استفاده حکّام مرتجع عرب از تکفیریها برای مقابله با ایران
به گزارش خبرگزاری رسا، از جمله اهداف حملات گروه های تندروی تکفیری و سلفی، کشورهای غربی و ایدئولوژی غرب است. اما این گروه ها خواسته یا ناخواسته اهداف دیگری را دنبال می کنند.
در قرون وسطی که کشورهای اسلامی از لحاظ علمی و تمدن سرآمد دیگر کشورهای جهان بودند، باید با هجوم ارتش های صلیبی نیز مبارزه می کردند.
در این حملات که به جنگ های صلیبی معروف است شاهان و طبقه اشراف کشورهای اروپایی بین سال های 1095 تا 1291 میلادی به دعوت پاپ و برای بازپس گیری سرزمین های مقدس مسیحی مانند بیت المقدس به سرزمین های اسلامی حمله می کردند.
پس از گذشت سال ها و با آغاز انقلاب صنعتی در کشورهای غربی و با بالا رفتن توان اقتصادی این کشورها، استعمار و برده کشی از کشورهای اسلامی آغاز شد.
با آغاز استعمار و تسلط کشورهای غربی بر مناطق اسلامی، مسلمانان با یادآوری دوران شکوه و عظمت خود در زمان های گذشته، احساس حقارت و سرافکندگی می کردند. در نتیجه این احساسات، جنبش هایی بازگشت به زمان شکوه (سلفی) ایجاد شد.
این جنبش ها معتقد بودند که با اجرای دوباره قوانین اسلامی می توانند به زمان شکوه اسلام بازگردند. در این بین برخی نیز برای رسیدن به اهداف خود روی به خشونت آوردند.
در ابتدای قرن بیستم و با فروپاشی امپراتوری عثمانی، که یکی از قدرتمند ترین دولت های اسلامی بود، استعمارگران غربی با توجه به منابع سرشار انرژی به ویژه نفت و گاز در خاورمیانه، سرزمین های اسلامی را با توجه به پراکندگی قومی و مذهبی و به طور عامدانه مرزبندی کردند. در نتیجه بذر اختلاف و خشونت در مناطق مسلمان نشین یعنی خاورمیانه پاشیده شد.
ظهور خشونت اسلامی بر پایه تفاسیر افراطی و غلط از اسلام
بعد از جنگ جهانی دوم، بسیاری از کشورهای اسلامی، با همان مرزبندی های استعماری، به استقلال رسیدند. اما به دلیل بی ثباتی در منطقه، نیروهای نظامی قدرت را در دست گرفته و حکومت های دیکتاتوری تشکیل دادند.
این حکومت های دیکتاتوری برای رسیدن به اهداف خود ظاهری دموکراتیک و غرب گرایانه به خود گرفتند. اما فساد در طبقه حاکمیت آن ها موج می زد. در نتیجه، مناقشات بین اسلام گرایان مخالف غرب با حکومت های دیکتاتوری آغاز شد.
اسلامی که افراط گرایان از آن دم می زدند تفسیری درست از شریعت اسلامی نبود. خشونت جاری در تفاسیر اخیر از اسلام، در هیچ جای تاریخ اسلامی دیده نمی شود. بنا به گفته پژوهشگران، شریعت ابزاری برای توجیه خشونت اسلام گرایان بود.
با توجه به تفاوت های مذهبی و فرقه ای در اسلام و پراکندگی این عقاید در هر کشور اسلامی، افراط گرایان با هدف به اصطلاح رسیدن به شکوه گذشته اسلام، با غیر مسلمان خواندن مذاهب اسلامی (تکفیر)، شروع پیشروی و خونریزی کردند. در این بین اشخاص با نفوذ مالی و سیاسی از کشورهای نفت خیز عربی در خاورمیانه، همه گونه امکانات مالی، تسلیحاتی و پشتوانه سیاسی را برای این گونه گروه ها فراهم آوردند.
نبرد بین اسلام شیعی و سنی یا ایران ستیزی؟
گروه های سلفی اسلام گرا، خود را سنی دانسته و از فقه حنبلی (منصوب به محمد حنبل) پیروی می کنند. این در حالی است که این گروه ها سایر سنی ها را نیز کافر می دانند و آن ها را نیز همانند شیعیان به قتل می رسانند. طی دو سال اخیر نمونه این کشتار در بسیاری از مناطق سوریه و عراق دیده شد. اما بارزترین نمونه این دست جنایت ها، قتل ده ها مرد سنی قبیله جبور در عراق به دست تروریست های داعش بود.
قبیله جبور (قبیله ای که سلیم جبوری رییس مجلس عراق از آن است) برای حمیات از مرز و بوم عراق و و مبارزه با افراطی گری، حاضر به بیعت با داعش نشد و با دولت عراق و نیروهای شیعه برای مبارزه با داعش همکاری کرد. بنابراین نیروهای داعشی بسیاری از مردان این قبیله را اعدام کردند.
اهل تسنن برای اهل بیت احترام خاصی قایل هستند و با شیعیان مشکلی بنیادی ندارند اما حکّام کشور های عربی از ترس بیشتر شدن قدرت و نفوذ ایران با اکثریت مذهبی شیعه، به اختلافات بین شیعه و سنی دامن زدند و با تحریک احساسات قومی و مذهبی، افراطی گری را تقویت کردند./847/ب912/ک