خیانت‌های بنی‌صدر در جایگاه فرماندهی کل قوا
بنی‌صدر با سوء مدیریت و خیانتی آشکار، موجب شد تا بخشی از کشور در اشغال متجاوزین قرار گیرد و در پی آن خسارات جبران‌ناپذیر جانی و مالی بر این کشور وارد شود.
به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، به مناسبت گرامیداشت هفته دفاع مقدس درصدد هستیم به بررسی مسائل مورد مناقشه و جنجال برانگیز جنگ و دفاع مقدس بپردازیم، یکی از پر بحث و جنجالی ترین موضوعات درباره عملکرد بنی صدر در جایگاه مسؤولیت کشور که مردم و نیروهای انقلابی را به خشم آورد، مدیریت وی در جایگاه فرماندهی کل قوا و جنگ تحمیلی بود.
در سال ۱۳۵۹ بعد از انتخاب بنی صدر به ریاست جمهوری در حالی که امام خمینی (ره) به خاطر بیماری و ناراحتی‌های جسمانی شدید به این نتیجه رسیدند که این مسؤولیت را به فردی یا مجموعه دیگری واگذار کنند؛ بر این اساس، بنی صدر با پیشنهاد آقای هاشمی رفسنجانی و با حکم امام راحل به عنوان فرمانده کل قوا انتخاب شد.
سه روایت از عملکرد بنی صدر در جنگ
در این زمینه سه دیدگاه درباره عملکرد بنی صدر به عنوان فرماندهی کل قوا در جنگ تحمیلی ایران و عراق وجود دارد:
روایت نخست که بنی‌صدر را از ابتدا خائن و مأمور سرویس‌های بیگانه می داند که به تدریج ماهیت خود را آشکار کرد.
روایت دوم هم بنی‌صدر را فردی ملی‌گرا و دارای علایق مذهبی می‌داند که کم‌کم از مسیر انقلاب دور شد و در وضعیتی قرار گرفت که به سوی ضدانقلاب رفت.
روایت سوم، این است که خودبرتربینی و شخصیت بنی‌صدر، سبب انحراف وی شد و او را مقابل امام و نیروهای انقلاب قرار داد و این عامل با سوءاستفاده سازمان مجاهدین خلق، وی را در زمره دشمنان انقلاب اسلامی درآورد.
در این نوشتار در پی آنیم تا با ارایه اسناد و شواهد، فضایی مناسب برای قضاوت مردم پیرامون عملکرد بنی‌صدر در جنگ ایران و عراق را فراهم آوریم.
از این رو، عملکرد بنی صدر در جنگ تحمیلی در سه عرصه عدم ایجاد آمادگی نظامی و تدافعی برای رویایی با دشمن، به رسمیت نشناختن نیروهای مردمی بسیج و سپاه پاسداران و نداشتن دانش نظامی و تاکتیک جنگی قابل بررسی است:
1ـ عدم ایجاد آمادگی نظامی و تدافعی برای رویایی با دشمن
در حالی که از چندین ماه قبل از آغاز رسمی جنگ در روز 31 شهریور 1359 نشانه‌هایی از آمادگی رژیم بعثی عراق برای حمله به ایران مشخص بود، اما بنی صدر از ایجاد آرایش تدافعی در برابر دشمن طفره رفته و بسترها را برای تجاوز آسان دشمن آماده کرد.
وی در کتاب خاطراتش که در اروپا منتشر شده، اذعان دارد که از این مسأله مطلع بوده، ولی با این حال اشاره نمی‌کند که چرا اقدام نظامی برای مقابله انجام نداده است.
مرحوم حجت‌الاسلام سید احمد خمینی فرزند امام خمینی(ره) درباره عملکرد خائنانه بنی صدر تصریح می‌کند:
«او باید در برابر خدا به این سوال‌ها جواب دهد که شما که شش ماه قبل از جنگ می‌دانستید عراق به ایران حمله می‌کند، چه کردید؟ آیا سپاه را در کنار ارتش آرایش دادید؟ آیا ارتش را با سلاح‌های مختلفی که داشت مجهز کردید؟ آیا در سراسر مرز ایران و عراق اقدام به سنگربندی کردید؟ آیا وسایل نظامی از قبیل: تانک و توپ را از سراسر ایران به آنجا گسیل داشتید؟...»
