استاد حوزه علمیه:
خروج از سبک زندگی اهل‌بیت سبب انحراف از جبهه ولایت است
خبرگزاری رسا ـ حجت الاسلام مومنی با بیان این که باید مثل میثم تمار، مرید علی(ع) بود، اظهار داشت: در اموری که مسیر اهل‌بیت(ع) با دنیاطلبی و خواسته‌های مادی ما در تعارض است، باید حب علی(ع) را برگزید و آگاه باشیم اگر از زیّ اهل‌بیت(ع) خارج شویم، تدریجاً از جبهه ولایت خارج خواهیم شد. لذا باید ببینیم رفتار، سخن، رانندگی، کار و زندگی ما مایه زینت و آبروی اهل‌بیت(ع) است یا خیر.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، حجت الاسلام سید حسین مومنی در مراسم سوگواری شهادت امیرمومنان(ع) که در حسینیه امام خمینی(ره) تهران برگزار شد، با اشاره به این‌که «علیه‌السلام‌ها» و «لعن و نفرین‌‌های» ما باید از روی دقت و معرفت باشد، نه تعبدی و از روی تعصب، اظهار داشت: شخصیت ابن‌ملجم مرادی در تاریخ باید مورد بررسی و دقت قرار گیرد و باید او را شناخت و از روی معرفت لعنش کرد، زیرا ابن‌ملجم یک فرد معمولی نبود، بلکه قبل از این‌که به این شقاوت دچار شود، شخصیت ممتاز و انتخاب‌شده‌ای در میان قوم خود داشت و مرید امیرمومنان(ع) بود.
وی افزود: این‌که چگونه ابن ملجم از آن شخصیت ممتاز به جایی رسید که به خاطر یک زن، حاضر به کشتن علی(ع) شد، جای تأمل است. افراد بسیاری بودند که در مسیر اهل بیت(ع) و مرید آنها بودند، اما به خاطر این‌که از خود و دین‌شان مراقبت نکردند، به غرور و تکبر دچار شده و کاملاً در خط دشمن قرار گرفتند.
حجت‌الاسلام مومنی با تأکید بر ضرورت مراقبت از ایمان ابراز داشت: باید مواظب باشیم به خاطر بی‌تدبیری و کوتاه بودن بصیرت در خط دشمن قرار نگیریم. ابن‌ملجم، مغیره و یا زبیر دقیقاً همین‌طور بودند. مثلاً زبیر شخصیت بسیار بزرگی داشت. از بستگان امیرمومنان(ع) بود؛ همرزم او در تمام جنگ‌های صدر اسلام و جانباز بود؛ پیامبر(ص) در توصیف او قرمود، «هر پیامبری برای خود حواریونی دارد و این زبیر از حواریون من است»؛ مأمور ویژه رسول گرامی اسلام(ص) و مدافع علی(ع) در کوچه‌های بنی‌هاشم بود.
وی ادامه داد: سوال اینجاست که چرا زبیر با این شخصیت عظیم دینی در جمل علیه علی(ع) شمشیر کشید؟ پاسخ را باید در عدم مراقبت او جستجو کرد. حب به زن، اولاد، مال و مقام در وجود زبیر رخنه کرد و طبیعی است وقتی این محبت‌ها در وجود انسان وارد شود و مراقبتی هم در میان نباشد، آفت‌ها او را فرا خواهد گرفت و در مقابل ولایت هم خواهد ایستاد؛ هم‌چنان‌که زبیر ایستاد.
این واعظ برجسته با بیان این‌که سرتاسر تاریخ برای ما درس و تجربه است، خاطرنشان کرد: مراقب باشیم یک سلام و لعن و یک یا زهرا(س) و یا حسین(ع) ما را فریب ندهد. اگر در مسیر اهل‌بیت (ع) معرفت نداشته باشیم، به تدریج حضور در جبهه ولایت کمرنگ شده و زمانی متوجه خواهیم شد که در لشگر دشمن هستیم.
