شعر ولایی بیش از همه اشعار دیگر در ذهن و زبان مردم جاری است

سیدمهدی حسینی، شاعر برجسته آئینی کشور، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، با اشاره به جایگاه شعر و ادبیات آئینی و ولایی در کشور، اظهار کرد: اکنون و در عصر ما شاید شعر ولایی بیشترین مخاطب را در بین مردم ما داشته باشد؛ زیرا یکی از شاخه‌های شعر ولایی، شعر مذهبی است که موضوع آن مدح و مرثیه اهل بیت بوده و در مجامع مختلف عرضه می‌شود.

وی افزود: یکی از عرصه‌های ارائه شعر ولایی کنگره‌های شعری و انجمن‌های ادبی است که مخاطبان خاص خود را دارد و عرصه دومی که شعر در آن به‌خوبی شنیده شده و به ذهن و زبان مردم انتقال پیدا کرده و تأثیر می‌گذارد هیئت‌های مذهبی و مجامع توسل و عزاداری است.

حسینی ادامه داد: بنابراین وقتی ارزیابی می‌کنیم می‌بینیم که شاید شعر ولایی بیش از همه اشعار دیگر در بین مردم و در ذهن و زبان آن‌ها راه یافته و جایگاه پیدا کرده است.

وی اضافه کرد: فردی که در فضای مذهبی شعر نمی‌گوید، در وضعیت فرهنگی امروز خیلی که مخاطب داشته باشد و کتاب او به چاپ دوم و سوم و چهارم هم که برسد حداکثر پنج هزار نفر شعر او را می‌خوانند و می‌شنوند؛ اما در مجامع مذهبی گاهی اوقات در یکی از هیئت‌ها پنج هزار نفر و یا بیشتر شعر را می‌شنوند و با آن ارتباط برقرار می‌کنند.

این شاعر آئینی افزود: بنابراین اشعار ولایی و به‌ویژه شعرهایی که در قالب سخنرانی یا مداحی یا شعرخوانی شاعر در هیئات مذهبی ارائه می‌شود باید با وسواس هنری خاصی ارائه شود.

وی گفت: به همان اندازه که شاعر وسواس هنری به خرج داده و مداح در انتقال آن با هنرهای کلامی و اجرا، شعر را به‌درستی و زیبایی انتقال دهد ما می‌توانیم حدس بزنیم که آن شعر در ارتقای سطح فرهنگی مردم هم تأثیرگذاری بیشتری خواهد داشت و به‌عکس اگر شاعر و مداحی شعر معمولی و شعری که خالی از وسواس‌های هنری باشد ارائه دهد طبیعتاً سلیقه و ذوق مردم نسبت به شعر به‌جای ارتقا، فروکش کرده و سطح آن پایین می‌آید و به همان اندازه شاعر و مداح در این نوع افول فرهنگی مقصر است؛ بنابراین باید این حساسیت رعایت شود.

حسینی خاطرنشان کرد: مردم ما هم شعرشناس بوده و در تحسین‌هایی که هنگام شنیدن شعر می‌کنند و جاهایی که شعر را تکرار و زمزمه می‌کنند می‌شود این میزان حساسیت را فهمید؛ یعنی اگر شعری جذاب و زیبا و تأثیرگذار باشد فوراً در زبان مردم جا افتاده و آن را حتی بیرون از مجامع مذهبی تکرار می‌کنند؛ اما اگر برعکس باشد شعر را تحویل نگرفته و این خود میزان و عیاری است برای اینکه متوجه شویم اولاً ذائقه مردم به سمت چه شعرهایی گرایش دارد و دوم اینکه وقتی شعری را رد یا تحسین می‌کنند می‌توانیم بفهمیم که آن شعر چقدر ارزش هنری یا فکری دارد.

وی تصریح کرد: همین قضاوت را می‌توان درباره شعرهای انجمن محور و کنگره پسند هم داشت؛ به این معنا که بعضی از شعرها آن‌چنان جذابیت دارند که حتی از مرزهای کنگره‌ها و انجمن‌ها خارج شده و به ذهن و زبان مردم راه پیدا می‌کند؛ به عبارتی هم عوام فهم بوده و هم خواص پسند است./9314//۳۰۳/خ