۲۲ بهمن ۱۳۹۲ - ۲۰:۲۸
کد خبر: ۱۹۷۷۲۸
یک پایگاه روس تشریح کرد؛

رهایی از استکبار مهم‎ترین عامل نفرت مستکبران از انقلاب اسلامی است

خبرگزاری رسا ـ یک پایگاه روس نوشت: مهم‌ترین علت تنفر غرب از انقلاب اسلامی ایران این است که نمونه آن را فراهم کرد که چطور می‌توان از تور عنکبوت استعمار نو رها شده و منابع طبیعی کشور را نه به نفع هشت پای مالی بین‌المللی بلکه به نفع دولت و ملت به کار گرفت.
انقلاب

 

به گزارش خبرگزاری رسا، پایگاه روسی ایران‌رو که به‌طور تخصصی به بررسی مسائل ایران می‌پردازد، در گزارشی که در خصوص سی‌و‌پنجمین سال‌گرد انقلاب اسلامی ایران تهیه کرده است؛ نوشت: سی‌و‌پنجمین سال‌گرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، سال‌روز حائز اهمیت تاریخی و جهانی است. بحث‌ها و مجادله‌های لجام گسیخته در غرب درباره خصلت و به خصوص درباره نتایج این انقلاب، تنها این واقعیت آشکار را به اثبات می‌رساند که بعد از انقلاب اسلامی، مشرق‌زمین به طور کلی دگرگون شد. آشفتگی جاری منطقه، «بهارها و پاییز های» عربی، «تغییر قالب» غربی و بیداری اسلامی، همگی فقط واکنش تأخیری به حوادث فوریه سال 1979 در تهران هستند.

 

این پایگاه روس در بخش دیگری از گزارش خود تصریح کرد: غرب هنوز سعی می‌کند بفهمد که چه چیزی بالاخره به انقلاب اسلامی انجامید و چرا دولت شاه که مقتدر محسوب می‌شد، طی چند ماه سقوط کرد و خود محمدرضا پهلوی مجبور شد به خارج فرار کند؟ عده‌ای از تاریخ‌دانان این فرضیه را مطرح می‌کنند که گویا شاه «ذهنیت ایرانی را نادیده گرفت». این موضع گیری برای نخبگان غربگرای معاصر فوق‌العاده راحت است.

 

ایران‌رو در ادامه نوشتار خود اضافه کرد: بدون تردید، ایالات متحده شایسته ترین و عزیز ترین متحد شاه بود. در اوج همکاری‌های نظامی (سال های 1978-1972) در ایالات متحده که صادر کننده اساسی جنگ افزار و تجهیزات نظامی به ایران بود، سفارش‌های نظامی معادل 19.38 میلیارد دلار اجرا شد. تا پاییز سال 1978 در ایران 45500 نفر آمریکایی زندگی می‌کردند که متخصصین نظامی و نیروی کار فنی شرکت‌های صادر کننده جنگ افزار برای ارتش ایرانی بخش قابل توجه آنها را تشکیل می دادند. در حالی که در سال 1973 آمریکایی ها در سراسر جهان سلاح های معادل «فقط» 4 میلیارد دلار فروخته بودند، در سال 1974 درآمدها از محل صدور اسلحه به 9 میلیارد دلار رسید که نیمی از این مبلغ توسط محمد رضا پهلوی بابت اسلحه پرداخت شد.

 

وی در سال 1971 در مراسم جشن دو هزار پانصدمین سالگرد تأسیس نظام شاهنشاهی ایران که در سراسر کشور به طور وسیعی برگزار شد. از روی ویرانه های پرسپولیس، سایه‌های کوروش، داریوش و کامبوزیا را مخاطب قرار داد. جنبه زننده این جشن آن بود که همزمان با هزینه‌های عظیم مراسم رسمی جشن (که برای بوفه آن حدود یک تن خاویار تهیه شده بود) تصمیم گرفته شد از عملیات گسترده کمک به قربانیان قحطی و خشک سالی استان سیستان و بلوچستان خودداری شود. طی فرمان شاه مقرر شد که خشکسالی غیر موجود و خطر قحطی تخیلی محسوب شود.

 

در بخش پایانی این گزارش آمده است: مهمترین علت تنفر از انقلاب اسلامی این است که انقلاب ایران نمونه آن را فراهم کرد که چطور می توان از تور عنکبوت استعمار نو رها شده و منابع طبیعی کشور را به نفع نه هشت پای مالی بین المللی بلکه به نفع دولت و ملت به کار گرفت. انقلاب اسلامی در برابر غرب و جیره خواران آن دو «گناه کبیره» مرتکب شد: اولاً، شرکت های فراملیتی را از لقمه لذیذ سودی که آنها مال خود می دانستند، محروم کرد و ثانیاً، محکوم بودن تاریخی و خلأ محتوایی «شرکای راهبردی آمریکا در منطقه» را که بایستی برای دیگران حکم الگو داشته باشند، بر ملا ساخت. مصر، عربستان سعودی و سایر اعضای طرح آمریکایی، در بعد تاریخی در مسابقه با جمهوری اسلامی شکست کامل خورده اند. جهانیان طلیعه فجر جدید و خاور میانه آفاق دنیای جدید و جامعه عادلانه جدید را با چشم خود رؤیت کرده اند./982/ب102/د

ارسال نظرات