بنی‌امیه سردمدار بدعت‌گذاری و خیانت به اسلام و اهل بیت
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، کتاب بدعت‌های بنی‌امیه در دین به قلم خدارحم مرادی در چهار فصل کلیات و مفاهیم، سرنخ‌ها و پیشینه بدعت‌گذاری در اسلام، نگاهی کلی به رفتارهای ضد اسلامی بنی‌امیه و مبارزات اهل بیت علیهم السلام با آنان و نقش بنی‌امیه در بدعت‌ها از سوی پژوهشکده حج و زیارت تدوین و منتشر شد.
در مقدمه این اثر آمده است:
اتحاد و همدلی با یکدیگر بر محور حبل‌الله از اصول مهم در زندگی اجتماعی مسلمانان است و براساس این اصل، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و دیگر پیشوایان معصوم علیهم‌السلام و پیروان حقیقی ایشان در طول تاریخ اسلام، کوشیده‌اند مسلمانان را بر محور حبل‌الله با همدیگر متحد و همدل و یار و یاور کنند و مانع بروز اختلافات بین آنان، به ویژه اختلافات عقیدتی و دینی گردند.
با وجود این، از صدر اسلام تاکنون افرادی برای رسیدن به اغراض و امیال نفسانی خویش همیشه کوشیده‌اند با ترفندهای اعتقادی و دینی در جامعه متحد مسلمانان، آنان را از حبل‌الله دور و به مذاهب، فرقه‌ها و گروه‌های مختلفی تقسیم کنند تا از این راه به اهداف پلیدشان برسند.
یکی از این ترفندها که از زمان پیامبر خدا حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله تاکنون برای مبارزه با اسلام ناب محمدی و گمراه کردن مسلمانان و ایجاد تفرقه بین آنان به کار رفته بدعت‌گذاری در دین است که از گذشته تا به حال، افراد، گروه‌ها و احزاب مختلفی در آن نقش داشته‌اند.
ضروری است مبحث بدعت‌گذاری در اسلام و نقش آفرینان آن با دقت بررسی شود تا با شناخت دقیق این موضوع، از جدایی هرچه بیشتر مسلمانان از یکدیگر جدایی شود. بی‌تردید، با زدودن بدعت‌ها از دامن اسلام ناب و طرد بدعت‌گذاری از جامعه اسلامی می‌توان زمینه‌ساز اتحاد جمع مسلمانان حول محور حبل الله شد.
بخش دیگری از مقدمه اثر از نقش بنی‌امیه در بدعت‌گذاری پرده برداشته و از این حزب به عنوان سردمدار بدعت‌گذاری و خیانت به اسلام و اهل بیت علیهم‌السلام و مسلمانان و عامل اصلی و نخستین ایجاد تفرقه در جوامع اسلامی نام می‌برد و بر بازخوانی مبارزه پیشوایان معصوم علیهم‌السلام و رهبران الهی با آنان از لابه‌لای متون تاریخی تأکید می‌کند.
این نوشتار به دو عامل اساسی این فتنه‌ها یعنی معاویه و یزید پرداخته و پاسخ‌گوی چند پرسش اساسی است: بدعت چیست؟ اسباب آن کدام‌اند؟ چه مسائلی زمینه‌های بدعت‌گذاری در اسلام را پدید می‌آورد؟ سرنخ‌ها و پیشینه بدعت‌گذاری در اسلام چیست؟ بنی امیه ـ به ویژه معاویه و یزید ـ چه نقشی در بدعت‌گذاری و رواج آن بین مسلمانان داشتند؟
در فصل نخست این اثر با عنوان کلیات و مفاهیم و ذیل عنوان مفهوم‌شناسی بدعت و مقصود بدعت اصطلاحی می‌خوانیم: بدعت در لغت به معنای چیز جدید و هرگونه نوآوری است. به گفته ابن منظور: «بدع الشیء یبدعه بدعا و ابتدعه؛ أنشأه و بدأه البدیع والبدع: الشیء الّذی یکون اوّلا؛ البدعة: الحدث». بنابراین، هرچیز نو و جدید را در عرصه‌های مادی و غیرمادی بدیع گویند، اعم از آنکه خوب یا بد باشد.
این بخش در ادامه از نوآوری‌های عرفی، نوآوری‌های عرفی مرتبط به امور دینی و بدعت اصطلاحی (بدعت در دین) به عنوان انواع نوآوری در این زمینه نام می‌برد و ذیل بدعت اصطلاحی می‌آورد: برای فهمیدن دین و احکام الهی منابعی وجود دارد. اگر کسی بی‌توجه به این منابع و بی‌هیچ دلیل شرعی، موضوعی را به دین نسبت دهد و بگوید فلان موضوع در دین وجود دارد، کار او بدعت‌گذاری در دین و حرام است.
کتاب بدعت‌های بنی‌امیه در دین نوشته خدارحم مرادی در قطع رقعی، 147 صفحه، شمارگان 1000 نسخه و قیمت 5200 تومان با تدوین پژوهشکده حج و زیارت از سوی مؤسسه فرهنگی هنری مشعر وابسته به حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت منتشر و روانه بازار نشر شده است./920/پ202/ق