستند و مقابله با تبلیغات و شبهه افکنی‌های حزب توده را شروع کردند و این مقابله و مبارزه فکری و فرهنگی در دو سطح انجام می‌شد.
یک بخش، مخاطب تحصیل کرده داشت و بخش دوم مخاطب عام که اهل مطالعه نبودند و یا اینکه که کلاً سواد نداشتند در بخش اول، تألیف کتاب و مقاله در مجله‌ها و نشر و توزیع آنها در سطح کشور به وسیله طلاب و به فرماندهی حوزه علمیه و علما انجام می‌پذیرفت و در بخش دوم اما ارتباط چهره به چهره با مردم در شهرها و روستاها به ویژه طلاب و روحانیون در حسینیه‌ها، تکایا و مساجد و حتی حضور در جمع جوانان بود.
گفتنی است،مؤسسه فرهنگی هنری جنات فکه یک‌صد و هشتاد و یکمین ماهنامه فرهنگی، اجتماعی، سیاسی فکه را در 72 صفحه به قیمت 4000 تومان منتشر کرده است./998/ن ۶۰۳/ش