تاملی بر رویکرد دوگانه برخی مسوولان به موضوع مذاکره

به گزارش خبرگزاری رسا، محمد ملک زاده نوشت: پرده اول: امانوئل مکرون، رییس‌جمهوری فرانسه، به‌خوبی می‌دانست ترامپ شیفته دیدارهای نمایشی با رهبران مشهور و سران قدرت‌های مخالف در جهان است. جمهوری اسلامی ایران مهم‌ترین قدرت و کشور خارجی در وضعیت فعلی محسوب می‌شود که پرچم‌دار مقاومت دربرابر زیاده‌خواهی‌های غرب به رهبری آمریکاست و پس از چهار دهه ایستادگی دربرابر فشارها و تحریم‌های ظالمانه حاکمان ایالات متحده، اکنون توانسته است ضمن افزایش اقتدار و پیمودن مسیر پیشرفت، خود را به‌عنوان قدرت برتر و بسیار بانفوذ و تأثیرگذار در منطقه به جهانیان معرفی کند و تاکنون نیز به سازش و تسلیم دربرابر زورگویی‌های دشمنانش حاضر نشده است.

بدیهی است تحقق رؤیای دیدار رییس‌جمهوری این مهم‌ترین قدرت سازش‌ناپذیر و مخالف آمریکا با ترامپ می‌توانست بزرگ‌ترین امتیاز برای غرب، به‌ویژه شخص ترامپ، به‌حساب آید تا نشان دهد بالاخره دولت آمریکا در زمان تصدی وی، توانست ایران را پس از چهار دهه فشار و تحریم به‌زانو درآورد و زیر بیشترین تحقیرها و اعمال محدودیت‌ها علیه ملت ایران، این کشور را به سازش دربرابر غرب وادار کند؛ امتیازی که برای فرانسه، دلال تحقق این رؤیای دیرینه غرب، نیز بسیار ارزشمند تلقی می‌شد.

پرده دوم: در اوج فشارهای گسترده غرب علیه ملت ایران و با وجود تجارب ارزنده‌ای که در طول چهار دهه مبارزه و مقاومت ملت ایران دربرابر غرب، به‌ویژه دولت‌های گوناگون آمریکا، به‌دست آمده و به‌طورمکرر ثابت کرده است هرگونه مصالحه و نرمش مقطعی با دولت‌های حاکم بر کاخ‌سفید در دوره‌های مختلف، افزایش دشمنی و گستاخی آنان را در پی داشته و به زیان منافع ملی ایران تمام شده است، زمزمه‌های مذاکره با آمریکا از سوی برخی معدود مدعیان اصلاحات در ایران به‌گوش می‌رسد تا جایی که جناب آقای روحانی، رییس‌جمهوری ایران، نیز به دنبال چند هفته وساطت و تلاش رییس‌جمهوری فرانسه برای فراهم‌کردن دیدار رؤسای جمهور ایران و آمریکا، اعلام کرد حاضر است برای حل مشکلات و رفاه مردم با هرکسی دیدار و مذاکره کند.

ایشان در همایش «دستاوردهای دولت در توسعه زیرساخت‌های روستایی» گفت: «معتقدم برای منافع کشور از هر ابزاری باید استفاده کرد. اگر بدانم که به جلسه‌ای بروم و با کسی ملاقات کنم که در نتیجه کشور آباد شده و مشکلات مردم حل می‌شود، دریغ نمی‌کنم؛ اصل منافع ملی ما است».

این سخنان که به‌طورآشکار ناظر به شرایط موجود و تلاش مکرون برای برقراری دیدار رؤسای جمهور ایران و آمریکا بود، در حالی مطرح شد که غالب کارشناسان و صاحب‌نظران جناح‌های مختلف در ایران بارها و به‌صراحت اعلام کرده‌اند مذاکره ایران و آمریکا در شرایط فعلی که دولت آمریکا با افزایش فشار و دشمنی علیه ملت ایران در تلاش برای وادارکردن این کشور به مذاکره و درواقع سازش با آمریکاست، هیچ سودی برای ملت ایران به‌دنبال نخواهد داشت؛ بلکه ازآنجاکه چنین مذاکره‌ای به‌معنای ضعف و تسلیم‌شدن جمهوری اسلامی ایران دربرابر آمریکا تلقی خواهد شد.

