صلح امام حسن حاصل سستی مردم در مسلمانی بود
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله محمد ناصری، استاد اخلاق و عرفان حوزه علمیه، ظهر امروز در مسجد کمرزرین اصفهان، با بیان اینکه امام حسن(ع) اولین شخص پس از اسلام بود که نام حسن بر ایشان نهاده شد، گفت: امام حسن(ع) اولین کسی بود که برای او عقیقه کردند، دقت کنید که عقیقه برای نوزاد بسیار مهم است و ضامن سلامتی و صحت حیات او در طول زندگی خواهد بود و حتی اگر کسی برایش عقیقه صورت نگرفته است خودش می‌تواند با توجه به توان مالی که دارد برای خود عقیقه کند.
آیت الله ناصری در ادامه با اشاره به منزلت و جایگاه امام حسن مجتبی(ع) در نزد پیامبر اکرم(ص) و 7 سال تربیت شدن در دامان ایشان، اظهار کرد: پس از شهادت پیامبر اکرم(ص) امام حسن(ع) مدت 30 سال در آن دوران سختی و مشقت در کنار امام علی(ع) و حضرت زهرا(س) بود و همه چیز را می‌دید و تحمل می‌کرد، نه اینکه نتواند کاری کند و به جنگ و میدان مبارزه برود بلکه ایشان اشجع جوانان و جنگ آوران عرب بودند ولی مأموریتشان در آن زمان سکوت بود.
استاد اخلاق و عرفان حوزه علمیه، خاطرنشان کرد: امام حسن(ع) دارای معجزات بسیار زیاد و محیرالعقولی بودند، دشمنان هم بارها و بارها این معجزات را به چشم خود دیده بودند اما حجاب‌های ظلمانی که داشتند مانع از ایمان آوردن و هدایت آنها می‌شد، امام حسین(ع) بارها تأکید می‌کردند که عالم وجود تحت امر اهل بیت است و هرچیز که ایشان اراده کنند محقق خواهد شد، دشمنان هم علیرغم درک این موضوع به خاطر گناهانشان سراسر حجاب ظلمانی بودند و ایمان نمی‌آوردند.
وی با اشاره به شبهاتی که پیرامون صلح امام حسن(ع) وجود دارد، اظهار کرد: امام قصد مبارزه و مقابله با معاویه را داشتند اما یار و یاوری نداشتند و ارتش و لشکری نبود تا به یاری ایشان بیاید، همه افرادی که دور امام حسن بودند دین را بازیچه کرده بودند و مشتی دروغگو و فریبکار بودند، آنها مسلمانان واقعی نبودند و برای همین بارها به امام خود خیانت کردند و به سادگی فریب دشمن را می‌خوردند در حقیقت علت صلح امام حسن با معاویه سستی مردم در مسلمانی و عمل به وظایفشان نسبت به امام زمانشان بود.
آیت الله ناصری ضمن توصیف دفعات مکرری که ارتش و فرماندهان امام حسن(ع) توسط معاویه فریب می‌خوردند و تطمیع می‌شدند و امام را تنها می‌گذاشتند، تصریح کرد: معاویه به سادگی یاران امام را فریب می‌داد و آنها را با مال و متاع دنیوی می‌خرید چون ایمان نداشتند و دین تنها بر زبان آنها جاری بود و در دلشان جایی نداشت، امام مجبور به صلح شدند چون که به تنهایی امکان مبارزه نداشتند و اگر تنها اقدام می‌کردند ادامه امامت و ولایت ممکن بود به خطر بیفتد.
وی با اشاره به حربه شایعه افکنی معاویه در اردوگاه لشکر امام حسن(ع) که منجر به زخمی شدن ایشان توسط سربازان لشکرشان شد، عناون کرد: امام حسن مجبتی (ع) در سن 47 سالگی و در مظلومیت به شهادت رسیدند، ایشان همواره در حال تلاش برای رشد و تعالی معنوی و فکری جامعه بودند و همیشه یار و یاور مظلومان و نیازمندان و به همین جهت بارها تمام اموال خود را به اشخاص بخشیدند./1304/202/ب3