زندگینامه آیت الله مرندی؛ عارفی گمنام در دیار آذربایجان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، در میان عرفای نامی عصر معاصر نام و یاد آیت الله مرندی علیرغم مقام بلندش در عرفان ناشناخته مانده است و تا چند سال اخیر کمتر کسی از آحاد جامعه از وجود چنین در گرانبهایی در اذربایجان و شهرستان مرند آگاهی کامل داشت و یا نسبت به مقام واقع او توجه چندانی نمی شد.

در سال های اخیر و به دنبال موج فزاینده گرایش جوانان به معنویت و عرفان و چاپ و انتشار احوال و کرامات اولیا و عرفای حوزوی نام آیت الله مرندی نیز در صدر توجه جوانان و طلاب مشتاق معرفت قرار گرفت، اما افسوس که این وجود گرانبها چند سال قبل از میان ما رخت بر بست و به دیدار محبوب شتافت.

مردی که سیره و روش یادآور سنت پسندیده اولیای خاص درگاه ربوب بود، 15 سال پیش از جهان فانی رحلت و تشنگان عرفان ناب علوی و اسلامی را داغدار کرد.

وی در سال 1314 هـجری قمری در شهرستان مرند و در محیطی سرشار از معنویت و فقه چشم به جهان گشود.

پدرش، ملاعلی مقدس از علمای وارسته و برجستة آذربایجان بود و با عنوان «مقدس» شهرت یافته بود، آیت الله میرزا علی اکبر مرندی در دامان چنین پدر و خانواده ای رشد کرد و تحصیلات مقدماتی را نیز در مرند و در محضر پدر آموخن اما رحلت زود هنگام پدر علی اکبر خردسال را از نعمت تلمذ در محضر وی بی بهره ساخت.

وی دروس مقدماتی همچون یادگیری خواندن قرآن و نیز گلستان و دیگر دروس متداول را در نزد آقا شیخ محمد حسین رفیعیان و حاج شیخ باقر مجتهدی مرندی آموخت.

آیت الله مرندی را می توان از شاگران ممتاز و برجسته آیت الله العظمی حاج میرزا ابوالحسن انگجی، عالم برجسته و حرکت ساز تبریز و آذربایجان برشمرد، به گونه ای که اغلب زمان حضور علمی آیت الله مرندی در حوزه طالبیه تبریز در محضر ایشان بوده است.

آقا میرزا علی اکبر مرندی پس از عزیمت به نجف اشرف که نحوه حضور وی در این حوزه علمیه نیز از عنایات حضرت حق به شمار می آید، در محضر هفت نفر از بزرگترین اعاظم این حوزه تاریخی تلمذ نمود که در این میان می توان آیت الله سیدابوالحسن اصفهانی، آیت الله محمد حسینی نائینی، علامه محمد حسین کمپانی، آیت الله میرزا ابوالفضل زاهدی قمی و علامه بادکوبه‌ای را نام برد.

حضور در کنار آیت الله سید علی قاضی و نیز هم حجره ای با علامه طباطبایی و آیت الله الهی از جمله نفخات معنوی زندگانی این عالم وارسته است که موجب رشد سریع وی در عرفان و رسیدن به کمالات معنوی شد به گونه ای که موجب تحیر و تحسین اساتید بزرگ عرفان و گرویدن مشتاقان عرفان ناب به محضر وی شد.

آیت الله مرند عل رغم میل باطنی خود مدت شش دهه را دور از محیط معنوی نجف سپری کرد و دوران زندگانی ایشان در تبریز و زادگاهشان همواره توام با گمنامی خود خاسته ای بود که از روحیه شهرت گریزی وی نشات می گرفت.

این عالم ربانی علیرغم میل درونی نسبت به عدم اشتهار هنگامی که خطر حضور توده ای ها را در مرند احساس کرد، به رسوا نمودن ایشان پرداخت و به همین جهت این حزب منحرف در صدد شهادت ایشان بر آمدند که این خطر نیز با درایت و هوشمندی ایشان رفع شد.

از دیگر افتخارات زندگدی اجتماعی آیت الله مرندی به همراهی وی با انقلاب اسلامی ایران و رهبر فقید انقلاب است به گونه ای که ایشان از سال 1342 همراهی خود را با حرکت بنیانگذار کبیر انقلاب در اعلامیه های مختلف و نیز امضاهای خود در اعلامیه های جمعی علما به اثبات رسانده است.

جایگاه اجتماعی بی نظیر ایشان در میان مردم اذربایجا ن و مرند سبب می شد تا تائید های ایشان در حمایت از انقلاب موجب سرازیر شدن مردم به خیابان ها شود.

این عارف و عالم نامی جهان تشیع 15 سال پیش در نهم فروردین ماه و در زمانی که برای تهجد و نماز شب بر می خواست جهان فانی را وداع گفت و رحلت وی برای شاگردان و مردم آذربایجان بسیار گران و غیر قابل تحمل کرد.

آنچه در مورد زندگی این عارف بالله قابل توجه است تمایل وی به عدم شهرت و مطرح شده به عنوان یک انسان کامل و عارف نامی است امری که امروزه معیاری بسیار مهم برای شناخت مدعیان دروغین عرفان است.

همایش بزرگداشت این عارف نامی باید به شناخت بیشتر جوانان مشتافق عرفان و معنویت از عرفان حقیقی بینجامد، چراکه این بزرگمرد و تمام عارفان حقیقی هیچگاه در صدد معرفی خود نبوده اند، بلکه خواست ایشان تعالی جامعه دینی و رسیدن به کمال حقیقی بوده است که در سایه شناخت واقعی میسر میشود نه هیاهوی پر نیرنگ عرفان های نوظهوری که فقط شهوت و نفس را فریاد می زنند.

گفتنی است، همایش بزرگداشت آیت الله مرندی صبح امروز در شهرستان مرند واقع در استان آذربایجان شرقی برگزار شد.