اهل بیت ظهور کمال بی نهایت الهی هستند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله محمدباقر تحریری تولیت مدرسه علمیه مروی، شب گذشته به صورت پیام صوتی به ایراد سخنرانی پرداخت و گفت: دعاها گنجینه خداشناسی هستند.

وی افزود: انسان از طریق همین دعاها می تواند حقیقت خداوند متعال را بشناسد و بداند به چه حقیقتی متصل است.

آیت‌الله تحریری با بیان اینکه خداوند متعال کرم بی پایان است، ابراز کرد: پاداشی که خداوند به بندگی بندگان عطا می کند از روی تفضل است و انسان استحقاق آن را ندارد که از پروردگار طلبکار باشد.

تولیت مدرسه علمیه مروی بیان داشت: انسان زمانی که به وجود و ایجاد خداوند متعال توجه داشته باشد و بداند، خواهد دانست که آن کمال مطلق آدمی را ایجاد و به خود قائم کرده است؛ همین معنا یک کمال خاص بوده و نیازمند شکرگذاری بی کران است.

وی با اشاره به اینکه خداوند متعال تمام امور خیر را در اختیار انسان قرار داده تا بتواند به کمال برسد، اظهار داشت: آیاتی وجود دارد که خداوند زمین را در اختیار و آسمان‌ها را مسخر انسان قرار داد تا آدمی بتواند با تصرف بر آنها به منافع خود دست یابد؛ همه اینها نعمت های بی کران الهی و بیانگر افاضه پروردگار است.

آیت‌الله تحریری در ادامه بیان داشت: انسان زمانی که به این کمالات رسید نباید تصور کند که غنی شده و مستغنی از افاضات الهی شده چرا که آدمی هرگز مستغنی از افاضات الهی نمی شود.

تولیت مدرسه علمیه مروی با اشاره به اینکه دنیا عالم کسب و تجارت است، عنوان کرد: برخی انسان ها در این عالم تجارت پرسود دارند اما بعضی دیگر تجارتشان سراسر خسران و زیان‌بار است حتی سرمایه خودشان را هم از دست می دهند.

وی با بیان اینکه انسان باید از خداوند بخواهد سعه وجودی‌اش افزایش یابد، گفت: همه فعالیت های انسان در سعه وجودی و یا کوچک کردن وجودش تاثیر می گذارد. برای مثال صفت سخاوت موجب سعه وجودی انسان می شود در حالی که صفت بخل وجود آدمی را تنگ و کوچک می کند.

آیت‌الله تحریری با اشاره به اینکه انسان با خضوع در برابر غنی مطلق می تواند از کمالات الهی بهره مند شود، اظهار داشت: وجود پیامبراکرم(ص) و اولیای الهی چیزی جز خضوع در پیشگاه حضرت حق نبودند از این نظر وجود آن بزرگواران یک وجود خاص و نسبت به انسان ها بی نهایت است.

تولیت مدرسه علمیه مروی در پایان با اشاره به اینکه اهل بیت(ع) ظهور کمال بی نهایت الهی هستند، خاطرنشان کرد: این معنا در پرتوی اظهار بندگی رخ می دهد. اولیای الهی هرگز چیزی از خودشان بیان نمی کنند و همه سخنان را با استناد به کلام الهی مطرح می کنند بنابراین می توان گفت دعاها جز از منبع وحی و اولیای الهی صادر نشده است./813/پ202/ب1