نتانیاهو حق امر کردن به ایران برای خروج از سوریه را ندارد

عبدالباری عطوان سردبیر روزنامه رأی الیوم با اشاره به درخواست بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی از ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه مبنی بر خروج ایران از سوریه نوشت: نتانیاهو به چه حقی چنین درخواستی را مطرح کرد؟

برای درک وحشتی که این روزها سران رژیم صهیونیستی را در برگرفته و تا آنجا شدت یافته است که آشکارا تهدید کردند در صدد حمله به کاخ بشار اسد رییس جمهور سوریه در دمشق و نیز کارشناسان ایرانی در سوریه هستند، باید اظهارات رابرت فورد آخرین سفیر آمریکا در سوریه و یکی از مهم ترین حامیان مخالفان سوری را مورد توجه و دقت قرار دهیم.

فورد تاکید کرد، بشار اسد پیروز شده و جنگی که هفت سال پیش برای سرنگونی او آغاز شد، با سرعت در آستانه پایان است.

به گفته او اسد در ارتباط با مسؤولیت رخدادهای سوریه مورد بازخواست قرار نخواهد گرفت و دولت آینده او تغییری با قبل نخواهد کرد.

چه بسا با در نظر گرفتن این پیش بینی های فورد بتوان به دلیل وحشت شدید بنیامین نتانیاهو و سفر یک هفته پیش او به روسیه پی برد. او در این سفر از ولادیمبر پویتن خواست رژیم صهیونیستی را نجات دهد و در قبال تغییرات راهبردی اخیر سوریه که به نفع قدرت منطقه ای ایران در حرکت است، از او حمایت کند.

آنچه نتانیاهو از پوتین می خواهد و آن را بارها به شکل علنی از دبیر کل سازمان ملل نیز درخواست کرده است، جلوگیری از نفوذ ایران در سوریه و استقرار سکوهای موشکی در شمال و سوریه و نیز جنوب لبنان یعنی همان محل استقرار حزب الله است.

او تهدید کرد در غیر این صورت هواپیماهای صهیونیست قصر اسد و نیز مواضع مشاوران ایرانی در سوریه را بمباران می کنند.

پاسخ آرام و قاطعانه پوتین به نتانیاهو

بنابر گزارش های روزنامه های عبری زبان و نیز تایید روزنامه «پراوادا» روسیه که به کرملین نزدیک است، پوتین در برابر حالت هیستریک نتانیاهو، آرام بود و کاملا خونسردانه به او پاسخ داد : ایران متحد راهبردی روسیه در خارومیانه است و ما به خاطر رژیم صهیونیستی از آن دست برنخواهیم داشت و مسکو برای رویارویی با ناتو عربی و اسلامی به رهبری عربستان بر ائتلاف با ایران اعتماد دارد.

اظهارات پوتین به مثابه نمک پاشیدن بر زخم نتانیاهو و نگرانی های او بود زیرا تاکید کرد مسکو به تقویت نقش ایران در سوریه و تثبیت قدرت بشار اسد و نیز حمایت تسلیحاتی از حزب الله ادامه خواهد داد.

معلوم نیست نتایناهو به چه حقی از مسکو و سازمان ملل می خواهد از حضور ایران در سوریه و لبنان جلوگیری کرده و آن را مجبور کنند نیروهای خود را از سوریه بیرون ببرد، آیا نتانیاهو به دنبال این است که حریم سوریه به روی هواپیماهای آن باز باشد تا بتواند هر موضعی را که خواست بمباران کند، بدون اینکه سوریه توان دفاع از خود داشته باشد؟

آیا سوریه و ایران به گنبدهای آهنین رژیم صهیونیستی و سامانه موشکی اعتراض کردند، آیا مسکو به ارسال دهها هواپیمای اف 35 آمریکا به زرادخانه نظامی رژیم صهیونیستی اعتراض کرد؟

این اوج وقاحت وا ستکبار است و پوتین در نوع پاسخ دادن به آن کاملا حق داشت زیرا او کارمند نتانیاهو نیست و از او دستور نمی گیرد و علاوه بر این روسیه و کارشناسان این کشور در زمینه دفاعی و سیاست راهبردی مهارت زیادی دارند و به نتانیاهو و امثال او نیازی ندارند.

احتمال مقدمه چینی نتانیاهو برای حمله به سوریه و لبنان

اما بیم آن می رود که لحن تهدید آمیز نتانیاهو چه در یدار با پوتین و یا دبیر کل سازمان ملل فقط مقدمه چینی برای نقشه حمله به سوریه یا لبنان و یا هر دو باشد به این بهانه که ایران تهدیدی برای رژیم صهیونیستی به شمار می آید و این حملات در چارچوب دفاع از خود و رویارویی با خطر ایران جا دارد.

آنچه باعث می شود این احتمال را بعید ندانیم، اینکه طناب دار فساد به گردن نتانیاهو نزدیک تر می شود و چه بسا همین وضعیت او را به شعله ور کردن آتش جنگ سوق دهد تا با این کار نگاهها را از تحقیقاتی که به محکومیت و برکناری و زندانی شدنش منتهی می شود، منحرف سازد و این همان کاری است که ایهود اولمرت نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی به آن متوسل شد و در سال 2006 خاک لبنان را هدف حمله قرار داد.

در این میان باید پرسید آیا نتانیاهو جرأت خواهد کرد رو به جلو فرار کند و سوریه و قصر رییس جمهور آن و نیز مقر کارشناسان ایرانی را در آنجا بمباران کند؟

در این خصوص بد نیست به او یاد آور شویم، دو سال و نیم بمباران یمن در عملیات موسوم به «توفان قاطعیت» نتوانست موجب تسلیم شدن کشور فقیر یمن شود که عمر سلاح های آن به نیم قرن پیش باز می گردد، بنابراین باید پرسید در شرایطی که ارتش سوریه هفت سال مقاومت کرده است، آیا هواپیماهای رژیم صهیونیستی می توانند سوریه را به تسلیم و ادارند؟

آیا رژیم صهیونیستی می تواند مقر نیروهای ایرانی را که زرادخانه موشکی آن بیش از 200 هزار موشک را در خود جا داده است و نیز مواضع حزب الله را که اکنون یکصد هزار موشک در اختیار دارد، هدف قرار دهد؟

سوال ما از از نتانیاهو این است: آیا می تواند یک جنگ را نام ببرد که ارتش او در لبنان توانسته باشد در آن پیروز شود؟ آیا همین ارتش نبود که در سال 2000 و سپس 2006 پس از شکست به طور یکجانبه از جنوب لبنان عقب نشینی کرد؟

به هر حال نتانیاهو می تواند شانس خود را امتحان کند؛ روزهای آینده واقعیت را روشن خواهد کرد./۸۴۷/ب۱۰۱/ف

منبع: تسنیم