سنت عزاداری شیعیان در ترینیداد و توباگو در محرم

به گزارش خبرگزاری رسا، هر سال با فرارسیدن ماه محرم، شیعیان ساکن کشور ترینیداد و توباگو، با آداب و رسوم خود به عزاداری برای امام حسین (ع) می پردازند.

تاریخچه عزاداری برای امام حسین (ع) در کشور ترینیداد و توباگو به قرن نوزدهم و مهاجرت عده ای از شیعیان هندی به این کشور باز می گردد.

در گذشته، به دلیل مخالفت ها و ممنوعیت استعمار انگلستان، عزاداری در این کشور همیشه با مشکلاتی روبرو بود.

در محرم سال 1884 میلادی، بعد از شورش ها درباره موضوع شکر و ممنوعیت هرگونه تظاهرات از سوی دولت استعماری انگلستان، حدود 30 هزار نفر از مردم به خیابان های شهر سن فرناندو آمدند.

این روز که در آن 22 تن کشته و 120 تن زخمی شدند، در تاریخ ترینیداد و توباگو به نام «قتل عام روز حوسِی» معروف شده است.

«حوسِی» در زبان ترینیداد و توباگو، همان «امام بارگاه» در زبان اردو است که به شکل یادبودهایی از حرم امام حسین (ع) ساخته می شود.

راهپیمایی های روز «حوسِی» در دو مکان عمده حضور شیعیان در ترینیداد برگزار می شود که به ترتیب عبارتند از: سنت جیمز در بخش غربی کشور در بندر اسپانیا و نیز سدروس در جنوب.

در تجمع شیعیان در سنت جیمز هزینه های زیادی صرف ساختن «امام بارگاه» می شود تا برای راهپیمایی محرم آماده شود. این حرم های مینیاتوری بین 10 تا 30 فوت ارتفاع دارند و هنگام عبور دادن آنها در خیابان طبل نواخته می شود.

پشت سر این «امام بارگاه» دو پرچم به شکل نیمه ماه از سوی دو مرد حمل می شود که یکی از این پرچم ها به رنگ قرمز و یکی دیگر به رنگ سبز است و به گفته اهالی، رنگ قرمز نماد شهادت امام حسین (ع) در کربلا و رنگ سبز نشانی از شهادت امام حسن (ع) است.

تا پیش از سال 1996، تنها دو «امام بارگاه» در ترینیداد وجود داشت تا این که خانواده های «بیناث» و «امامعلی» شروع به ساختن «امام بارگاه» های جدید کرند.

ترتیب به خیابان آمدن «امام بارگاه»ها در روز عاشورا در بین خانواده های شیعه ترینیداد ترتیبی ثابت است. به طوری که هر «امام بارگاه» به ترتیب قدمت به خیابان می آید. این ترتیب عبارت است از: 1. «امام بارگاه» پانچایتی. 2. «امام بارگاه» غلام حسین. 3. کوکوریتی. 4. بالما. 5. بیسناث./847/ب901/د