۰۱ بهمن ۱۳۹۷ - ۱۸:۵۶
کد خبر: ۵۹۴۴۴۵
آیت‌الله رشاد تشریح کرد؛

چگونگی خلاص شدن از کینه توزی و دشمنی دیگران در کلام امیرمومنان

چگونگی خلاص شدن از کینه توزی و دشمنی دیگران در کلام امیرمومنان
آیت‌الله رشاد با استناد به کلام امیرمومنان علی(ع) چگونگی خلاص شدن از دشمنی و کینه توزی دیگران را بیان کرد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله رشاد رییس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران و تولیت مدرسه علمیه امام رضا(ع)، امروز پیش از آغاز درس خارج در همین مدرسه علمیه، گفت: از کلمات حکمت بار امیر حکمت، عدالت و عقلانیت این فقره است که می‌فرمایند: شر را از سینه دیگران دروکن باریشه کن کردن آن از درون سینه خودت.

وی افزود: اینکه انسان می‌خواهد کسی با آدمی دشمنی نکند و دشمن انسان نباشد و نسبت به انسان حقد و کینه نورزد راهش آن است که ابتدا انسان خود نسبت به دیگران حقد و کینه نداشته باشد.

آیت‌الله رشاد بابیان اینکه انسان کینه‌توز هرگز نمی‌تواند از دیگران انتظار دوستی داشته باشد، ابراز کرد: کسی که نسبت به دیگران سینه‌ای آکنده از کینه دارد نمی‌تواند انتظار داشته باشد دیگران سینه‌ای مملو از کینه نسبت به او نداشته باشند، حضرت می‌فرمایند: راه دشمن زدایی و دشمنی زدایی این است که انسان نسبت به دیگران حال دشمنی نداشته باشد، اگر انسان قصد سوء نسبت به دیگران نداشته باشد و نسبت به دیگران بنای دشمنی بیجا نداشته باشد، دیگران هم نسبت به او سوءقصد نخواهند داشت و دشمنی نخواهند ورزید.

رییس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران ادامه داد: البته این روشن است که همان‌گونه که دشمنی زدایی و پرهیز از دشمنی و کاستن از دشمنان لازم و ضروری است محبت به دیگران نیز لازم و ارزشمند است، انسان کامل آن‌کسی است که افزون بر جاذبه، دافعه نیز داشته باشد چراکه انسان یک موجود زنده است، موجود زنده قهرا نمی‌تواند فقط جذب کند و یا منجذب شود طبعاً دافعه نیز نسبت به دیگران دارد.

تولیت مدرسه علمیه امام رضا(ع) با تأکید بر اینکه انسان باید موضعی مشخص داشته باشد، گفت: از علائم انسان زنده آن است که دارای مبنا و موضع است و نسبت به حوادث اطراف خویش کنش و واکنش دارد، این از علائم حیات است. کسی که فاقد مبنا و موضع است و نسبت به حوادث اطراف خود کنش و واکنش ندارد چنین کسی از علائم حیات چیزی کم دارد و او مهم‌ترین علامت حیاتی را فاقد است.

وی افزود: در این فقره کلام امیرمومنان علی(ع) ناظر بر دشمنی‌ها و کینه‌توزی‌های نابجا و فاقد مبنا و منطق است. بعضی انسان‌ها طبعاً چنین هستند که همواره برای خودشان دشمن‌تراشی می‌کنند و یا همواره نسبت به دیگران دشمنی می‌ورزند و خیرخواه و مشفق دیگران نیستند، چنین انسانی نباید از اینکه دیگران با او دشمنی می‌کنند گله‌مند باشد، به جهت اینکه منشأ دشمنی دیگران دشمنی ورزی خود او نسبت دیگران است.

آیت‌الله رشاد در ادامه بیان داشت: در این عبارت ظرافت‌هایی در خصوص شر زدایی، سوء ظن زدایی و دشمنی زدایی از درون به چشم می‌خورد، حضرت در این فقره اشاره به ریشه‌کن کردن دشمنی می‌کنند و درباره شر زدایی از سینه دیگران اشاره به درو کردن دارند؛ روشن است وقتی چیزی را بخواهید درو کنید از ریشه آن را خارج نمی‌کنید و آنچه را که در بیرون زمین به چشم می‌آید همان را از میان‌ برمی‌دارید و این معنای درو کردن است.

رییس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران در ادامه خاطرنشان کرد: اما وقتی بنا است درخت را از جا بکنند از لفظ ریشه‌کن کردن استفاده می‌کنند بنابراین اگر انسان می‌خواهد نسبت به او دشمنی نورزند باید عمیق‌تر از سینه خود دشمنی زدایی کند و کینه‌ورزی را از سینه خود ریشه‌کن کند ولی اگر می‌خواهد آن دشمنی از سینه دیگران خارج نشود و معلوم نشود باید آن را درو کند و زمینه دشمنی را ایجاد نکند./813/پ202/ب1

فاطمه علی آبادی
ارسال نظرات