یادداشت؛
تفکیک جنسیتی در دانشگاه؛ آری یا خیر
وجود ۸۰ دانشگاه مخصوص بانوان، آن هم در ژاپن که اکثریت آن پیرو هیچ یک از ادیان الهی محسوب نمی‌شوند، گویای این نکته است که تفکیک جنسیتی در مراکز آموزشی چه اهمیتی دارد.
به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه پس از بازگشت از سفر ژاپن و مشاهده دانشگاه "بانوان ژاپن"، قصد پیاده‌سازی ایده دانشگاه‌های مخصوص بانوان را در ترکیه گرفته است. اردوغان در یک سخنرانی در تحسین سیستم آموزشی زاپن اعلام کرد که وجود ۸۰ دانشگاه مخصوص بانوان در ژاپن، مسئله بسیار مهمی است و به فکر پیاده‌سازی ایده مشابهی در ترکیه است.
تفکیک جنسیتی در دانشگاه برخی کشورها
وجود ۸۰ دانشگاه مخصوص بانوان، آن هم در ژاپن که اکثریت آن پیرو هیچ یک از ادیان الهی و ابراهیمی محسوب نمی‌شوند، گویای این نکته است که تفکیک جنسیتی در مراکز آموزشی چه اهمیتی دارد و ژاپن به عنوان یکی از ابرقدرت‌های صنعت و تکنولوژی به اهمیت این نکته یی برده و این مسیر را در بهره‌وری آموزشی بهتر دیده است.
تفکیک جنسیتی فقط در ژاپن نیست و خیلی از کشور‌های دیگر که مبنای دینی ندارند کم و بیش چنین دانشگاه‌هایی دارند؛ مثل کره جنوبی و آمریکا. هر چند این روند همه گیر نیست و تمام مناطق این کشورها را در بر نمی‌گیرد؛ ولی همین که بالاخره بخشی از این مردم که نوعا دغدغه‌های دینی هم ندارند چنین حرکتی را به عنوان یک راه مثبت و کارگشا تلقی کرده‌اند و به این نکته پی برده‌اند که بازدهی بیشتری دارد، خودش حائز اهمیت است.
در ایران هم کم و بیش تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها صورت گرفته و از موضوعات چالشی و بحث برانگیز بوده که در طول سالیان متمادی موافقان و مخالفانی داشته است.
جالب اینجاست موضوع تفکیک جنسیتی دانشگاه‌ها در ایران که یک کشوری اسلامی است و فرهنگی متفاوت با خیلی از کشور‌های دنیا دارد، صدای خیلی‌ها را در آورده و انگ تحجر و امّل بودن می‌زنند و چه بسا این کار را نوعی تبعیض یا خلاف تمدن قلمداد می‌کنند.
استدلال مخالفان تفکیک جنسیتی
البته دلایل مخالفین تفکیک جنسیتی متعدد است و از این حیث شاید درست نباشد که تمام مخالفین را با یک چشم ببینیم.
مثلا یکی از دلایلشان این است که تفکیک جنسیتی، باعث عدم شناخت افراد از جنس مخالف می‌شود و استدلال می‌کنند که مثلا در جامعه ایران افراد تا سن ۱۸ سالگی و ورود به دانشگاه، هیچگونه شناخت و ارتباطی با جنس مخالف نداشته و ناگهان در محیط دانشگاه و یا با افزایش استقلال از خانواده، این آشنایی‌ها و ارتباطات اتفاق می‌افتد. این ارتباطات که به طور عمده‌ای می‌تواند منجر به ازدواج یا روابط دوستانه شود، به دلیل عدم وجود پیش نیاز‌های ارتباط، می‌تواند آسیب‌های زیادی را در زندگی زناشویی و روابط دوستانه به افراد برساند؛ بنابراین یکی از مزایای حضور دختر و پسر در کنار هم، پایداری بیشتر آن‌ها در زندگی بعدی به دلیل وجود شناخت کافی است.
