دلبسته نبودن به دنیا، اعتقاد به رضای الهی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی عصر امروز در جمع طلاب مدرسه ملا عبدالله با عرض تبریک به مناسبت فرا رسیدن میلاد با سعادت امام حسن مجتبی(ع)گفت: توکل یعنی تلاش و سپردن نتیجه به خداوند است.

وی در ادامه ابراز داشت: اگر نتیجه همسو با خواست ما بود که با گفتن الحمد لله از خداوند قدردانی می کنیم ولی اگر نتیجه بر خلاف رضایت ما بود، با اتکال و تکیه بر خداوند، می گوییم چون اراده تو این است که نتیجه مورد نظر من در کار حاصل نشود من هم اراده تو را بر خواست خودم مقدم می دارم و از این نتیجه رضایت دارم.

آیت الله مهدوی در ادامه مباحث مربوط به مبحث توکل اذعان کرد: یکی از ویژگی های توکل تلاش شخص متوکل است و سلب اختیار شخص در توکل بی معنا است، در صورتی که شخص مُتَّکل هیچ تلاشی نمی کند و آمورش به شخص دیگری تفویض می کند.

عدم دلبستگی به دنیا اعتقاد به رضای الهی است

نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان رهبری ابراز کرد: نمی شود در خانه نشست و با اتکال امور به خداوند انتظار داشت که در کارها پیشرفتی حاصل شود، لوازم برداشت محصول مثل شخم زدن، دانه پاشیدن و آبیاری اگر نباشد، نمی توان بر خداوند توکل کرد و انتظار برداشت محصول را داشت، بلکه باید در حدّ عقل خود تلاش کنیم و در اموری که نمی توانیم دخالت کنیم بر خداوند توکل کنیم.

وی با تبیین مبحث جدیدی در دامنه وسیع مبحث توکل اظهار کرد: در توکل، نخستین مرحله تلاش شخص است، دومین مرحله توکل بر خداوند و در سومین مرحله است که نتیجه توکل حاصل می شود که این نتیجه یا موافق خواست شخص متوکل است یا مخالف خواست او، مثلاً فرض کنید کشاورز همه تلاش خودش را بکار گیرد و گاهی نتیجه همسو با خواست او باشد و محصول خوبی برداشت کند و گاهی محصول برداشت شده در حدی نبوده که رضایت کشاورز حاصل شود.

آیت الله مهدوی با استناد به روایات معصومین(ع) ادامه داد: معصومین(ع) به ما می گویند بعد از توکل کردن باید از نتیجه راضی باشید حتی اگر این نتیجه مخالف خواست شما باشد، هر چند رسیدن به این مقام کار ساده ای نیست و اکثر مردم از آن بی بهره اند.

امام جمعه موقت اصفهان برای تبیین بهتر این مسأله به مبحث دعا کردن اشاره کرد و افزود: برخی افراد می گویند دعا کردن برای بهبود اوضاع یعنی مخالفت کردن با تقدیرات الهی، چگونه می شود هم برای بهبود اوضاع دعا کرد و هم به قضای الهی راضی بود؟ این یکی از مسائلی است که کمتر در مورد آن بحث شده و جواب درستی برای آن داده نشده است.

دلبستگان به دنیا نمی توانند رضایت خداوند را بر رضایت خودشان مقدم بدارند

آیت الله مهدوی در جواب پرسش خود تشریح کرد: اگر به آیه «ان الذین یستکبرون عن عبادتی» و روایتی که ذیل این آیه آمده و می گوید این آیه کسانی را متکبر می خواند که از دعا کردن روی گردانند، توجه کنیم، درمی یابیم که دعا کردن دستوری از جانب پروردگار است و رها کردن آن، انسان را در زمره متکبران قرار می دهد.

