متعالی ترین آموزه های عرفانی در کتاب «بررسی سبک شناسی دعای کمیل»

به گزارش خبرگزاری رسا در مشهد، دعای روح بخش کمیل یکی از آثار پربار امیرالمومنین علی(ع) و از برجسته ترین ادعیه به شمار می رود. این اثر ارزشمند، در عین داشتن متعالی ترین آموزه ها، معانی بلند و مفاهیم عمیق عرفانی، دارای ساختار و شکلی زیبا، همچنین بافتی منسجم و گیراست که کمتر از این منظر مورد توجه قرار گرفته است.

هرچند تاکنون شرح های بی شماری بر این اثر فاخر نگاشته شده، ولی بررسی خاص این دعا با نگاه سبک شناسانه، همچون بسیاری دیگر از متون دینی صورت نگرفته بود.

یکی از نتایج تحقیق سبک شناسانه، جلوه گر شدن زیبایی های زبانی، نحوی و ادبی اثر است که نویسنده در این کتاب همت خود را برآن نهاده است. علی درویشانی در کتاب «بررسی سبک شناسی دعای کمیل» به تحقیق در مورد ویژگی های سبکی این دعا، در  سه سطح ادبی، زبانی، و محتوایی و فکری پرداخته است و نتایج به دست آمده را به صورت نموداری و آماری در اختیار اهل تحقیق قرار داده است.

در فصل نخست، نویسنده به کلیات موضوع دعا پرداخته و به تعریف و تاریخچه دعا و همچنین شیوه اجابت دعا پرداخته است. در فصل دوم این کتاب زندگی «کمیل بن زیاد نخعی یمانی» به طور مفصل بیان شده است. ترجمه ها و شرح هایی که بر این دعا نوشته شده، در فصل بعدی مورد بررسی قرار گرفته است و نویسنده در فصل چهارم وارد سبک شناسی این اثر شده و در ابتدای این فصل به تعاریفی از سبک شناسی، مکتب های مختلف سبک شناسی و بالاخره به سبک شناسی دعای کمیل پرداخته است.

در فصل پایانی کتاب «علی درویشانی» نویسنده این اثر، ویژگی های سبکی دعای کمیل را در سطح های زبانی، هم حروفی و هم آوایی، ترکیب های وصفی، سطح ادبی و حالات عاطفی، موزونی کلام مورد بررسی قرار داده و استفاده از آرایه های ادبی همچون استعاره، تشبیه، عطف، جمله های مرصع و تضاد را در این دعا مورد سبک شناسی قرار گرفته است.

این کتاب که در قطع رقعی و در شمارگان یک هزار نسخه به زیور چاپ آراسته شده است را می توان از فروشگاه های کتاب بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی خریداری کرد./1308/د102/ق

منبع: روابط عمومی آستان قدس رضوی