نگاهی به کتاب آداب روزه‌داری احوال روزه‌داران از منظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای + دانلود

به گزارش خبرگزاری رسا، انتشارات انقلاب اسلامی، کتاب «آداب روزه‌داری احوال روزه‌داران از منظر حضرت آیت‌الله خامنه‌ای» را منتشر کرده است.

كتاب حاضر گزيده‌ای از مجموعه‌ توصيه‌ ها، نصايح، تحليلها و مواعظی است كه در ماههای رمضان در طول 22 سال گذشته ـ از سال 1369 تا 1390 ـ در بيانات حضرت آيت‌الله العظمی خامنه‌ای آمده شده است.

مخاطبان این مواعظ عموم مردم بوده‌‌اند  و هرچند گاه این سخنان در دیدار جمعی از قاریان قرآن کریم، کارگزاران نظام جمهوری اسلامی ایران، نمازگزاران نماز جمعه، اساتید دانشگاهها، دانشجویان، شاعران و... بیان شده ‏اند.

بنابراین در انتخاب مطالب این کتاب دو ویژگی مورد توجّه قرار گرفته است:

نخست؛ موضوع بیانات ماه مبارک رمضان، معارف دینی مربوط به روزه ‏داری، آداب دعا، تکالیف مؤمنان در این ماه از نظر فردی، اجتماعی و سیاسی و نظایر آن باشد؛.

دوم؛ صرفاً در محدوده‌ی زمانی از حلول ماه مبارک رمضان تا پایان روز عید سعید فطر هر سال بیان شده باشد. خواننده ای که با دقّت این کتاب را مطالعه کند، درخواهد یافت که فضای معنوی خاصی در این مجموعه احساس می‌شود که دلیل آن بر زبان گوینده‌ی عظیم‌الشأن آن نیز جاری شده که در ماه رمضان فضای معنوی و ملکوتی بر عالم و به خصوص بر جامعه‌ی اسلامی و مؤمنین اهل عبادت حکم‌فرماست و بر همه‌ی افعال و بیانات و روحیات مسلمانان تأثیر می‏‌گذارد.

مطالبی از کتاب

مقام والاي عبوديّت

مكرّر عرض كرده‌‏ايم كه سرّ مسئله در اين است كه انسان بتواند خودش را به عبوديّت الهى متّصف كند. عبد، يعنى تسليم اراده و حكم خدا و شريعت الهى. لبّ تمام دستورات و احكام و فرامين الهى و شرايع انبيا، همين يك ‏كلمه است و شايد پيامبران خدا، قبل از آنكه مقام نبوّت براى آن‏ها انتخاب بشود و خداى متعال آن‏ها را به نبوّت سرافراز كند، به عبوديّت سرافراز كرده باشد؛ همچنان كه حتماً همين‏طور است. در يك روايت است كه انّ الله اتّخذ محمّداً عبداً قبل ان يتّخذه رسولا. اوّل، خداى متعال او را خلعت عبوديّت پوشانيد و بعد، به مرحله و رتبه‌ى نبوّت فايز كرد. كأنّه اين، در هر تعالى يى مقدّمه‌ى لازم و شرط اصلى است. در هر اندازه تكاملى، عبوديّت، شرط اصلى است. البتّه، عبوديّت هم مراحلى دارد. آن مرحله پايين عبوديّت، آن‏چنانى كه امثال ماها بتوانيم در آن طمع بورزيم، همين است.

خودمان را آماده اطاعت كنيم؛ همه چيز را از او بدانيم؛ نعمتهاى الهى را، حقيقتاً نعمت‌ها و موهبت‌هاى الهى بدانيم؛ آن‏ها را فرآورده قدرت و علم و توانايى خودمان ندانيم؛ بدانيم كه ما هم وسيله‏‌ايم. ذهن ما، دست ما، عمل ما، سرپنجه ما و تلاش ما، وسيله‌اى براى تحقّق اراده الهى است. حقيقتاً بندگان شايسته‌ى خدا مثل امام بزرگوار ما رضوان‌‌الله‌تعالى عليه قدر ماه رمضان و قدر آن ساعات و ايّام را مى‏‌دانستند و از آن، كمال استفاده را مى‌‏بردند. ما ائمّه‏ معصومين عليهم‌السّلام را كه زيارت نكرده‌‏ايم؛ امّا انسان مى‌توانست رشحه‏‌اى از رشحات همان عبادات و توجّه‌‏ها را در وجود مقدّس امام عظيم‌‏الشّأن بزرگوار راحل‌مان مشاهده كند.

 علاقه‌مندان می‌توانند این کتاب را از بخش ضمیمه دانلود کنند./۹۹۸/د ۱۰۱/ش