2ـ به رسمیت نشناختن سپاه پاسداران
موضوع دیگری که در رابطه با عملکرد فرمانده کل قوا در آن زمان می‌توان عنوان کرد، به رسمیت نشناختن سپاه و پشتیبانی از آن به عنوان بخشی از نیروهای مدافع کشور در برابر تجاوز دشمن است به نحوی که مهم‌ترین نیروهای دفاعی کشور یعنی نیروهای مردمی بسیج و سپاه حتی از داشتن فشنگ و اسلحه ساده مانند کلاشینکف نیز محروم بودند و بنی صدر همواره برای این کار خود استدلال می‌کرد که «یک عده بچه آمده‌اند تا بجنگند.»
3ـ نداشتن دانش نظامی و جنگی
ارائه و تأکید بر اجرای طرح‌های اشتباه از نظر نظامی به واسطه نداشتن سواد و تخصص لازم در امور نظامی یکی دیگر از مهم‌ترین مشکلات بنی صدر در مسؤولیت فرماندهی کل قوا بود؛ البته در کنار این بی‌سوادی، داشتن نوعی خود بزرگ بینی افراطی و مخالفت کینه توزانه با نیروهای انقلابی نیز باعث شده بود تا از مشورت با کارشناسان این امور بی بهره باشد.
وی در جنگ مدعی بود که مبتنی بر مدل حکومت اشکانیان خواهد جنگید و در این راه استراتژی «زمین سوخته» یا «زمین بده ـ زمان بگیر» را مطرح می‌کرد که با همین استراتژی شکست‌خورده، بخش‌هایی از کشور به ویژه مناطق عمده‌ای از استان خوزستان توسط ارتش بعث عراق اشغال شد، بدون اینکه بنی صدر بتواند عملیات موفق‌آمیزی برای خارج کردن دشمن انجام دهد.
رهبر معظم انقلاب در گفت‌وگویی ماجرای نامه‌نگاری و هشدار خود به بنی صدر را درباره سقوط خرمشهر چنین شرح می‌دهند:
«من نامه‌ای به آقای بنی صدر نوشتم و در آن اتمام حجت کردم که شهر سقوط خواهد کرد و نوشتم این واحد‌هایی که من می‌گویم باید بفرستید؛ ولی اعتنایی نشد و خرمشهر با وجود مقاومت دلیرانه‌ای که عناصر رزمنده داخل مسجد جامع می‌کردند، تاب مقاومت نیاورد و عراقی‌ها از چند سو وارد شهر شدند.» (کیهان ۱۳۶۰/۷/۷)
عزل از فرماندهی کل قوا
حضرت امام خمینی (ره) به دلیل خیانت های بنی صدر به رزمندگان اسلام و انقلاب طی حکمی در تاریخ ۲۰ خرداد ۱۳۶۰به شرح ذیل بنی صدر را از فرماندهی کل قوا عزل کردند:
بسم الله الرحمن الرحیم
ستاد مشترک نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران؛
آقای ابوالحسن بنی صدر از فرماندهی نیروهای مسلح برکنار شدند.
روح الله الموسوی الخمینی 20/ خرداد / 1360
پس از این حکم، حضرت امام خمینی (ره) خود مسئولیت خطیر فرماندهی کل قوا را بر عهد گرفتند.
در نتیجه و پایان این مطلب می توان گفت که بنی صدر به واسطه نداشتن دانش نظامی و همچنین بی اعتنایی به توصیه‌ها و مشورت‌های فرماندهان جنگی و با خیانت‌هایی که انجام داده بود، در جنگ نه تنها موفقیتی را کسب نکرد، بلکه به واسطه انفعال و ترس در برابر دشمن، موجب اشغال بخش‌هایی از کشورمان همچون شهر خرمشهر شده بود./998/پ201/ق
ارسال نظرات