وی ادامه داد: پس ما دعا می کنیم تا دستور خداوند را اجابت کنیم و لیکن اگر نتیجه ای از دعای ما حاصل نشد، اراده الهی را بر اراده خود مقدم می داریم و از نتیجه حاصل شده ابراز رضایت می کنیم، یعنی در جایی که قضای الهی موافق رضایت ما نبود هم باید از قضای الهی راضی باشیم.

استاد اخلاق حوزه علمیه اذعان کرد: اگر شخص متوکل بعد از این که خلاف رضایش حاصل شد، از قضای الهی راضی بود، به بالاترین مقام توکل دست یافته است.

وی ابراز کرد: برخلاف نظر بسیاری از بزرگان مثل راغب باید بگویم توکل و اتکال قسیم یکدیگر هستند یعنی گاهی بر خداوند توکل می کنیم و گاهی اتکال، از آن طرف رضایت و تسلیم هم قسیم یکدیگر هستند یعنی گاهی از تقدیرات الهی راضی هستیم و گاهی در برابر تقدیرات الهی تسلیم، که البته مقام رضا از مقام سِلم بالاتر است، چرا که در مقام سِلم شخص از وقوع واقعه ناراضی است ولی در مقام رضا شخص از تقدیر الهی راضی است.

روایات معصومین(ع) معجزات آن ها است

آیت الله مهدوی با اشاره به روایات معصومین(ع) ادامه داد: زهد درجاتی دارد که بالاترین درجه آن، پایین ترین درجه ورع است، ورع نیز درجاتی دارد که بالاترین درجه آن، پایین ترین درجه یقین است، یقین هم درجاتی دارد که بالاترین درجه آن، رضایت است، پس بدانید اگر به دنیا دلبستگی دارید، نمی توانید رضایت الهی را بر رضایت خودتان مقدم بدارید زمانی که رضایت خداوند با رضایت شما همسویی ندارد.

نماینده ولی فقیه در هلال احمر با توجه به سخنان امام حسین(ع) در گودال قتلگاه که فرمودند، «خدایا راضی هستم به رضایت تو»، تأکید کرد: این سخنان نشانه اوج محبت به خداوند است، محبتی که باعث می شود انسان همه چیزش را در راه خداوند فدا کند و به مقام فنای فی الله برسد.

وی با اشاره به روایتی از امام حسن مجتبی(ع) که می فرمایند، «کسی که اتکال به حسن اختیار خداوند دارد آرزو نمی کند که از حالتی که در آن وجود دارد خارج شود»، تبیین کرد: این روایت بهترین تعریف برای شخص متکل است، روایتی که بعد از هزار چهارصد سال هنوز سخن دیگری نتوانسته به زیبایی آن، تعریفی برای اتکال باشد، در حدّ معجزه است.

رضایت امام زمان(عج) از ملاقات ایشان با ارزش تر است

آیت الله مهدوی تبیین کرد: وقتی آن شخص به امام معصوم(ع) می گوید «یا بن رسول الله من بیماری را بیشتر از سلامتی و فقر را بیشتر از غنا دوست دارم»، امام معصوم(ع) در پاسخ به او فرمودند، «ما اهل بیت(ع) این گونه نیستیم بلکه ما آن چه را خداوند برای ما بپسندد می پسندیم».

وی اذعان کرد: برخی افراد به شدت شوق به دیدار امام زمان(عج) دارند، ولی اگر بدانند که رضایت امام عصر(عج) در ملاقات نکردن آن ها است و از این دوری ابراز رضایت کنند، این رضایت از ملاقات امام زمان(عج) با ارزش تر است.

آیت الله مهدوی در پایان با گفتن این جمله که «درک وقایع کربلا از انسان یک فدایی مطیع می سازد»، ابراز کرد: مقدم کردن خواست امام زمان(عج) بر خواست خود چنان لذتی دارد که کم تر کسی آن را چشیده، امیدوارم که با درک این مسأله چشممان از دوست داشتنی هایمان منصرف شود./201/867/ب1