۱۰ دی ۱۳۹۹ - ۱۴:۵۲
کد خبر: ۶۷۱۵۶۱

توهمات ذهنی انتخابات ۱۴۰۰

توهمات ذهنی انتخابات ۱۴۰۰
برخی تصور می‌کنند از الان انتخابات ریاست جمهوری را پیشاپیش برنده شده‌اند اما این یک توهم ساده‌انگارانه است.

به گزارش خبرگزاری رسا،‌ حامد موفق بهروزی نوشت: انتخابات ریاست جمهوری رفته رفته نزدیک‌تر می‌شود. چیزی که این روزها همه از هم میپرسند یک سوال تکراری است: کی میاد؟ یک عده هم درگیر یک سوژه‌ای شدند به نام جوانگرایی. مدام از رهبر انقلاب تیکه فیلم‌هایی میگذارند که ببینید آقا گفت جوان! 

خب بگذارید کمی در مورد انتخابات حرف بزنیم. می‌خواهم از ریشه با توهمات برخی دوستانمان مخالفت کنم. فکر می‌کنم ساده‌انگارانه است که از الان خود را پیروز انتخابات بدانیم. چند مورد را بررسی می‌کنم:

توهم اول: برخی از دوستانمان تصورشان این است که چون آقای روحانی و دولتش محبوبیت خود را از دست داده است قطعا گزینه جریان انقلابی رای می‌آورد. تمایل دارم بگویم غلط است. یادمان باشد محبوبیت آقای روحانی در شروع رقابت‌های انتخاباتی در سال 92 کمتر از حال حاضرشان بود. با عوامل دیگری این محبوبیت بالا آمد. خب دسترسی و فهم ما از سایر عوامل چیست؟ ذره‌ای به این ماجرا فکر کرده‌ایم کدام پارامتر‌ها دخیل بودند که محبوبیت ایشان افزایش یافت؟ احتمالا چندان نظری نداریم. خیلی متفکرانه بخواهیم پاسخ دهیم احتمالا میگوییم انتقال محبوبیت اتفاق افتاد. یعنی محبوبیت آقای خاتمی و هاشمی در یک فرآیندی منتقل شده به آقای روحانی. به نظرم این پاسخ بد نیست اما حیف است تصویرسازی تیم رسانه‌ای آقای روحانی را از ماجرا نبینیم. به تعبیر آقای دهباشی( سازنده مستند تبلیغاتی آقای روحانی) ایشان سعی کرد میزی بچیند که تمام سلایق غذای مورد علاقه خود را بر سر سفره ببیند. دقت کنید: تمام سلایق! این تنها در ظرفیت تیم رقیب است. جریانی که برایش صرفا قدرت مهم است می‌تواند از تمام مرزهای فکری عبور بکند. تنوع طلبی بکند. بدون هیچ خط مرزی زمین بازی را بچیند و برداشت مطلوبش را داشته باشد.

توهم دوم: نکته دیگر آنکه برخی دوستانمان تصور می‌کنند چون برجام موفق نبود پس ما برنده‌ایم. با عرض معذرت این هم غلط است. ببینید وقتی از مردم میپرسیم دید طرف مقابل چطور بدعهدی کرد؟ میگویند بله؛ همزمان میپرسیم باز هم برویم مذاکره کنیم؟ نه نمی‌گویند. خب این معما چطور حل می‌شود؟ خیلی ساده. مسئله این هست ما هیچ راهکاری برای مردم معرفی نمی‌کنیم. یادمان باشد طرف مقابل سالها است از واژه «مقاومت» برساخته‌ای به خورد مردم داده است که افکار عمومی از آن برداشتی نزدیک به معنای «ریاضت» دارد. واقعا چرا باید انتظار داشته باشیم مردم به این راحتی به سمت ریاضت حرکت کنند؟ جریان انقلابی در این چند ماه باقی مانده باید بتواند راهکار جایگزین را معرفی کند وگرنه مذاکره همچنان کلیدواژه طرف مقابل خواهد بود. از طرفی این استدلال هم تا ابد فعال است: اگر مذاکره نمی‌کردیم وضع بدتر بود.

توهم سوم: ته دل بعضی از دوستانمان هم این است که احتمالا هرچه رهبر انقلاب تلاش کنند برای افزایش مشارکت به دلیل ناکارآمدی دولت و مسئله کرونا مشارکت چندان افزایش پیدا نمیکند. خب مشارکت پایین یعنی حضور افرادی که به انقلاب اسلامی پایبندی بیشتری دارند و این پیروزی جریان انقلابی را تضمین می‌کند. یک خبر بگویم و بعد تحلیل را جلو ببرم. طبق نظرسنجی‌های فعلی میزان مشارکت بسیار بالاتر از آن چیزی است که تصورش را بکنیم. روز به روز نرخ مشارکت در انتخابات هم افزایش می‌یابد. به نظرم بد نیست این نکته را هم یادآوری کنم که همین خود شما (یعنی بچه‌های انقلابی) در ایام نزدیک به انتخابات بیشترین تلاش را برای افزایش مشارکت انجام خواهید داد. به طنز هم شده باید بگویم این فعالیت‌های خودتان هم احتمالا بی تاثیر نخواهد بود. در مجموع خواستم این تضمین توهمی و ذهنی را هم پاک کنم.

توهم چهارم: باید به دوستان بگویم این نوبت فرق می‌کند. نه! خیال نکنید مثل قبل فرق می‌کند. واقعا فرق می‌کند. این بار بعید است جریان غرب گرا انتخابات را تحریم کند. احتمالا مثل معدود ادوار انتخابات آنچه از بی بی سی و رسانه‌های ضدانقلاب خواهیم شنید این خواهد بود که آقا چه نشسته اید که تندروها در حال فتح کشورند، بروید به فلانی رای بدهید. این توهم را هم از ذهنتان پاک کنید. جریان غرب گرا به میزانی در این 8 سال کار را پیش برده است که بعید است بی‌خیال ضربه نهایی شود. این بار جریان غرب گرا به دنبال آن است که کار را یکسره کند.

یک نکته پایانی هم باید اضافه کرد. کشور به شدت دچار مشکل است. کار راحت نیست. هم تحریم داریم هم ناکارآمدی دولت فعلی. مردم هم تحت فشار سنگین روانی هستند. کرونا هم روی اعصاب ملت راه می‌رود. ترور‌های بزدلانه دانشمندان هسته‌ای هم از یک سو وارد محاسبات ذهنی مردم می‌شود. دشمن تلاش دارد در کنار خدشه دار شدن سلامت جامعه، امنیت کشور را هم متلاطم نشان دهد. همه این‌ها مردم را فرسوده می‌کند. در چنین شرایطی باید رئیس جمهوری انتخاب شود که بتواند اوضاع را سامان دهد. این رئیس جمهور اولا به قدری باید توانمند باشد که قدرت بلند کردن کشور را داشته باشد و از سوی دیگر باید بتواند با چنین مردمی حرف بزند و اعتمادشان را جلب کند. حواسمان باید جمع باشد، شرایط این انتخابات سخت است.

علی اصغر خواجه الدین
ارسال نظرات