۱۵ بهمن ۱۳۹۷ - ۲۲:۲۰
کد خبر: ۵۹۶۱۶۱
آیت الله حسینی همدانی:

اهداف مستکبران نابودی پایه های اعتقادی جوامع بشری است

اهداف مستکبران نابودی پایه های اعتقادی جوامع بشری است
استاد درس اخلاق حوزه علمیه گفت: قسمت زیادی از اهداف خَناسان و مستکبران عالم، از بین بردن پایه های فکری و اعتقادی جوامع بشری است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت الله سید محمدمهدی حسینی همدانی امام جمعه کرج در کلاس درس اخلاق که امروز در مدرسه علمیه دارالسلام برگزار شد، گفت: قسمت زیادی از اهداف خَناسان و مستکبران عالم، از بین بردن پایه های فکری و اعتقادی جوامع بشری است.

وی افزود: کسی که می‌تواند پایه های فکری جامعه را از بین ببرد قطعاً آگاه است که به دنبال آن اخلاق، خانواده، سیاست و... نیز نابود خواهد شد.

امام جمعه کرج ابراز داشت: عالِم باید ذخیره علمی و توان پاسخگویی داشته باشد و خود را در علم، معرفت و اخلاق به درجات عالی برساند اما علم همیشه کارساز نیست؛ چه بسا علمایی که در زمان و مکانی که لازم است شبهه هایی را رفع کنند حاضر نمی‌شوگد و بحثی نمی‌کنند.

وی در ادامه بیان داشت: اگر ارتباط معنوی و اخلاقی انسان در سطح خوبی رشد پیدا کرد آن گاه دو بال علم و معرفت در کنار یکدیگر می‌توانند سبب سعادت و کمال انسان شوند.

استاد درس اخلاق حوزه علمیه در ادامه اظهار داشت: هر اندازه هدفی که انسان در زندگی انتخاب می‌کند بزرگتر باشد ارتباط و نزدیکی او به خدا نیز باید بیشتر شود.

وی افزود: حفظ قرآن و یاد گرفتن یک زبان دیگر برای انسان به عنوان یک سرمایه است؛ انسان در مسیر قربی و الهی باید مواظب باشد تا خودبینی بر او عارض نشود؛ کمال انسان در این است که خودبینی را کنار بگذارد؛ انسان خدابین در نهایت به مقام فناء فی الله می‌رسد.

آیت الله حسینی همدانی ابراز داشت: در مقام خدابینی، انسان مطیع خود نیست بلکه مطیع و فرمانبردار فرمان خداست؛ مهم‌تر از خودبین نشدن، خدابین شدن است؛ خودبینی مانع رسیدن انسان به اصل است اما خدابینی شرط رسیدن به کمال است.

امام جمعه کرج در ادامه بیان داشت: کسی که بتواند این مانع را بردارد به اخلاق می‌رسد و کسی که به خدابینی برسد در واقع به عرفان رسیده است؛ کسی که خودبین نیست و خدابین است، حرف و رضایت دیگران برای او اهمیتی ندارد و تنها به فکر کسب رضایت خداست.

وی در پایان خاطرنشان کرد: خدابینی با غیربینی قابل جمع نیست، شخص خدابین عالم را مظاهر فیض خدا و رشحه ای از رشحات وجودی خدا می‌بیند حتی منشا فضایل وجودی خود را از خدا و خدا را منشا فیض می‌بیند./۹۶۹/پ202/ب1

محمدرضا محمودخانی
ارسال نظرات