پیوند رهایی

الگویی که اباعبد الله الحسین ـ علیه السلام ـ پیش روی شیعیان قرار داد، تا این شعار بر پیشانی این قیام نقش بندد که کشته شدن دلیل مغلوب شدن نیست. اگر مومن با توکل به خدا در مقابل دشمن هر چند مسلط، از خود خودی نشان دهد، بالاخره شکست با دشمن و پیروزی با اوست.

مولای متقیان علی ـ علیه السلام ـ در وصیتی به اصحاب خود فرمودند: ٍ فَإِذَا حَضَرَتْ بَلِیَّةٌ فَاجْعَلُوا أَمْوَالَکُمْ دُونَ أَنْفُسِکُمْ وَ إِذَا نَزَلَتْ نَازِلَةٌ فَاجْعَلُوا أَنْفُسَکُمْ دُونَ دِینِکُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْهَالِکَ مَنْ هَلَکَ دِینُهُ وَ الْحَرِیبَ مَنْ حُرِبَ دِینُه‏.[i] یعنی پس چون بلائى فرا رسد، اموال خود را سپر جانتان سازید، و چون حادثه‏ئى پیش آمد (که مربوط بامر دینست و جز با دادن جان مرتفع نشود) جان خود را فداى دینتان کنید، و بدانید که هلاک شده کسى است که دینش تباه شود و غارت زده کسى است که دینش را بربایند.

این سفارش امام علی ـ علیه السلام ـ در قیام جاودان فرزندش رنگ حقیقت گرفت. زمانی که بر اساس بدعت های ننگین خلفا و تبلیغات مسموم و مذموم بنی امیه، دین بی ارزش شده و قالبی دیگر یافته و بازار دنیا پررونق بود، تنها کسی که در آن زمان بقای دین را در خطر دید و از جان برای حفظ دین گذشت، حسین بن علی ـ علیه السلام ـ بود.

زمانی که فرمود: النَّاسُ عَبِیدُ الدُّنْیَا وَ الدِّینُ لَعِقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ یَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَایِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّیَّانُون[ii]‏؛ یعنى مردم بنده زر خرید دنیا میباشند. دین محل لیسیدن زبان ایشان است. مردم تا آن موقعى دیندار هستند که معیشت آنان تأمین شود، اما وقتى بوسیله بلاء مورد آزمایش قرار بگیرند دین داران قلیل و اندک خواهند بود.

این بذل جان و مال برای دفاع از پرچم و پایداری دین رمز ماندگاری نهضت عاشوراست. لذا شعار تمام انقلاب های شیعیان بویژه انقلاب اسلامی ایران بعد از عاشورا، اقتدای به کربلا و انتخاب همین آرمان و هدف بوده است.

رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای در تحلیل نهضت عاشورا و پیوند آن انقلاب ایران فرمود: ملت ایران با محبتی که به اهل بیت ـ علیهم السلام ـ داشت، ماجرای کربلا را به عنوان یک الگوی امتحان شده، سرمشق خود قرار داد و دانست که در برابر عظمت دشمن ، نباید دچار تردید شد. درست است که در روزگار صدر اسلام، حسین بن علی ـ علیه السلام ـ با هفتاد و دو نفر به شهادت رسید...

لذا وقتی امام راحل فرمود که محرم ماهی است که خون بر شمشیر پیروز می شود، مردم تعجب نکردند. حقیقت هم همین شد؛ خون بر شمشیر پیروز گردید.[iii]

بر همین اساس بود که فصل آغازین انقلاب در روزهای محرم سال 41 و 42 در حسینیه ها و در اختناق شدید و فضای سیاه حکومت دست نشانده پهلوی رقم خورد. پانزدهم خرداد سال چهل و دوم ، مصادف با دوازدهم محرم، مطلع یک نهضت عظیم حسینی بود. امام خمینی ـ ره ـ در عاشورای همان سال با بهره گیری از ماجرای عاشورا و محرم، پیام حق و داد خواهی را بر گوش جان مردم رساند و آنها را متحول نمود. اولین شهدای انقلاب اسلامی نیز در پانزدهم خرداد و در تهران و ورامین و دیگر نقاط ایران در دسته های سینه زنی به شهادت و در آغوش سالار شهیدان به آرامشی ابدی رسیدند.

فصل آخر انقلاب نیز که منجر به پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی شد، محرم سال 1357 بود که امام خمینی ـ ره ـ آن ماه را ماه پیروزی خون بر شمشیر قرار داد.

زمانی که مردم ایران نور دین را در زیر سایه شوم حکومت دنیاپرستان و زر دوستان رو به زوال دیدند، با اقتدا به عاشورا و در دست داشتن پرچم حسینی، نضهت را اقامه کردند.

پیشوای ششم امام صادق ـ علیه السلام ـ میفرماید: إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَیْبَةً الْمُتَمَسِّکُ فِیهَا بِدِینِهِ کَالْخَارِطِ لِلْقَتَادِ [iv] ؛ برای صاحب این امر (حضرت مهدی ـ عجل الله فرجه ـ) غیبتی خواهد بود، هر کس در دوران غیبت او دین خود را حفظ کند مانند کسی است که تیغ های تیز گیاه قتاد را با دستش صاف و هموار سازد.

بدون شک این پیوند عمیق میان مردم ایران و عاشورا ناگسستنی است و روز به روز بر استحکام آن افزوده خواهد شد. پیوندی که در 8 سال جنگ تحمیلی و در جبهه های نبرد، کربلایی به پا کرد.

[i] الکافی، ج 2، ص 217.

[ii] بحار الانوار، ج 44، ص 383.

[iii] خطبه های نماز جمعه تهران (عاشورا 1416)، 19/3/74.

[iv] الکافی، ج ، ص 336.