۰۲ خرداد ۱۳۹۹ - ۱۶:۵۸
کد خبر: ۶۵۳۵۷۳
آیت الله مهدوی:

انسان با همت بلند نباید دچار تکبر و عجب شود

انسان با همت بلند نباید دچار تکبر و عجب شود
نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری گفت: افرادی که همت بلند دارند باید مراقبت کنند که دچار عجب و تکبر نشوند تا از مسیر رشد و رسیدن به کمال بازنمانند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، استاد درس خارج حوزه علمیه اصفهان، در درس اخلاق مجازی امروز، با بیان اینکه گاهی انسان در مقام ثبوت بالاترین همت را دارد اما عقیده او چنین است که همچنان باید همت خود را بالا ببرد، گفت: انسانی که همت بزرگ دارد باید مراقب باشد دچار تکبر و عجب نشود.

وی ادامه داد: تکبر در مقام مقایسه با دیگران است، یعنی خود را بالاتر از دیگران می‌داند، در عجب اما شخص عمل خود را می‌ستاید و تعجب می‌کند از اینکه یک عمل استثنایی و فوق العاده می‌بیند و رقیبی هم ممکن است نداشته باشد اما عملش در نظر خودش بسیار زیاد است، انسانی که همت بزرگی دارد نه تنها باید مراقب باشد دچار تکبر نشود بلکه باید مراقب عجب و رضایت به همین سطحی که دارد نیز باشد.

آیت الله مهدوی با تأکید بر ضرورت پرهیز انسان از عجب و تکبر، اظهار کرد: همه کمالاتی که ما داریم بالذات متعلق به ما نیست، یعنی همه اینها از سوی خداوند به ما عطا شده است، همه صفات ما از سوی خداوند آمده است و اینکه انسان بداند منشأ صدور کمالش از خدا است و خود او استقلال در داشتن این صفات ندارد.

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری با اشاره به فانی بودن کمالات انسان، تصریح کرد: اگر انسان می‌خواهد دچار عجب و تکبر نشود باید دائما خود را با بالاتر از خود باید مقایسه کند، انسان باید تلاش کند بهترین اعمال را داشته باشد اما باید به اعمال دیگران نگاه کند تا بداند عمل او بسیار کمتر است، این موضوع مانع تکبر و عجب در انسان به دلیل داشتن همت بالا خواهد شد.

وی با بیان اینکه انسان در معنویات باید افراد بالاتر از خود و در مسائل مادی افراد پایین تر از خود را تماشا کند، خاطرنشان کرد: کسی که همت بزرگ داشته باشد اقدامات عملی بسیاری خواهد داشت و در مقام عمل می‌تواند کارهای بزرگی انجام دهد اما این موضوع نباید باعث شود که از تلاش و از رفتن به مسیر کمال منصرف شود و خیال کند همین مقدار همت برای او کافی است.

آیت الله مهدوی در ادامه افزود: کسی که اهتمام ندارد اهل حسادت خواهد شد، اما کسی که همت دارد اهل حسادت نیست، البته حسادت به دو بخش مادی و معنوی تقسیم می‌شود، یعنی حسادت کردن در مادیات و یا حسادت کردن در معنویات، حسادت در مادیات بسیار اشتباه است، انسان نباید آنقدر به مادیات اهمیت دهد که در این خصوص حسادت بورزد، در حسادت مادی نعمت‌ها کم است و بهرحال عده‌ای پیش از ما به آن دستاوردهای مادی ممکن است رسیده باشند و به دلیل محدود بودن منابع مادی، قطعا برخی چیزها برای انسان غیرقابل دسترسی خواهد بود و این موضوع می‌تواند به انسان حسود در مادیات آسیب بزند./1304/پ210/ب1

متین فیروزآبادی
ارسال نظرات