رشد عقلانیت و زدوده شدن خرافات و اباطیل با ظهور منجی

به گزارش خبرگزاری رسا؛ حجت‌الاسلام والمسلمین احمد غلامعلی، استاد دانشگاه قرآن و حدیث ضمن تبریک ایام نیمه شعبان با بیان اینکه برکات امام قائم(ع) در دوره غیبت ممکن است مورد سؤال افراد واقع شود، گفت: ما در سیر حرکتی بعد از رسالت پیامبر نیازمند دستورات و آموزه‌های ائمه هستیم و این مسئله روشن است، اما اینکه امام زمان با وجود غیبت چگونه می‌تواند مورد بهره‌مندی شیعیان و حتی علاقه‌مندان قرار بگیرند، بحث متفاوتی است.

وی با طرح این سؤال که آیا میان فرد معتقد به امام با فرد غیرمعتقد تفاوتی در زندگی وجود دارد یا باید داشته باشد؟، افزود: اگر در عمل در سبک زندگی میان این دو فرد تفاوتی وجود نداشته باشد، نشانگر آن است که فردی که به ظاهر معتقد به امام است، در عمل باور چندانی به نقش امام در  زندگی خود ندارد یا از کارکرد امام مطلع نیست.

حجت الاسلام و المسلمین غلامعلی بیان کرد: روایت زیبایی از پیامبر و امام صادق(ع) نقل شده است و آن اینکه شیعیان در عصر غیبت از ایشان بهره‌مند می‌شوند، همان طور که مردم از خورشید در روز ابری بهره‌مند می‌شوند؛ وقتی خورشید وجود دارد، ولو اینکه ابر جلوی آن را بگیرد، باز حرارت‌دهی، روشنایی و برخی آثار خود را ولو محدود دارد و آن هدایت باطنی انسان‌ها است.

استاد حوزه علمیه اضافه کرد: اگر ما در عمل باور داشته باشیم که امامی هست که رفتار مرا می‌بیند و به اذن خدا اعمال مرا هدایت می‌کند؛ اعمال من به او عرضه می‌شود، خودش سبب می‌شود تا من حس خودکنترلی داشته باشم؛ یعنی باید نگاه کنیم ببینیم این حرفی که می‌زنیم و این کاری که می‌کنیم، مورد رضایت امام هست یا خیر؟ فرد معتقد به امام، او را حاضر می‌بیند، چون می‌بیند نیازمند شفاعت او و تبعیت او هست، لذا باید سخن و رفتار و شنیدن و گفتن ما با امام هماهنگ شود.

وی افزود: اگر ما در ظاهر حرف از امام بزنیم، ولی در عمل تلاشمان نزدیک کردن رفتارمان به امام نباشد، نتیجه آن همان بی‌اعتقادی به امام است؛ پس امام در هدایت و یاری شیعیان همان نقش دوره حضور را دارد و تنها تفاوت، ندیدن چهره امام است.

حجت الاسلام والمسلمین غلامعلی با بیان اینکه ما در تمامی ادیان و فرقه‌ها و مذاهب، گرایش به معنویت را می‌بینیم، تصریح کرد: گرایش به عرفان‌های کاذب که وجود دارد، نشانگر تمایل افراد به عرفان است. این افراد نزد شیخ و مرشد و رئیس فرقه می‌روند و از او به زعم خودشان کمک می‌طلبند، آن هم از کسان که عمدتاً منحرف هستند و توانی چون خود آنها دارند، اما فرد معتقد به امامت، در هر لحظه و هر مکانی می‌تواند با تضرع، مشکلات خود را با امام در میان بگذارد و این ظرفیت بزرگی است که انسان بدون آنکه خودش را کوچک کند، با امام صحبت می‌کند، البته نه اینکه امام جای خدا را می‌گیرد، بلکه امام واسطه نجوای معتقدان با خداوند است.

