ائتلاف اسلامی _ اسرائیلی ترامپ علیه ایران و مقاومت/ کنفرانس تهران پاسخی به نشست واشنگتن
خبرگزاری رسا ـ گروه بین الملل: حکومت خودگردان فلسطین از سال 1993 که به مذاکره رو در رو با رژیم صهیونیستی تن داد و به موجب آن پیمان اسلو را امضا کرد تا به امروز تنها سراب تشکیل یک دولت را به ارمغان آورده است.
رهبران جنبش فتح در سالهای حضور باراک اوباما در کاخ سفید بدون در نظر گرفتن تجربههای گذشته به آمریکا به عنوان یک میانجی برای مذاکرات موسوم به راهحل دو دولت اعتماد کردند. مذاکراتی که نه تنها نتیجه ای را در بر نداشت بلکه رژیم صهیونیستی با روی کار آمدن یکی از افراطی ترین دولتهای تاریخ شوم خود یعنی دولت بنیامین نتانیاهو چندین جنگ علیه نوار غزه را آغاز و به روند شهرک سازی خود و هتک حرمت مسجد الاقصی ادامه داد.
تیر خلاص ترامپ و نتانیاهو به "راه حل دو دولت"
امروز همزمان با روی کار آمدن دونالد ترامپ، سرمایهدار آمریکایی گمانهزنیها راجع به آینده مذاکرات حکومت خودگردان با رژیم صهیونیستی افزایش یافته است. ترامپ پس از دیدار با نتانیاهو در مصاحبه مطبوعاتی خود به صراحت از تمایل دولتش برای انتقال سفارت آمریکا به فلسطین سخن میگوید و تاکید میورزد که دولتش در حال بررسی این موضوع است.
رییس جمهور آمریکا از سوی دیگر خود را طرفدار راهحل دو دولت معرفی و تصریح میکند: «راه حل، تشکیل دو دولت یا یک دولت است و من همانی دوست دارم که هر دو طرف دوست دارند و خوشحال خواهم شد که اسرائیلی ها و فلسطینی ها یکی از این دو راه را بپذیرند.»
بنیامین نتانیاهو نیز در ادامه این نشست «به رسمیت شناختن دولت یهودی» و «امنیت اسرائیل در کرانه باختری رود اردن» را پیش شرط تحقق راه حل دو دولت میداند. اظهاراتی که تحلیلگران از آن به عنوان تیر خلاص ترامپ ـ نتانیاهو بر موضوع راهحل دو دولت یاد کردند.
همچنین نباید فراموش کرد که ابومازن رییس حکومت خودگردان در برابر اقدامات عملی طرف مقابل تنها تهدیدهای نخ نما شده خود را مبنی بر لغو معاهدهها با رژیم صهیونیستی و پایان دادن به همکاری امنیتی با اسرائیل در کرانه باختری تکرار کرده است. تهدیدهایی که حتی خود فلسطینی ها هم دیگر آن را باور نمیکنند!
رویای ایجاد «ائتلاف اسلامی ـ اسرائیلی»
از سوی دیگر اعتماد به نفس دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو در بیان این اظهارات را میتوان در کنار موضعگیری اخیر سران کشورهای اسلامی به ویژه عربستان سعودی، ترکیه و مصر تحلیل کرد.
مسئله حائز اهمیت تلاش ترامپ و نتانیاهو برای تشکیل ائتلافی با همکاری فعال عربستان سعودی و کشورهای حاشیه خلیج فارس، ترکیه، اردن و مصر علیه ایران است. اسرائیل و آمریکا از تشکیل این ائتلاف سه هدف عمده را پیگیری میکنند:
1ـ معرفی ایران ـ و نه اسرائیل ـ به عنوان دشمن اصلی کشورهای عربی.
2ـ ایجاد یک جبهه طایفه ای در منطقه؛ تشدید موضع دولتهای اهل تسنن علیه آنچه آن راهلال شیعی میخوانند.
3ـ به رسمیت شناختن "دولت یهودی اسرائیل" از سوی کشورهای عربی و حکومت خودگردان و مقابله آنها با مقاومت مسلحانه در نوار غزه و کرانه باختری.
تماسهای طولانی دونالد ترامپ با سران کشورهای اسلامی، دیدار با نتانیاهو و موج جدید اظهارات و اقدامات ضدایرانی در منطقه از جمله مسائلی است که این فرضیه را تقویت میکند.
پیش از این هم همکاری مصر با اسرائیل در صحرای سینا و محاصره نوار غزه، عادی شدن روابط ترکیه با رژیم صهیونیستی و سفر اخیر یکی از وزاری ترکیه به فلسطین اشغالی را در کنار دیدارهای علنی هیات های عربی با نمایندگان رژیم صهیونیستی شرایط اولیه برای ایجاد این ائتلاف را مهیا کرده بود.
