موفقیت در ابتلائات لازمه رسیدن به تعالی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت‌الاسلام‌ والمسلمین محمد حاج ابوالقاسم عصر امروز در محفل ترتیل خوانی قرآن کریم که در شبستان بزرگ امام خمینی(ره) حرم مطهر برگزار شد، با اشاره به داستان زندگی حضرت ابراهیم علیه‌السلام اظهار داشت: حضرت ابراهیم علیه‌السلام تا سن کهن‌سالی صاحب فرزند نشده بودند؛ اما خداوند در کهن‌سالی فرزند مبارکی به ایشان داد که در آیات قرآن کریم از این فرزند به عنوان «غلام حلیم» یاد می‌شود.

عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: این فرزند مبارک حضرت اسماعیل علیه‌السلام است.

وی با تأکید بر اینکه حضرت اسماعیل علیه‌السلام بسیار حلیم و بردبار بودند، تصریح کرد: زمانی که حضرت اسماعیل علیه‌السلام از مأموریت پدر مبنی بر قربانی شدن خود آگاه شدند، از حضرت ابراهیم علیه‌السلام درخواست کردند تا در انجام مأموریت الهی خود تردید نکرده و با صبوری مأموریت خود را به انجام برسانند.

استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: خداوند به پاس شجاعت و صبوری و تسلیم بودن حضرت ابراهیم و اسماعیل علیه‌السلام گوسفندی را از دل کوه برای قربانی کردن فرستاد و به این ترتیب قربانی کردن به سنتی الهی در مراسم حج تبدیل شد.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین حاج ابوالقاسم افزود: خداوند به پاس موفقیت‌های حضرت ابراهیم علیه‌السلام در ابتلائات مختلف به ایشان مقام امامت را اعطا کرد.

وی تصریح کرد: مقام امامت، مقامی است که باید برای رسیدن به آن از خودگذشتگی داشت و در ابتلائات مختلف موفق شد.

عضو مجلس خبرگان رهبری خاطرنشان کرد: اگر جمهوری اسلامی ایران و تمدن ایرانی امروز به مقام رهبری سایر جوامع رسیده به پاس ازخودگذشتگی‌های ملت ایران در بحران‌های مختلف است.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین حاج ابوالقاسم با اشاره به پیام آیات سوره ص گفت: در آیات این سوره به داستان قضاوت حضرت داود علیه‌السلام اشاره شده است.

وی افزود: این آیات به مؤمنان عرضه می دارند که انسان باید از قضاوت زودهنگام خودداری کند، هرچند که در ماجرای قضاوت حضرت داود علیه‌السلام قضاوت ایشان اشتباه نبود و این نبی خدا تنها در قضاوت عجله کرده بود.

عضو مجلس خبرگان رهبری قضاوت بر مدار حق و حقیقت نه هوس و خواست اشخاص، شنیدن سخن طرفین دعوی و قضاوت بر مدار حق را از مراحل قرآنی قضاوت عنوان کرد.

حجت‌الاسلام‌ والمسلمین حاج ابوالقاسم تصریح کرد: امام علی علیه‌السلام در نامه خود به مالک اشتر می‌فرمایند« برای قضاوت میان مردم کسی را انتخاب کن که او را از همه برتر می‌دانی، کسی که موجب دشواری کارها نشود و رفتار خصمان او را به لجاجت نکشاند، و بر اشتباه خود پای نفشارد، و آن گاه که حق را شناخت در بازگشت به آن بخل نورزد، و نفس او به هیچ طمعی نگاه نکند، و تا همه حقیقت کشف نشود به اندک فهمی اکتفا نکند»

وی یادآور شد: امام علی(ع) در ادامه نامه به مالک اشتر می‌فرمایند« کسی را برای امر داوری انتخاب کن که درنگش در شبهات از همه بیشتر و بیش از همه اهل حجت و دلیل باشد و از مراجعه طرفین دعوا کمتر به ستوه آید و در کشف حقیقت امور از همه بردبارتر و بر روشن شدن حکم از همه قاطع‌تر باشد. کسی که ستایش او را سست نکند و ترغیب و تشویق، او را به جانبی گرایش ندهد»./837/ج