۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۰۹:۱۶
کد خبر: ۶۰۶۶۳۵
سر مقاله؛

لختی مدیریت

لختی مدیریت
با وجود آرایش جنگی دشمن، لایه‌های مختلف مدیریتی کشور چنان رفتار می‌کنند که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده. این لختی مدیریت، زیانی بیش از جنگ برای کشور دارد.
به گزارش خبرگزاری رسا، جنگ... نفس این عبارت سه حرفی هم کافی است تا حرف و حدیث‌ها در موردش اوج بگیرد و به حاشیه و شایعه تبدیل شود.
 
تصور عموم از جنگ همان درگیری فیزیکی عرصه نبرد است. آن‌قدر مهم هست که همه اعم از یک مخاطب و شهروند عادی و معمولی یا یک مقام مسوول، پیگیر ماجرا شده و نسبت به آن موضع گرفته و واکنشی در خور نشان دهد.
 
طبیعی است که رویدادی در آن سطح از اهمیت، چنین واکنش‌هایی را هم بطلبد؛ کاملاً عملیاتی و میدانی. نیم‌نگاهی به فرهنگ، اقتصاد، آسیب‌های اجتماعی و امثالهم نشان می‌دهد که آرایش دشمن دقیقاً برخلاف حوزه نظامی - که در جنگ و عملیات روانی محدود مانده - نه توهم توطئه و جنگ روانی بلکه آرایش واقعی جنگی است.
 
به جز عرصه نظامی که دشمن در آن بار‌ها بخت خویش را آزموده، در باقی حوزه‌ها دشمن و نظام بین‌الملل آرایش واقعی جنگی گرفته؛ یک جنگ و نبرد و کشاکش واقعی.
 
در این میان، اما یک‌چیز گم است و آن اینکه واکنش و رفتار مدیران و مسوولان، رفتار وضعیت سفید است؛ رفتاری که درخور یک آرایش جنگی نیست.
 
مرور فعالیت‌ها و واکنش‌های لایه‌های مختلف مدیریتی فرق چندانی با وضعیت عادی و سفید ندارد.
 
به بیان ساده‌تر در شرایط کاملاً جنگی و عملیاتی که تأخیر می‌تواند لطمات جبران‌ناپذیری وارد کند، لایه‌های مختلف مدیریتی در فرهنگ و اقتصاد و اجتماع همچنان به گونه‌ای حشر و نشر و رفتار می‌کنند که گویی هیچ اتفاقی نیفتاده و اوضاع بر وفق مراد است. این لختی مدیریت، زیانی بیش از جنگ برای کشور دارد. /۱۰۱/۹۶۹/م
محمدرضا محمودخانی
منبع: صبح نو
ارسال نظرات