۱۸ دی ۱۳۹۷ - ۲۰:۲۳
کد خبر: ۵۹۲۷۲۸
یادداشت؛

بدترین دفاع، بهترین حمله

بدترین دفاع، بهترین حمله
برای دفاع از جمهوری اسلامی و کارنامه اش باید روش بهتر و دیگری را در پیش گرفت.

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، معروف است که می گویند بهترین راه برای حمله به چیزی، دفاع بد از آن است. حال این شده حکایت این روزهای ما و کسانی که برای دفاع از انقلاب دست به هر روشی می زنند. به گونه ای از انقلاب و نظام و کارنامه اش دفاع می کنند که تاثیرش بر تخریب دلبستگی مردم، اگر از شبکه‌های ماهواره ای بیشتر نباشد کمتر نیست.

دهه فجر که فرا می رسد، رسانه های گوناگون اعم از صدا و سیما، روزنامه ها و ...  می گویند قبل انقلاب موبایل نبود، اما امروز چند میلیون گوشی هوشمند در کشور وجود دارد! قبل انقلاب، اینترنت نبود و الان همه جا خط ADSL هست. پیش از انقلاب، تعداد شبکه های تلویزیونی فلان قدر بود و الان بهمان مقدار است! اینها و موارد شبیه آن که کم هم نیستند نشان می دهد منطق ما در دفاع از انقلاب اسلامی دچار مغالطه است؛ زیرا در طول این سال‌ها وسایل ارتباط جمعی، رسانه های اجتماعی و امکانات مخابراتی به طور طبیعی در جهان رشد کرده است، چه بسا اگر رژیم شاهنشاهی هم حاکم بود این اتفاق کم و بیش می افتاد. بنابراین برای دفاع از جمهوری اسلامی و کارنامه اش باید روش بهتر و دیگری را در پیش گرفت.

روش پیشنهادی

بهترین و کارآمدترین راه برای مقایسه کارنامه رژیم شاهنشاهی با دستاورد های جمهوری اسلامی، انتخاب یک بازه زمانی یکسان و سنجش کارنامه این دو در آن قالب است. به این ترتیب که مثلا 25 سال از عمر رژیم پهلوی را با 25 سال از عمر نظام جمهوری اسلامی بسنجیم و نتایج را به جامعه عرضه کنیم. پیشنهاد نگارنده برای انتخاب بازه ی 25 ساله، از مرداد 1332 تا بهمن 1357 در رژیم سابق و خرداد 1368 تا خرداد 1393 در جمهوری اسلامی است. این بیست و پنج سال در جمهوری اسلامی، شامل سه دولت سازندگی، اصلاحات، عدالت و سال نخست دولت اعتدال است و در نظام شاهنشاهی، از کودتای آمریکایی آغاز می شود و به فروپاشی رژیم ختم می گردد. شباهت این دو بازه، آغاز یک دوره ی جدید در ایران است؛ در انقلاب، جنگ پایان یافت و سازندگی آغاز شد و در حکومت پهلوی، دولت تازه نفس کودتایی روی کار آمد.

در این پژوهش باید زیرساخت های توسعه ای نظیر جاده و راه، مدرسه و دانشگاه، درمانگاه و بیمارستان، ظرفیت کشاورزی و صنعتی، نرخ مرگ و میر، امید به زندگی و شاخص هایی نظیر آن در دو سال 32 و 68 بررسی گردد و در ادامه تحقیق شود که در پایان 25 سال، یعنی سال 57 و 93 با احتساب آن امکانات اولیه، کشور چقدر رشد و پیشرفت داشته است؟ در صورتی که چنین محاسبه ای انجام شود می توان ظرفیت و شتاب دو حکومت را برای رشد به دقت آنالیز کرد.

نویسنده، بی گمان می‌داند در صورت انجام این تحقیق و این روش تبلیغاتی؛ نظام جمهوری اسلامی سرفراز خواهد بود و پندار نادرست سلطنت طلبان، ابطال خواهد شد.704/918/س

علی بهاری

ارسال نظرات