از کوچه بی‌نام تا کوچه نسترن

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا، وقتی سال 94 جشنواره فیلم فجر رفتم و از نزدیک کوچه بی‌نام را دیدم، نتیجه‌اش بحث و مشاجره با تهیه کننده این فیلم بود که آن زمان بعضی رسانه‌ها نیز آن را پوشش دادند. فیلمی که همه چیز به کوچه‌ای ختم می‌شود که نامش شهید بی‌نام است، خانواده‌ای در این کوچه زندگی می‌کنند که از تعلقات مذهبی مادرشان به سطوح امدند.

دو دختر خانه، رابطه پنهانی با پسر نامحرم دارند و دختر بزرگتر که ازدواج کرده است، از زندگی‌اش راضی نیست. همه این حواشی سر کوچه این شهید رخ می‌دهد و مهمترین سوالی که ذهن‌مان را قلقلک می‌دهد، این است که هاتف علیمردانی کوچه بی‌نام را دقیقا برای چه ساخته بود؟

کوچه نسترن برای لس‌آنجلسی‌ها زیباست

حالا داستان کوچه نسترن کلیپی که ابی به سفارش مصی علینژاد و برای سازمان‌های اطلاعاتی سیا ساخته و قرار است که داستان شهیدان را برای نسل جدید حل کند. اینکه شهیدان برای دلشان رفتند، برای وطن و خاک‌شان رفتند و ربطی ندارد که خون شهید را بر سر نسل جدید بکوبید که باید حجاب داشته باشند یا اینکه دین دار باشند.

نسترن قرار است اسم کوچه‌های این شهر بشود، این را از جمع کردن نام شهید فهمیدم. دست‌هایی که کنار هم به خصم جمع شده‌اند تا جنگ روایت‌ها را شکل بدهند و درک دقیقی که از داستان یک تفکر نفهمیدیم تا به راحتی تغییر را هضم کنیم. اینکه امروز یک دائم الخمر مست لایعقل پروژه‌ای را از سازمان‌های امنیتی دست گرفته است تا با مضمون کوچه نسترن برای شهیدان بخواند بدون شک نقطه قوت ما است.

نقطه قوت گفتمان انقلاب اسلامی که حتی اگر آن کسی که همیشه در تمام عمرش برای معشوقه‌های مجازش خوانده حالا باید در پارادایم انقلاب اسلامی بازی کند تا محتوایش را به مخاطب برساند.

جنگ روایت‌ها میدان تازه پیدا کرده است

شبکه من و تو تلاش زیادی کرد تا روایت مستقل و وسیعی از انقلاب اسلامی ارائه دهد. به همین خاطر در دو سری به مدت نزدیک سی ساعت مستند تولید کرد تا پدیدارشناسی انقلاب اسلامی را روایت کند. اتفاقی که برای تکمیل آن بیش از سی ساعت نیز از دوران پهلوی مستند تولید کرده است. بی بی سی نیز بیکار نبوده و با تولید مستند در حوزه انقلاب اسلامی با ریزموضوعات مختلف، از اقتصاد تا قطعنامه 598 و ... تلاش کرده است تا نسل جوان را با روایت خویش مانوس کند.

ابراهیم حامدی حالا آمده است تا وصیت نامه شهدا را در جنگ روایت‌ها تحریف کند. سوای از ضعف شدید فرمی این کلیپ، کوچه نسترن تلاش می‌کند تا این نکته را برساند که شهیدان برای استقرار ایدئولوژی انقلاب اسلامی در تفکر جوانان به میدان نرفتند. اما شما وصیت‌نامه‌ها را پایش کن تا ببینی که آخر حرف شهیدان چه بود.

کوچه بی‌‎نام فیلمی است که با اقبال مخاطب روبه رو نبود.

آن چیزی که ما حواسمان نیست

چیزی که به آن دقت نداریم، داستان تغییر یک اعتقاد است. اینکه امروز انقلاب اسلامی توانسته است در جامعه خود را رشد دهد، محصول به بار نشستن باورهای انقلابی در اعتقادات بچه‌های دهه هشتادی و دهه هفتادی است. اما تمام این بازی‌ها تلاش می‌کند تا شبهه‌ای را به جان فرزندان انقلاب بیاندازد تا تغییر نگرش حاصل شود.

از آنجایی که بعد از انقلاب اسلامی با گذشت چهل سال هنوز متولی دقیقی برای مسئله فرهنگ وجود ندارد و موضوع حجاب به دلیل ورود نیروی انتظامی به داستان تبدیل به امری امنیتی می‌شود، باید تغییری در رویه خویش ایجاد کنیم. دیدیم با حضور چند خانم در قم و تهران برای ترویج حجاب چطور صدای تمام شبکه‌های بیگانه درآمد.

سینا آبگون، علی زکریایی و چند تن از خوانندگان خوب کشورمان پاسخ یاوه‌گویی‌های این پیر مست را داده‌اند.

باب گفت‌وگو را باز کنید تا بتوان ترویج حجاب کرد

واضح‌تر این است که مهمترین کاری که ما باید انجام دهیم اقناع مخاطب است و زمانی اقناع ایجاد می‌شود که بتوان باب گفتگو را باز کرد و تا زمانی که از ابزار توجیه و اکراه به خاطر کم‌سوادی و بینش نادرست‌شان از مذهب و سیره اهل بیت ادامه داشته است، اوضاع کشور نه تنها خوب نخواهد شد، بلکه تغییرات به سمت معکوس حرکت می‌کند.

ایجاد دسته‌بندی و گروه‌بندی در کشور برای امر حجاب که یک موضوع فرهنگی است، شاید مسیر را به سمت اشتباه ببرد. بایستی توجه داشت که می‌توان با آموزش از ظرفیت شبکه انقلابی برای ایجاد گفتمان استفاده کرد. البته امر به معروف مسئله دیگری است که لازم الاجرا است اما برای اقناع مخاطب و تغییر ایدئولوژی افراد تنها راه همین است. /882/ی702/س

علی اصغر سیاحت هویدا