وی سپس به برخی از افرادی که در راه ولایت امیرمومنان(ع) تا پای جان ایستادند، اشاره کرد و گفت: ابن سکیت، از عالمان و بزرگان ادبیات عرب در دوران خلافت متوکل عباسی، معلم فرزندان او بود. یک روز بچه‌های به حضور متوکل آمدند و ابن سکیت هم حاضر بود. متوکل به خاطر سابقه ذهنی که از تمایل او به شیعه داشت، از او پرسید: این دو فرزند من پیش تو محبوب‌ترند یا حسن و حسین، فرزندان علی (ع)؟ابن سکیت گفت: تا حالا تقیه کردم و الان دیگر جای تقیه نیست. به خدا قسم قنبر، غلام علی(ع) به مراتب از این دو تا فرزند و از پدرانشان نزد من محبوب‌تر است. متوکل در همان مجلس دستور داد زبان ابن‌سکیت را از پشت گردنش در آوردند.
حجت‌الاسلام مومنی از میثم تمار به عنوان یکی دیگر از افرادی که مرید امیرمومنان(ع) بود و جانش را نیز در این راه فدا کرد، نام برد و افزود: باید مثل میثم تمار، مرید علی(ع) بود و در اموری که مسیر اهل‌بیت(ع) با دنیاطلبی و خواسته‌های مادی ما در تعارض است، حب علی(ع) را برگزید. آگاه باشیم اگر از زیّ اهل‌بیت(ع) خارج شویم، تدریجاً از جبهه ولایت خارج خواهیم شد. لذا باید ببینیم رفتار، سخن، رانندگی، کار و زندگی ما مایه زینت و آبروی اهل‌بیت(ع) است یا خیر.
وی بار دیگر به علت تبدیل شدن ابن‌ملجم به شقی‌ترین فرد عالم پرداخت و اظهار داشت: ابن ملجم به خاطر عدم پذیرش فرمان ولی خدا در یک جنگ و اصرار بر خواسته خود دچار انحراف شد، کبر و غرور او را فرا گرفت و شد قاتل وصی پیامبر(ص). نتیجه فاصله گرفتن از علی(ع) این بود که با یک نگاه آن زن ملعون، عنان از دست داد و بزرگترین جنایت تاریخ را مرتکب شد.
این استاد حوزه علمیه از حضرت ابوالفضل(ع) به عنوان نماد ولایتمداری یاد کرد و گفت: در مقابل ابن ملجم، می‌توان از ابوالفضل(ع) نام برد که در جریان کربلا، تنها یک‌‌بار از امام حسین(ع) طلب رخصت برای جنگ کرد و وقتی امام(ع) او را تنها برای آوردن آب مأموریت داد، شمشیر را به کناری انداخت و تمام هم و غمش این بود که مشک را به خیمه‌ها برساند. آن‌قدر تیره و نیزه به بدن عباس(ع) اصابت کرد که جای سالمی در بدنش نماند، اما مشک را رها نکرد. این معنای دقیق ولایتمداری است،یعنی وقتی ولی خدا فرمانی می‌دهد، فقط باید تبعیت کرد و جایی برای اصرار و توجیه و چانه‌زنی نیست.
وی با بیان این‌که شخصیتی ولایتمدارتر از عباس(ع) نیز در تاریخ وجود دارد، اظهار داشت: حضرت فاطمه زهرا(س) در ولایتمداری نظیر نداشت و عملاً تابع حرف و نظر مولا(ع) بود. وقتی علی(ع) را برای بیعت با دستانی بسته می‌بردند، حضرت زهرا(س) خواست نفرین کند، اما سلمان رسید و گفت که مولا می‌فرماید نفرین نکن. فاطمه(س) هم بدون هیچ حرفی پذیرفت و با وجود غمی جان‌کاه در دل تبعیت کرد.
حجت‌الاسلام مومنی در پایان با طرح این پرسش که چه باید کرد تا از این انحرافات جان سالم به در بریم و عاقبت به خیر شویم، خاطرنشان کرد: تنها راه این است که ببینیم ولی خدا از ما چه می‌خواهد و چه انتظاری دارد. امیرمومنان(ع) در وصیت خود به امام مجتبی(ع) می‌فرماید که تقوای الهی داشته باشید از خدا پروا کنید و اگر چنین کنید در مسیر اهل‌بیت(ع) خواهید بود./9591/پ202/س
ارسال نظرات