وی در پاسخ به این پرسش که خدا چرا برخی افراد را بر برخی دیگر تفضل داده است، افزود: این تفضل هم نشانه لطف خداوند است، البته این افراد یعنی ۱۴ معصوم هم مانند بقیه انسان‌ها، خودشان در مسیر گناه نرفتند و حتی فکر گناه هم نمی‌کنند، اما بقیه مردم نه تنها فکر گناه، بلکه گناه هم مرتکب می‌شوند.

حجت الاسلام والمسلمین غلامعلی در پاسخ به این سؤال که برخی می‌گویند اطاعت از امام در تضاد با تعقل و کرامت مردم است، اظهار کرد: به تعبیر امام علی(ع)، خداوند همه پیامبران را فرستاد تا «یثیروا دفائن العقول» رخ دهد، یعنی عقل انسان‌ها شکوفا شود؛ امام هم مسیر پیامبر را می‌رود؛ امام تلاش می‌کند تا مردم را به مسیری هدایت کند که خرافه نپرستند و از خرافات دفاع نکنند؛ تلاش می‌کند تا دچار احساسات ناپسند نشوند، مردم را به تعقل و اندیشیدن سوق می‌دهد آن هم با بینات است همان طور که در قرآن هم عبارت «بالبینات» بیان شده است.

زدوده شدن خرافات و اباطیل با ظهور منجی

وی  با بیان اینکه شیوه امام مهدی همان شیوه امام علی(ع) و قضاوت حضرت داود(ع) است، تأکید کرد: همه بشریت هم وظیفه دارند که عقل خود را رشد دهند و زمینه را برای ظهور فراهم کنند، انسان‌ها باید به این نقطه برسند که احساسات باطل، خرافات، شایعات و اباطیل انسان را به جایی نمی‌رساند، بلکه عقل و علم است که موجب رشد انسان است و امام هم این رسالت را برعهده دارد که عقول را رشد دهد و وقتی عقول رشد کند، نگاه انسان‌ها به دنیا و هستی تغییر خواهد کرد.

غلامعلی تصریح کرد: البته این مسئله تا حدودی در حال رخ دادن است؛ پیامبر در روایتی فرمودند که «انتظار الفرج افضل من الفرج»؛ یعنی انتظار امام کشیدن از خود فرج فضیلت بیشتری دارد؛ مثلاً اگر یک خواستگار برای دختری بیاید قطعاً زمینه را برای حضور خواستگار و خانواده‌اش فراهم می‌کند، خانه را تمیز و گل و شیرینی تهیه می‌کند؛ انسان منتظر هم همین ویژگی را دارد و باید داشته باشد.

وی تأکید کرد: ما در انتظار امامی هستیم که دروغ نمی‌گوید، وعده‌های توخالی نمی‌دهد، اهل فریب نیست و شایعه را نه می‌پذیرد و نه اجازه رواج آن را می‌دهد، بلکه بر محور تفکر و عقلانیت توحیدی مشی و حرکت می‌کند. امامی قرار است بیاید که دلسوز است و محبت به همه را می‌پسندد و رحمتش بر غضبش پیشی گرفته است. بنابراین ما هم که خود را پیرو چنین امامی می‌دانیم، نباید اهل غیبت و تهمت و دروغ و فریب شایعات باشیم. باید دلسوز و خیرخواه دیگران باشیم و به همین دلیل انتظار فرج بر فرج برتری دارد.

وی افزود: ما امروز بدون آنکه در دوره حضور امام باشیم، همان طوری عمل می‌کنیم که امام می‌خواهد و چنین انسان‌هایی قطعاً بسیار متفاوت از کسانی هستند که امام علی(ع) و امام حسین(ع) را دیدند و دعوت او را شنیدند، اما یا علیه او شمشیر کشیدند یا سکوت کردند. ما به یک اشارت کار می‌کنیم، ولی آنها با گفتن امام هم کاری انجام نداده و اطاعت نکردند.