دهه 70 سرآغاز ثبات حاکمیتی ادبیات داستانی انقلاب

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام مهدی جهان پژوهشگر حوزه علمیه عصر امروز در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با موضوع ادبیات داستانی دفاع مقدس به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: با توجه به اینکه تا نیمه دهه  گروه موافقی نسبت به اوضاع اجتماعی وجود نداشت و عملا تا سال 66 معترضین داعیه دار تفکری خاص بودند، پرداختن به ادبیات داستانی جنگ در دهه 60 از اهمیت والایی برخوردار است.

اتفاقات دهه 60 زاییده، طلایه داران جریانات دهه 60

وی در ادامه افزود: طی دهه 60 جریانات خاصی رخ داد که هر کدام می تواند طلایه دار جریان فکری خاصی باشد، از آن اتفاقات می توان به ترور، جبنش های آزادی خواهی و استقلال طلبی اشاره کرد.

حجت الاسلام جهان دهه 60 را مهد پرورش تفکرات پراکنده عقیدتی قلمداد کرد و گفت: در دهه شصت جریان های سیاسی خاصی حاکم شدند، رشد جریان های روشنفکری چشمگیر شد و همچنین شاهد ایجاد جریان های اسلامی منحصر به فردی بودیم.

دهه 70 ثبات حاکمیتی ادبیات داستانی انقلابی بود

پژوهشگر حوزه ادبیات داستانی دفاع مقدس تشریح کرد: از ابتدای دهه 70 به ثبات حاکمیتی رسیدیم و جریان حاکم جریان انقلاب بود و می توان ادعا کرد آثار داستانی دهه 70 با دقت بیشتری نوشته شده است و به حقائق تا حدودی اشاره کرده است.

وی در تبیین سبک فرهنگی و هنری جاری در دهه 60 ابراز کرد:  در دهه 60 ساختار فکری فرهنگی آن دوره جولانگاه جریان های سیاسی متعدد و هر کدام صاحب تفکر خاصی بوده اند، برخی شرق گرا و برخی غرب گرا، در جریان های اسلامی از یک سو فقیهان، از سوی دیگر اخباریون و اهل حدیث و از طرفی فلاسفه به چشم می خورد.

حجت الاسلام جهان گفت: جریان فکری هنری خاصی در دهه 60 به چشم نمی خورد اما حضور واقع گرایان، چپ گرایان، منکرین الهیات و تمایلات شرقی تمثیلی دیده شده است که خود نشان از حضور همه جریان های فکری هنری در آن دوران است.

وی در ادامه افزود: حضور جریانات سکولاریسم و پلورال و در اثنای آن شاخه ای موسوم به اسلام رحمانی نیز حاکی از حضور همه طیف گرایشات در این دوران دارد.

پژوهشگر حوزه علمیه تاکید کرد: در بین نظریات ادبی هنری متعلق  به دهه 60 هیچ اثری که متعلق به انقلاب اسلامی باشد به چشم نمی خورد.

حجت الاسلام جهان در پایان خاطرنشان کرد: در دهه 60 تفکر بنیادین انقلاب اسلامی در مقابل جمهوری اسلامی قرار گرفت، تا آن زمان مبناگرایی بودیم که در عرصه های فرهنگی هنری کاملا تهی و خالی از مبانی قوی است، اما پس از دهه 60 و از آغاز دهه 70 این نقیصه تا حد زیادی رفع شد./811/پ202/ب1