یکی از پاسخ‌هایی که می‌توان به این استدلال داد پاسخ نقضی است؛ به این معنا که مگر قرار است همه جوانان به دانشگاه بروند و بعد از دانشگاه و ارتباط با جنس مخالف ازدواج کنند. این چیزی نیست که نیاز به برهان آن چنانی داشته باشد. به روشنی شاهد هستیم که خیلی‌ها هستند که دانشگاه نمی‌روند و ارتباطاتی که در دانشگاه مرسوم است هم ندارند، ولی ازدواج‌های موفقی داشته‌اند؛ از طرفی بالاخره معمولا هر کسی در زندگی شخصی خود با جنس مخالف زندگی کرده و ارتباط داشته و منطقی نیست که بگوییم شناختی از جنس مخالف ندارد؛ چرا که اگر پسر باشد، حداقل مادر داشته و اگر دختر باشد، پدر داشته و بیگانه با روحیات جنس مخالف نیست؛ بنابراین به نظر می‌رسد که زیر سؤال بردن تفکیک جنسیتی به خاطر عدم شناخت از جنس مخالف و تبعات منفی در ازدواج، استدلالی منطقی نیست.
بازدهی بیشتر تفکیک جنسیتی جای انکار ندارد
از این‌ها که بگذریم آیا واقعا می‌توان منکر شد که تک جنسیتی بودن دانشگاه‌ها بازدهی بیشتری در روند آموزش دارد؟ اساسا چه اشکالی دارد که دانشگاه‌هایی مختص به آقایان و دانشگاه‌هایی دیگر مختص به خانم‌ها باشد؟ مگر اختلاط بی مورد زن و مرد نامحرم امری مذموم در شرع است؟ آیا ضرورتی دارد دختر و پسر جوان که منبع شهوت و تمایلات جنسی هستند به صورت مختلط تحصیل کنند؟ اگر چنین نشود کسر شأن و بی کلاسی است؟! تفکیک جنسیتی نشانه تحجر و عقب ماندگی است؟!
کشور‌های دیگر مثل ژاپن که این سیستم را پیاده کرده‌اند امّل و متحجرند؟! این‌ها که در صنعت و تکنولوژی جزء برترین‌های دنیا هستند!
کسانی که به هر بهانه‌ای اشکال تراشی می‌کنند و در خوش بینانه‌ترین حالت، آموزه‌های دینی را توجیه می‌کنند و مدام از غرب و کشور‌های پیشرفته دم می‌زنند چرا این چیز‌ها را نمی‌بینند؟!
این کشورها با هدف مسائل شرعی این کار را نکرده‌اند؛ هدف بازدهی بهتر آموزشی بوده که چنین تصمیمی را تجربه کرده‌اند. با این وجود چه اشکالی دارد که حداقل بخاطر راندمان بیشتر هم که شده پذیرای این مسئله باشیم و بهانه تراشی بی مورد نداشته باشیم. /۹۹۹/ی702/س
بابک شکورزاده
تفکیک جنسیتی در دانشگاه برخی کشورها
وجود ۸۰ دانشگاه مخصوص بانوان، آن هم در ژاپن که اکثریت آن پیرو هیچ یک از ادیان الهی و ابراهیمی محسوب نمی‌شوند، گویای این نکته است که تفکیک جنسیتی در مراکز آموزشی چه اهمیتی دارد و ژاپن به عنوان یکی از ابرقدرت‌های صنعت و تکنولوژی به اهمیت این نکته یی برده و این مسیر را در بهره‌وری آموزشی بهتر دیده است.
تفکیک جنسیتی فقط در ژاپن نیست و خیلی از کشور‌های دیگر که مبنای دینی ندارند کم و بیش چنین دانشگاه‌هایی دارند؛ مثل کره جنوبی و آمریکا. هر چند این روند همه گیر نیست و تمام مناطق این کشورها را در بر نمی‌گیرد؛ ولی همین که بالاخره بخشی از این مردم که نوعا دغدغه‌های دینی هم ندارند چنین حرکتی را به عنوان یک راه مثبت و کارگشا تلقی کرده‌اند و به این نکته پی برده‌اند که بازدهی بیشتری دارد، خودش حائز اهمیت است.
در ایران هم کم و بیش تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها صورت گرفته و از موضوعات چالشی و بحث برانگیز بوده که در طول سالیان متمادی موافقان و مخالفانی داشته است.
جالب اینجاست موضوع تفکیک جنسیتی دانشگاه‌ها در ایران که یک کشوری اسلامی است و فرهنگی متفاوت با خیلی از کشور‌های دنیا دارد، صدای خیلی‌ها را در آورده و انگ تحجر و امّل بودن می‌زنند و چه بسا این کار را نوعی تبعیض یا خلاف تمدن قلمداد می‌کنند.
