۰۹ مهر ۱۳۹۹ - ۱۲:۴۲
کد خبر: ۶۶۴۸۸۲
آیت الله رشاد مطرح کرد؛

طمع ورزی؛ دلیل اختلاس و دست درازی به بیت المال

طمع ورزی؛ دلیل اختلاس و دست درازی به بیت المال
تهران - تولیت مدرسه علمیه امام رضا(ع) طمع ورزی را دلیل اختلاس و دست درازی به بیت المال دانست و گفت: طمع قربانگاه عقل است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، آیت‌الله علی‌اکبر رشاد رییس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران، پیش از ظهر امروز در جلسه درس خارج فقه که در مدرسه علمیه امام رضا(ع) برگزار شد، گفت: امیرمومنان علی(ع) می‌فرمایند: بیشترین چیزی که از عقل آدمیان قربانی می‌گیرد طمع است یا به تعبیر دیگر طمع‌ها قربانگاه عقل‌ها هستند.

وی افزود: بعضی‌ اوقات خلاف‌ها و خطاهایی از افراد عاقل و خردمند بلکه گاهی به‌ظاهر فرزانه و فاضل سر می‌زند که انسان شگفت‌زده می‌شود چرا چنین شخصیتی که به‌عنوان فردی عاقل و خردمند شناخته می‌شود مرتکب چنین خلاف و خطایی شده است.

رییس شورای سیاست‌گذاری حوزه علمیه استان تهران بیان داشت: عناصر و عواملی که عقل را ضایع می‌کند، پرده روی عقل می‌کشد و مانع کارکردهای عقل می‌شود بسیار است؛ یکی از مباحث بسیار مهم که در کلام اهل‌بیت(ع) خاصه در بیانات امیرمومنان علی(ع) به‌دفعات به چشم می‌خورد و درخور مطالعه است اموری است که عقل را به چالش می‌کشد و کارکردهای عقل را خنثی و زایل می‌کند.

تولیت مدرسه علمیه امام رضا(ع) ادامه داد: گاهی تصور می‌کنیم و می‌پنداریم که فلان فرد خردمند بوده و دارای عقل است اما پیوسته یا گاهی از او کارهای خلاف عقل سر می‌زند، جهتش این علل و عواملی است که موجب زوال و خنثی کردن کارکرد عقل می‌شود و ازجمله آن‌ها طمع است.

آیت‌الله رشاد بابیان اینکه طمع‌ها زرق‌وبرق دارد و با جلوه گری و چشم‌نوازی توجه آدمی را به خود جلب می‌کند، گفت: عقل گاهی تحت الشعاع برق طمع قرار می‌گیرد و برق تیغ طمع گردن عقل آدمی را می‌زند، اینکه دیده می‌شود یک شخصیت معروف، مطرح، مشهور و مهم که به‌ظاهر حکیم و فرزانه است خلافی انجام می‌دهد به‌حکم عقل رفتار نکرده چون چشم عقلش را برق و پرتوی طمع‌هایی که در قلب او شعله‌ور‌ است کور کرده و عقل او نابینا است.

وی افزود: اینکه در روزگار کنونی در ایران و اقصی نقاط جهان هرازگاهی اخباری منتشر می‌شود که فلان شخص دچار خطای بزرگ و عظیمی چون اخلاس شده درحالی‌که خود روزگاری مأمور مقابله با اختلاس بوده و حفظ بیت‌المال از مهم‌ترین وظایفش به شمار می‌رفت اما چون تیغ طمع بر گردن او نشسته و برق طمع چشم عقل او را کور کرده مرتکب این خطا می‌شود اما زمانی که دستگیر می‌شود، آبرویش می‌رود تازه منفعل می‌شود که چرا این کار را انجام داده است اما دیگر پشیمانی فایده ندارد./813/پ202/ب1

فاطمه علی آبادی
ارسال نظرات