یک گام تا فرهنگ پیشرو

باشگاه نویسندگان حوزوی خبرگزاری رسا، مهدی کمالی

فرهنگ پیرو همواره دست به دامان اندیشه این و آن است و از خود چیزی ندارد. نمی‌تواند خود را با زمانه خویش تطبیق دهد و در گستره زمان و مکان گیر می‌کند و در دالان مارپیچ سکوت متهم به فراموشی می‌شود و دیگر کسی از او یاد نمی‌کند. اما فرهنگ پیشرو به سبب غنای ادبیات اعتقادی‌اش همواره این توان را دارد که با ادبیات جدید شکل بگیرد و مردم را در کنار خویش نگاه دارد.

شیعه دو نقطه و دو قله مرتفع و بزرگ دارد، یکی امام حسین علیه السلام و دیگری مهدویت! گذشته سرخ و آینده سبز در کنار همدیگر معنا پیدا می‌کند. آنچه که از گذشته به درستی برای ما منتقل شود، آینده را به نیکی خواهد ساخت. اگر تنها شدن امام حسین را درست متوجه نشویم، قطعا حضرت حجت نیز هنگامه نبرد تنها خواهد ماند.

وقتی ادبیات عاشورا دستخوش تحریف می‌شود

اینجا معلوم می‌شود که چرا باید ادبیات عاشورا و ظهور دستخوش تحریف قرار گیرد. اگر ادبیات شرعی و عرفی فرهنگ عاشورا را در کنار همدیگر بگذاریم و از بدعت‌ها فاصله بگیریم، قطعا به نقطه‌ای خواهیم رسید که امام حسین(ع) خود را فدای آن کرد. یعنی رسیدن به اسلام ناب محمدی که به دور از قرائت‌های مختلف، تنها قرائت قرآن و سیره را می‌پذیرد و لاغیر.

بدون شک زمانی که متفکرین شیعی جایی در اندیشه شیعیان پیدا نکنند و به جای تفکر که نتیجه‌ اجتماعی‌اش ساخت فرهنگ است و برساخت بیرونی‌اش تمدن و شیوه زیستن انسان‌ها می‌شود، احساسات بیرون از عقیده و اندیشه را پایدار سازد، قطعا ضمیر روشنی پیدا نخواهد شد تا همراهی کند و جریان حق بدون سپر می‌شود و در کمین‌گاه‌های مختلف و نبردهای حساس روز نمی‌تواند موضع مناسب نشان دهد.

خط تکفیر بزرگان از کجا نشأت می‌گیرد؟

خط لعن به شهید مطهری و آیت الله خوشوقت از همین جا رشد پیدا می‌کند که بدون مطالعه و اندیشه در اصل داستان و صرف یک بحث خطی دست به توهین می‌زنند و اندیشه شیعی را به سمت تصوف از طرفی و تکفیر از طرف دیگر می‌کشانند. وقتی احساسات بر گرده منطق سوار باشد، بدون شک دیگر سیره عملی اهل بیت(ع) هم به کنار کشیده می‌شود و نوع برخورد حضرات معصومین با دشمنان رها می‌شود و این شعار مطرح می‌شود که اگر کسی در ولایت امیرالمومنین شک کند، باید آن را با مادر خود در میان بگذارد.

قطعا اهل بیت(ع) راضی به این نوع برخورد شیعیان با اقوام و اقلیت‌های مذهبی نیستند. وقتی ما اندیشه‌ای محکم به استحکام 1400 سال داریم که می‌توانیم عقلانی و محکم اثبات کنیم، چرا دست به اعمال صوفیانه می‌زنیم و اندیشه شیعه را در حد یک چای روضه تقلیل می‌دهیم که البته برکات اینها جای خود دارد. /882/ی703/س