پس مشکل ملت ایران نه‌تنها حل نخواهد شد؛ بلکه باید خود را برای تحمیل مشکلات بیشتر ناشی از درخواست‌های غیرمنطقی و زورگویانه آمریکا آماده کند. بگذریم که حتی مقام‌های آمریکایی نیز به‌صراحت اعلام کرده‌اند «مذاکره با ایران به‌معنای رفع تحریم‌ها نیست»؛ از‌این‌رو، بسیاری سخن‌گفتن از مذاکره با آمریکا در این شرایط و تبلیغ این دیدگاه در کشور را به‌واقع ضد منافع ملی و خیانت به ملت ایران دانسته‌اند.

نتیجه: ریاست محترم جمهوری ایران یک روز پس از اعلام آمادگی برای دیدار و مذاکره با هر شخصیتی در جهان، موضع خود را کاملا تغییر داد و «هرگونه تحول مثبت در روابط تهران-واشنگتن را به‌رفع تمام تحریم‌ها» مشروط کرد؛ اما همان موضع‌گیری نخست ایشان کافی بود تا به‌دنبال آن، غالب تحلیلگران و شخصیت‌های سیاسی جهان از اعلام آمادگی ایران برای دیدار با ترامپ سخن بگویند.

درواقع، همان‌طورکه انتظار می‌رفت اظهارات اولیه آقای روحانی را به‌طورگسترده ناظران بین‌المللی به‌عنوان آمادگی رییس‌جمهوری ایران برای دیدار با همتای آمریکایی‌اش تفسیر کنند. برخی رسانه‌های داخلی و خارجی از موفقیت وساطت فرانسه میان ایران و آمریکا و فراهم‌شدن دیداری تاریخی میان رؤسای جمهور دو کشور سخن گفتند؛ تا آنجا که مکرون درپایان اجلاس سران گروه هفت در بیاریتس، به‌وضوح از اعلام آمادگی آقای روحانی برای دیدار با ترامپ و احتمال تحقق دیدار رؤسای جمهور ایران و آمریکا در هفته‌های آینده سخن گفت و ترامپ نیز با ابراز شادمانی، اعلام کرد احساس خوبی به نتایج این دیدار دارد. او البته با تحقیر ایران و ذلیل نشان‌دادن این کشور گفت: «احساس خوبی درباره ایران دارم.

فکر می‌کنم او (روحانی) بخواهد با من دیدار کند و مشکل‌شان را حل کند. آن‌ها به‌شدت رنج می‌کشند». تأسف‌بارتر اینکه رسانه‌های بین‌المللی وانمود می‌کردند دولت ایران دربرابر حصول توافق بی‌ارزش رییس‌جمهوری فرانسه با ترامپ مبنی‌بر موافقت دولت آمریکا با معافیت موقت برخی از خریداران نفت از ایران و برخی دیگر از وعده‌های بی‌ارزش در ازای پای‌بندی کامل ایران به برجام، حاضر به این دیدار شده است.

ترامپ هم که ظاهرا با صدور این معافیت‌ها موافقت کرده بود، در نشست خبری مشترک خود با مکرون در پایان اجلاس سران گروه هفت ضمن معرفی مجدد ایران به‌عنوان کشور حامی تروریسم در جهان گفت: وضعیت اقتصادی ایران بسیار بد و تحریم‌ها کارساز بوده‌اند؛ اما در‌عین‌حال، او با این موضوع موافق نیست که به ایران پولی پرداخت شود و چنین معافیت‌هایی بسیار محدود خواهند بود.

این بدان معناست که حتی درصورت پای‌بندی کامل ایران به برجام نیز، قرار نیست آمریکا دست از دشمنی با ملت ایران بردارد. جان بولتون رسما اعلام کرد: «موضع رییس‌جمهوری، ترامپ، واضح است: قرار نیست ایران به‌خاطر بازگشت به توافقی کاملا ناکافی، منافع اقتصادی ملموسی از آمریکا به‌دست آورد. توقف تحریم‌ها منوط به توافق جدید و جامعی درباره موشک‌ها و... است».

ابراز چنین مواضع گستاخانه‌ای از سوی مقام‌های غربی و آمریکایی تنها یک دلیل عمده می‌تواند داشته باشد و آن اینکه آنان به این نتیجه رسیده باشند که در داخل ایران با وجود تمام دشمنی‌های دولت آمریکا علیه ملت ایران، هنوز اجماعی برای مذاکره‌نکردن و تداوم‌نیافتن مقاومت شکل نگرفته و آنان همچنان می‌توانند امیدوار باشند با تشدید فشارها، ایران را به سازش و تسلیم وادار کنند./1360//101/خ