دست رد شاخه نظامی حماس به جریان هنیه ـ مشعل
از طرف دیگر هم میتوان نشانههای امید را به وضوح مشاهده کرد. در انتخابات داخلی اخیر جنبش حماس در نوار غزه یحیی السنوار به عنوان رییس دفتر سیاسی حماس انتخاب شد. فردی که از ارکان شاخه نظامی این جنبش یعنی عزالدین قسام شناخته میشود. انتخاب این شخص به عنوان جانشین اسماعیل هنیه را میتوان انقلابی درون جنبش حماس دانست. چه اینکه شاخه نظامی حماس مدتهاست نگاه متفاوتی نسبت به جریان اسماعیل هنیه و خالد مشعل دارد و معتقد است به جای قطر و ترکیه باید به ایران و سوریه نزدیک شد.
این جریان به خصوص در جنبش حماس با توجه به حضور در قطر و نزدیکی به حزب عدالت و توسعه ترکیه گاها مواضع ناهمگونی را با محور مقاومت اتخاذ کرده است اما بدنه نظامی و مردمی جنبش حماس ادامه مقاومت مسلحانه و تقویت روابط با ایران و حزب الله را تنها راه مقابله با اشغالگران صهیونیست میداند.
در همین راستا هفته گذشته محمود الزهار، از رهبران جنبش حماس در گفتوگو با شبکه ماهواره ای المیادین با تاکید بر "لزوم از سرگیری روابط با سوریه به عنوان حامی مقاومت اسلامی"، به حمایتهای ایران اشاره و تصریح میکند: «کشورهای عربی جنبش حماس را تنها گذاشته اند.»
از سوی دیگر خالد البطش از رهبران جنبش اسلامی فلسطین هم در گفت و گویی رسانهای رهبران عرب را به الگوگیری از جمهوری اسلامی ایران دعوت میکند و میگوید: «کشورهای عربی به جای صرف مبالغ هنگفت برای شعله ور کردن درگیریهای مذهبی مانند ایران به حمایت مالی و نظامی از مقاومت فلسطین بپردازند.»
کنفرانس تهران؛ فراتر از صدور بیانیهها
همزمان با تحولات اخیر در رابطه با پرونده فلسطین خبر برگزاری ششمین دوره کنفرانس حمایت از انتفاضه فلسطین به دبیرکلی حسین امیر عبداللهیان در تهران توجهها را به خود جلب کرده است. در مرحلهای که محور غربی ـ عربی در حال تدارک یک راهبرد جدید برای مقابله با مقاومت اسلامی فلسطین و جمهوری اسلامی ایران به عنوان حامی آن است این کنفرانس میتواند از اهمیت بسیار بالایی برخوردار باشد.
از شواهد و قرائن میتوان اینگونه استنباط کرد که این کنفرانس نسبت به کنفرانسهایی که در سالهای اخیر برگزار شده و تنها به صدور بیانیههایی اکتفا کرده از اهمیت ویژه ای برخوردار است و میتواند به یک نقطه عطف در مبارزه با صهیونیستها تبدیل شود.
با توجه به تهدیدهای اخیر رژیم صهیونیستی در احتمال حمله به نوار غزه و جنوب لبنان و افزایش فشار به فلسطینیان ساکن سرزمینهای اشغالی و کرانه باختری، این کنفرانس با حضور گسترده علما و شخصیتهای سیاسی جهان اسلام میتواند عقبه مذهبی و سیاسی لازم برای حمایت از انتفاضه گسترده علیه رژیم صهیونیستی را مهیا کرده و به خاستگاه یک خیزش جدید تبدیل شود.
اسرائیل دیروز، اسرائیل امروز
فلسطین با وجود همه سازشها و کارشکنیها هنوز برای ملتهای مسلمان به عنوان یک مساله محوری تلقی میشود. این را میتوان در واکنش مسلمانان جهان به تلاش دولتهای خود برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و ادامه انتفاضه در سرزمینهای اشغالی مشاهده کرد.
مسابقه برخی دولتهای عربی برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی هرگز نخواهد توانست حاشیه امنیت را برای این رژیم به ارمغان آورد. سید حسن نصرالله در اظهارات خود در سالگرد شهادت سران حزب الله لبنان اسرائیل را اینگونه تهدید میکند: «بنده به اسرائیلیها میگویم نیروگاه هستهای دیمونا را تخلیه کنید چون خودتان میدانید این نیروگاه قدیمی و فرسوده است و اطلاعات ما درباره آن کامل است. همچنین هدف قرار دادن آن به قدرت موشکی بالایی نیاز ندارد. در هر صورت حزب الله توانسته است تهدید اسرائیل هستهای علیه منطقه را به تهدیدی علیه خود رژیم و شهرکنشینان و متجاوزان اسرائیل تبدیل کند.»
صهیونیستهایی که تا چند دهه قبل به راحتی میتوانستند ارتش چند کشور عربی را در کمتر از یک هفته شکست دهند و از توانایی بازدارندگی کافی برخوردار بودند امروز توان رویارویی با یک جنبش محاصره شده در نوار غزه را ندارند، چه برسد به حزب الله لبنان. مقاومت مسلحانه به گواه عقل و تجربه تنها راهکار موفق با اسرائیلی است که تنها زبان زور را متوجه میشود! /983/ب952/ک
حسین سعدی