۲۴ ارديبهشت ۱۳۹۶ - ۰۹:۲۷
کد خبر: ۴۹۷۷۸۱

روز نکبت، تاریک‌‌ترین روز فلسطین

شصت و پنج سال از اشغال فلسطين می گذرد و خاطرات تلخ يك ملت آواره و ستمديده بار ديگر زنده می شود و در كنار آن تجاوزات،حملات، بازداشت‌ها و سركوب روزانه و محاصره شديد اين ملت بر تلخي اين خاطرات می افزاید.
روز نکبت


به گزارش خبرگزاری رسا،  ۱۵ می ۱۹۴۸، به دلیل بیرون راندن صدها هزار فلسطینی و تأسیس رژیم غاصب صهیونیستی از سوی فلسطیان روز نکبت نامیده می شود. داوید بن گوریون، رئیس مجمع ملی که در آن زمان رئیس آژانس یهود(سوخنوت) بود؛ منشور استقلال رژیم صهیونیستی را برای اولین بار قرائت کرد.

“نكبة" كلمه عربي و به معناي مصيبت است .فلسطيني‌ ها بطور عادي كلمه "نكبت" را براي توصيف حوادث فاجعه‌باري كه در پي اشغال کشورشان رخ داده، بكار مي‌برند؛ حوادثی مانند مصادره اراضي و اولين موج آوارگي و اخراج بيش از ۸۰۰هزار فلسطيني از خانه و كاشانه‌شان.

بعد از گذشت ۶۵ سال از موجوديت رژيم صهيونيستي و اشغال فلسطین شمار آوارگان و پناهندگان به بیش از ۴ ميليون نفر می رسد كه بيشتر اين آوارگان در اردوگاه‌هايي در كرانه باختري، نوار غزه و ديگر كشورهاي همسايه عربي زندگي مي‌كنند.

شصت و پنج سال از صدور قطعنامه ننگين تقسيم فلسطين گذشت و صفحه‌اي ديگر از قطعنامه‌هاي تبعيض‌آميز سازمان ملل دوباره ورق خورد و خاطرات تلخ يك ملت آواره و ستمديده بار ديگر زنده شد و در كنار آن تجاوزات، حملات، بازداشت‌ها و سركوب روزانه اين ملت بر تلخي اين خاطرات مي‌افزايد.

در واقع تنها نمي‌توان صهيونيست‌ها را عامل توطئه اشغال و آوارگي ملت فلسطين دانست. بلكه بايد اين حقيقت را هم در نظر گرفت كه اشغال فلسطين نتيجه پروسه‌اي بود كه در سال ۱۸۹۷ ميلادي در شهر "بال" سوئيس شروع شد. طي مراحلي با قيموميت انگلستان بر فلسطين و صدور اعلاميه شوم بالفور در سال ۱۹۱۷ ميلادي مقدمات حضور صهيونيست‌ها در فلسطين و واگذاري اين سرزمين به آنها فراهم شد. تا اين كه سازمان ملل متحد در تاريخ ۲۹ نوامبر سال ۱۹۴۷ ميلادي نزديك به يك سال قبل از وقوع فاجعه دردناك اشغال فلسطين در سال ۱۹۴۸، قطعنامه شمار ۱۸۱ خود را در مورد فلسطين صادر و اين كشور را ميان يهودي‌ها و عرب‌ها تقسيم كرد.

۳۳ كشور از جمله آمريكا و انگليس و كشورهاي اروپايي به اين قطعنامه راي مثبت دادند و ۱۳ كشور به آن راي مخالف و ۱۰ كشور هم راي ممتنع دادند.

سازمان ملل با تصويب اين قطعنامه زمينه اشغال فلسطين و آواره شدن ميلیون‌ها فلسطيني بي‌گناه را فراهم كرد و پروسه واگذاري فلسطين به يهوديان را کلید زد.

البته در آن زمان حتي خود صهيونيست‌ها با اين قطعنامه مخالفت كردند، علت مخالفت آنها با اين قطعنامه به زياده خوايي صهيونيست‌ها باز مي‌گشت. آنها معتقد بودند كه پس از تصويب اين قطعنامه تنها صاحب نزديك به نيمي از مساحت فلسطين مي‌شوند در حالي كه به دنبال كل فلسطين بودند تا از آن پلي براي تحقق روياي ديرينه صهيونيسم يعني تشكيل "اسرائيل بزرگ" از نيل تا فرات بسازند.

كوتاهي كشورهاي عربي و اسلامي بر كسي پوشيده نيست و همه واقفند كه اگر سستي و ضعف و چند دستگي كشورهاي عربي نبود، ما اكنون شاهد دردناك‌ترين واقعه تاريخ يعني مسئله فلسطين نبوديم.

در سال ۱۳۸۷ه.ش و شصتمین سالگرد این روز بان کی مون در گفتگوی تلفنی با محمود عباس بخاطر مشکلاتی که پس از تأسیس اسرائیل برایشان پیش آمده با فلسطینیان همدردی کرده و از واژه "روز نکبت" استفاده کرد.

مقام های اسرائیلی از اینکه دبیر کل سازمان ملل متحد در گفتگو با رئیس تشکیلات خودگردان فلسطینی، از لغت "نکبت" برای توصیف سرآغاز مشکلات فلسطینی ها استفاده کرده ابراز ناخشنودی کرده و خواستار حذف این لغت شده اند.

البته دبیر کل سازمان ملل متحد همواره بر حمایت خود از اسرائیل تاکید داشته و یک هفته قبل از تماس با محمود عباس، با اهود اولمرت نخست وزیر اسرائیل تلفنی گفتگو کرده و سالگرد تاسیس اسرائیل را به او تبریک گفته بود، اما با این وجود اسرائیلی ها از اینکه او لغت نکبت را به کار برده بسیار ناخشنود هستند.

هر ساله به همین مناسبت تظاهرات مختلفی در اقصی نقاط جهان برگزار می شود. در مرزهای سرزمین اشغالی نیز در سالگرد این فاجعه هزاران نفر از مردم کشور های مختلف مانند لبنان و سوریه و اردن تظاهرات کرده و با تشکیل زنجیره انسانی تاسیس رژیم صهیونیستی را محکوم می کنند.

با گذشت 67 سال از روزی که تاریخ شرمنده چشمان زنان و کودکان فلسطینی شده است رژیم غاصب صهیونیستی همچنان برای سلطه بیشتر بر مظلومان و مستضعفان جهان می کوشد ولی هنوز که هنوز است شعار مرگ بر اسراییل از میان خانه های در آتش سوخته و بغض های در گلو مانده به گوش می رسد و جهان منتظر ظهور آن منتقمی است که حتی یک روز مانده به اخر دنیا ظهور خواهد کرد و حکومت از آن مستضعفان خواهد بود./
۹۱۶/ ۱۰۲/ع

منبع: جبهه جهانی مستضعفین

ارسال نظرات