استدلال مخالفان تفکیک جنسیتی
البته دلایل مخالفین تفکیک جنسیتی متعدد است و از این حیث شاید درست نباشد که تمام مخالفین را با یک چشم ببینیم.
مثلا یکی از دلایلشان این است که تفکیک جنسیتی، باعث عدم شناخت افراد از جنس مخالف می‌شود و استدلال می‌کنند که مثلا در جامعه ایران افراد تا سن ۱۸ سالگی و ورود به دانشگاه، هیچگونه شناخت و ارتباطی با جنس مخالف نداشته و ناگهان در محیط دانشگاه و یا با افزایش استقلال از خانواده، این آشنایی‌ها و ارتباطات اتفاق می‌افتد. این ارتباطات که به طور عمده‌ای می‌تواند منجر به ازدواج یا روابط دوستانه شود، به دلیل عدم وجود پیش نیاز‌های ارتباط، می‌تواند آسیب‌های زیادی را در زندگی زناشویی و روابط دوستانه به افراد برساند؛ بنابراین یکی از مزایای حضور دختر و پسر در کنار هم، پایداری بیشتر آن‌ها در زندگی بعدی به دلیل وجود شناخت کافی است.
یکی از پاسخ‌هایی که می‌توان به این استدلال داد پاسخ نقضی است؛ به این معنا که مگر قرار است همه جوانان به دانشگاه بروند و بعد از دانشگاه و ارتباط با جنس مخالف ازدواج کنند. این چیزی نیست که نیاز به برهان آن چنانی داشته باشد. به روشنی شاهد هستیم که خیلی‌ها هستند که دانشگاه نمی‌روند و ارتباطاتی که در دانشگاه مرسوم است هم ندارند، ولی ازدواج‌های موفقی داشته‌اند؛ از طرفی بالاخره معمولا هر کسی در زندگی شخصی خود با جنس مخالف زندگی کرده و ارتباط داشته و منطقی نیست که بگوییم شناختی از جنس مخالف ندارد؛ چرا که اگر پسر باشد، حداقل مادر داشته و اگر دختر باشد، پدر داشته و بیگانه با روحیات جنس مخالف نیست؛ بنابراین به نظر می‌رسد که زیر سؤال بردن تفکیک جنسیتی به خاطر عدم شناخت از جنس مخالف و تبعات منفی در ازدواج، استدلالی منطقی نیست.
بازدهی بیشتر تفکیک جنسیتی جای انکار ندارد
از این‌ها که بگذریم آیا واقعا می‌توان منکر شد که تک جنسیتی بودن دانشگاه‌ها بازدهی بیشتری در روند آموزش دارد؟ اساسا چه اشکالی دارد که دانشگاه‌هایی مختص به آقایان و دانشگاه‌هایی دیگر مختص به خانم‌ها باشد؟ مگر اختلاط بی مورد زن و مرد نامحرم امری مذموم در شرع است؟ آیا ضرورتی دارد دختر و پسر جوان که منبع شهوت و تمایلات جنسی هستند به صورت مختلط تحصیل کنند؟ اگر چنین نشود کسر شأن و بی کلاسی است؟! تفکیک جنسیتی نشانه تحجر و عقب ماندگی است؟!
کشور‌های دیگر مثل ژاپن که این سیستم را پیاده کرده‌اند امّل و متحجرند؟! این‌ها که در صنعت و تکنولوژی جزء برترین‌های دنیا هستند!
کسانی که به هر بهانه‌ای اشکال تراشی می‌کنند و در خوش بینانه‌ترین حالت، آموزه‌های دینی را توجیه می‌کنند و مدام از غرب و کشور‌های پیشرفته دم می‌زنند چرا این چیز‌ها را نمی‌بینند؟!
این کشورها با هدف مسائل شرعی این کار را نکرده‌اند؛ هدف بازدهی بهتر آموزشی بوده که چنین تصمیمی را تجربه کرده‌اند. با این وجود چه اشکالی دارد که حداقل بخاطر راندمان بیشتر هم که شده پذیرای این مسئله باشیم و بهانه تراشی بی مورد نداشته باشیم. /۹۹۹/ی702/س
بابک شکورزاده
ارسال نظرات