امام فرمود: اگر روزی از نظر زندگی از مردم عادی بالاتر رفتید، بدانید که دیر یا زود مطرود میشوید
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، بیست و ششمین شماره دوهفته‌نامه فرهنگی عهد(پویشی برای ترسیم سیمای طلبه عصر انقلاب) ویژه نیمه دوم مهرماه 1393 از سوی خانه طلاب جوان منتشر و روانه بازار شد.
«کسب معارف، روحیه جهادی می‌خواهد»، «سرخ‌رویی خواهی از دنیا به خون آغشته شو»، «به گستره تاریخ شیعی‌گری»، «زی طلبگی و معیشت»، «مِن حیثُ لا یَحتسب»، «طوری رفتار کنیم که خدا و اهل‌بیت علیهم السلام از ما راضی باشند»، «از معیشت طلاب که حرف می‌زنیم»، «این میوه هنوز طلبه‌خور نشده!»، «شما دو نفر را اجابت کرده‌ایم!!»، «با مخاطبین» و «رفیق مایه‌دار» از موضوعات مطرح‌شده در این شماره است.
در ذیل موضوعی با عنوان زی طلبگی و معیشت می‌خوانیم: دارایی ظاهری طلبه و مخارج آشکار او باید تابع مقررات کلی باشد؛ مثلا طلبه با دارایی و هزینههای خود نباید متهم به بدی و دنیاطلبی یا مبتلا به بی‌انصافی شود، حتی اگر توان مالی فوق‌العاده دارد، در نوع مخارج زندگی نباید از سطح متوسط مردم بالاتر باشد، بلکه شایسته است که اندکی پایین‌تر از این سطح قرار گیرد. تظاهر به هر عملی که با این فرمول هماهنگ نباشد، با شأن حوزوی او سازگار نیست.
امام خمینی رحمةالله علیه فرمود: «باید توجه کنید که همه متوجه شما هستند؛ لذا زی اهل علم خودتان را حفظ کنید. درست مانند علمای گذشته زندگی کنید. در گذشته چه طلبه و چه عالم بزرگ شهر زندگیشان از مردم معمولی شهر پایین‌تر بود و یا مثل آنها بود. امروز سعی کنید زندگی‌تان از زی آخوندی تغییر نکند. اگر روزی از نظر زندگی از مردم عادی بالاتر رفتید، بدانید که دیر یا زود مطرود میشوید؛ برای اینکه مردم میگویند ببینید آن وقت که نداشتند مثل مردم زندگی می‌کردند؛ امروز که دارند و دستشان میرسد از مردم فاصله گرفتند، باید وضع مثل سابق باشد، باید طوری زندگی کنیم که نگویند طاغوتی هستیم».
طلبه باید در میزان هزینه‌ها و دارایی مشهود خود مراعات متوسط مردم را بکند و فاصله فاحشی با توده مردم نداشته باشد. سطح زندگی طلبه نه از سطح متوسط مردم به اندازهای بالاتر رود که در چشم آنان از ثروتمندان و اشراف تلقی شود و نه در صورت امکان چنان پایین‌تر باشد که نگاه ترحم‌آمیز دیگران را برانگیزد.
اسباب زندگی مردم سه گونه است: نوع اول اسبابی است که نوع مردم به صورت متعارف از آنها استفاده می کنند مثل یخچال، فرش، کمد و ظروف معمولی. استفاده از این وسائل قطعا برای طلبه مجاز است.
نوع دوم، اسبابی که یقینا به طبقه ثروتمند و مرفه جامعه اختصاص دارد، مثل ماشین سواری اشرافی یا گوشی موبایل بسیار گران‌قیمت، لوازم لوکس و تجملی مانند مبل استیل و چلچراغ بلورین، آکواریوم، تزئینات مخصوص مانند پردههای ویژه، کالاهای ویترینی، تابلوهای تجملی و مصالح گران قیمت ساختمانی. استفاده از اینها نیز قطعا برای طلبه ناروا است.
دسته سوم، مصادیق مشکوکی است که به روشنی معلوم نیست جزو گروه اول یا دوم هستند. تعیین تکلیف نهایی این مصادیق نیاز به روابط اجتماعی گسترده و کشف نوع نگاه مردم دارد و خالی از دشواری نیست؛ ولی استفاده از آنها جز در شرایط خاص و نیاز ضروری توصیه نمیشود. در هر حال ترکیب نهایی حاصل از دارایی‌های متنوع طلبه و نوع زندگی او نباید از محدوده آن دو حد تجاوز کند.
از معیشت طلاب که حرف می زنیم ... یکی دیگر از موضوعات مطرح‌شده در این شماره است که دربردارنده مطالبی به این شرح است: «از معیشت که حرف می‌زنیم از یک مشکل همگانی در سطح جامعه سخن می‌گوییم. مشکلی که همه قبول دارند، گرانی هست، تورم هست، سطح پایین درآمدها هست، بیکاری هست، هزینه بالای اجاره مسکن و خوراک و پوشاک هست. برای بسیاری هزینه سرسام‌آور تحصیل خود یا فرزند هست. این یک معضل همگانی است. با این حساب مشکل طلاب در امر معیشت آنها را تافته‌ای جدابافته از سایر اقشار جامعه قرار نمی‌دهد.
از مشکل معیشت طلاب که حرف می‌زنیم از مشکلاتی می‌گوییم که با زندگی آنها دست به گریبانند. صحبت از ساده‌زیستی یا زندگی تجملاتی نیست که با توصیه به ساده‌زیستی و قناعت خیال‌ها آسوده شود و دل‌ها فارغ شوند. از مشکلاتی حرف می زنیم که بر تمام شؤون زندگی چنبره می‌زنند.
از مشکلات معیشتی طلاب که حرف می‌زنیم توکل یادمان نمی‌رود که در آغاز انتخاب این راه دشواری‌هایش را رصد کرده بودیم، دیگران هم مکرر برای بازداشتنمان از این مسیر در گوشمان زمزمه کرده بودند. یادمان نمی‌رود: سر خم می سلامت شکند اگر سبویی. همین».
گفتنی است، شماره 26 دوهفته‌نامه فرهنگی عهد(پویشی برای ترسیم سیمای طلبه عصر انقلاب) ویژه نیمه دوم مهرماه 1393 با شمارگان 15000 نسخه به سردبیری علی اخباری‌آزاد از سوی خانه طلاب جوان منتشر و روانه بازار شده است./907/پ202/ق