۱۰ خرداد ۱۳۹۸ - ۱۸:۵۹
کد خبر: ۶۰۸۵۷۶
آناتولی:

معامله قرن، پروژه اشغالگری قرن و تبخیر فلسطین است

معامله قرن، پروژه اشغالگری قرن و تبخیر فلسطین است
نویسنده ترکیه‌ای طرح آمریکا عیله فلسطین را «پروژه اشغالگری قرن» و «تبخیر فلسطین» توصیف کرد.

به گزارش خبرگزاری رسا، خبرگزاری آناتولی ترکیه در یادداشتی به قلم «چنگیز تومار» قائم‌مقام دانشگاه «احمد یسوی» ترکیه-قزاقستان و کارشناس سیاسی مسائل منطقه، طرح دولت آمریکا علیه فلسطین، موسوم به «معامله قرن» را «پروژه اشغالگری قرن» توصیف کرد.

در این یادداشت با عنوان «معامله قرن یا پروژه اشغالگری قرن» آمده است: جزئیات طرح تبخیر مسأله فلسطین به دست آمریکا و اسرائیل که به معامله قرن معروف شده و چندین سال تحت بررسی بوده  بتدریج در حال فاش شدن است و روزنامه «اسرائیل هیوم» هم اخیرا بندهای احتمالی این توافق را منتشر کرد.

تومار نوشت، در نگاه کلی به بندهای توافق، مشاهده می شود که برخی اصلاحات جزیی به آنچه که پیشتر به عنوان مفاد معامله قرن به بیرون درز کرده بود تا واکنش افکار عمومی و جهان اسلام به آن سنجیده شود، وارد شده است.

بر اساس بندهای این طرح بخش اعظم فلسطین به اسرائیل اعطا خواهد شد و کشورهای عربی حاشیه خلیج (فارس) موظف به تامین مالی کشور کوچک فلسطین خواهند شد. بر اساس طرح معامله قرن کشور جدید فلسطین در خاک نوار غزه و کرانه باختری به استثنای اراضی اشغالی که شهرک های اسرائیلی را شامل می‌شود، تشکیل خواهد شد.

آناتولی نوشت: این بند در وهله نخست خوب به نظر می‌رسد؛ اما وقتی شمار شهرک‌های اسرائیل و توسعه آن در کرانه باختری را در نظر می‌گیریم، متوجه می‌شویم که بند مذکور صرفا فریب و توهمی بیش نیست.

کرانه باختری پنج هزار و 655 کیلومتر مربع مساحت دارد و به گفته منابع رسمی اسرائیل شمار شهرک‌هایشان در آنجا به 156 شهرک می‌رسد که حدود 400 هزار نفر جمعیت دارد و در پیرامون شهرهای فلسطینی واقع است و بیشتر، شبیه جزایری پراکنده و جدای از یکدیگر است که با شبکه راه‌ها به یکدیگر متصل هستند و این امر موضوع تشکیل کشور فلسطین در کرانه باختری را از لحاظ عملی بی معنا می‌کند.

بر اساس ماده دوم معامله قرن که نام «تخلیه زمین» بر آن گذاشته شده فلسطینی‌ها این شهرک‌ها را و توسعه واحدهای اسرائیلی نشین را به رسمیت می‌شناسند به گونه‌ای که تا شهرک‌های دورافتاده هم به خاک اسرائیل ملحق می‌شود و این شهرک‌ها مانع ایجاد تاسیس کشور فلسطین در یک زمین یکپارچه می‌شود.

طبق این یادداشت: بر اساس آنچه پیشتر به بیرون درز کرده بود قرار است همه قدس پایتخت اسرائیل شمرده شود و در مقابل، روستای ابودیس در نزدیکی قدس به عنوان پایتخت کشور فلسطین تعیین شود. از همین رو به نظر می‌رسد واکنش‌ها به این موضوع موجب عقب‌نشینی آمریکا شد و قدس را پایتخت هر دو کشور در نظر گرفتند به گونه‌ای که شهرداری قدس متعلق به اسرائیل باشد و اسرائیل همه اراضی این شهر را تحت کنترل داشته باشد، علاوه بر اینکه از فلسطینی‌های این شهر مالیات بگیرد. بدین ترتیب قدس عملا پایتخت اسرائیل می‌شود و فقط از لحاظ نظری پایتخت کشور فلسطین خواهد بود.

آمارهای رسمی حاکی است جمعیت ساکن قدس در حال حاضر بیشتر از 850 هزار نفر است که 64 درصد آنها یهودی، 34 درصد مسلمان و قریب به دو درصد مسیحی هستند یعنی بافت جمعیت شناختی شهر سال‌هاست تغییر کرده است.

شاید به نظر برسد تنها ماده مثبت معامله قرن ممانعت اسرائیلی‌ها و عرب‌های قدس از خرید خانه‌های قدس از یکدیگر است؛ اما در واقع اسرائیلی‌ها بخش اعظم جمعیت این شهر را تشکیل می‌دهند.

نویسنده نوشت: سوال مطرح در اینجا این است که آیا وضعیت جدید در مناطق مقدس قدس مانعی برابر اشغالگری اسرائیل در مسجد الاقصی و همچنین تعرض نیروهای امنیتی و تندروهای یهود به مسجد الاقصی و حفاری‌های زیر مسجد خواهد بود؟ به نظر این قضیه مشکوک است.

تومار نوشت، طبق نوشته روزنامه اسرائیلی درباره نوار غزه هم قرار است مصر یک فرودگاه، چند کارخانه و کارگاه و مناطق تجاری و کشاورزی در سینا بنا کند تا آن را به کشور جدید فلسطین اجاره دهد. اسرائیل و آمریکا همچنین برنامه ریخته‌اند اجاره بهای اراضی که از مصر به فلسطین ملحق می‌شود از جیب کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس تامین شود.

همزمان که اراضی شبه جزیره سینای مصر به اهالی غزه واگذار می‌شود اسرائیل هم غور الاردن را واقع بین دریاچه طبریا و البحر المیت را از آن خود می‌کند که منطقه حاصلخیز و سرسبزی به طول یکصد و پنج کیلومتر و عرض ده کیلومتر است.

در  خصوص مسؤولیت‌های مالی معامله قرن بخش اعظم آن به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس واگذار شده و بر اساس آنچه از این طرح به بیرون درز کرده قرار است مبلغ سی میلیارد دلار در طول پنج سال برای راه اندازی پروژه هایی خاص در کشور جدید فلسطین هزینه شود.

آمریکا حدود بیست درصد از این مبلغ را پرداخت می‌کند، اتحادیه اروپا ده درصد و  مابق یعنی هفتاد درصد بر عهده کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس است و در این میان هیچ هزینه‌ای بر دوش اسرائیل و فلسطین نیست.

فلسطین جدید اجازه نخواهد داشت ارتش داشته باشد و فقط از نیروی پلیس با تسلیحات سبک برخوردار خواهد بود و اسرائیل مسؤول حفاظت از کشور جدید فلسطینی است و در ازای آن از فلسطینیان پول می‌گیرد. بی تردید این کار شبیه این است که گوشت را بدهند دست گربه و یک پولی هم برای آن بدهند.

بر اساس مفاد درز کرده از طرح معامله قرن حماس باید خلع سلاح شود و در ازای آن محاصره غزه رفع و انتخابات دموکراتیک در فلسطین برگزار شود و همه اسرای فلسطینی به تدریج ظرف سه سال آزاد می‌شوند. در صورتی که حماس و سازمان آزادی بخش فلسطین با این طرح مخالفت کنند آمریکا همه کمک مالی خود به فلسطینیان را لغو کرده و دیگر کشورها را هم از کمک به آنها منع می‌کند.

آناتولی نوشت: به نظر می‌رسد در این طرح اسرائیل حمایت آمریکا، مصر و کشورهای عربی حاشیه خلیج (فارس) را دریافت کرده است و انتظار می‌رود در ژوئن آینده همزمان با رونمایی از این طرح، فلسطینیان را هم مجبور به پذیرش آن کنند.

در پایان آمده است: مخالفت فلسطین با این طرح که موافقت با آن دشوار است آنها را مخالف صلح نشان داده و همه کمک‌ها از آنها قطع می‌شود. از همین رو به نظر می‌رسد فلسطینیان در تنگنای شدیدی قرار گرفته‌اند./847/ب

منبع: فارس

ارسال نظرات