حق حضانت مادر بر فرزند خردسال ضامن امنیت روانی و هویت کودکان است
خبرگزاری رسا ـ گروه بینالملل: کشور مصر به عنوان یک کشور اسلامی با بافت دینی گوناگون، مهد تضارب افکار و مبانی دینی است. در این میان اختلاف میان الازهر مصر به عنوان تنها مرجع صالح برای اظهار نظر در امور دینی با برخی گروههای سیاسی، حقوقی و اسلامگراها سبب شده تا هر از چندگاهی شاهد بروز التهاب در جامعه دینی مصر باشیم.
هرچند که قانون اساسی مصر، الازهر را مرجع رسمی اسلامی یا غیر اسلامی بودن قوانین تعیین کرده اما در تمام این سالها و خصوصا ماههای اخیر رویکرد الازهر با مخالفتهایی همراه بوده است. یکی از موضوعات بسیار مهم و پرچالش این روزهای الازهر، موضوع حضانت در اسلام است که به کارزار نبرد علمی متخصصان تبدیل شده است.
بالا گرفتن نزاع علمی میان الازهر و برخی مخالفان کار را به آنجا رساند که احمد طیب شیخ الازهر مصر در سخنان هفتگی خود، تمام توان خود را برای تشریح ابعاد مختلف مساله حضانت و پاسخ به شبهات موجود در این مساله صرف کند.
طیب در این برنامه گفت: احکام اسلام در مساله حضانت احکام دقیقی است که اگر به درستی اجرا شود مصلحت و منفعت فرزند، پدر و مادر رعایت خواهد شد. بنده توصیه میکنم که این احکام به دور از دعواهای فرعی که هیچ ثمرهای برای اسلام و مسلمین ندارد، اجرایی شود زیرا تاخیر در اجرایی شدن این احکام تنها به ضرر کودکان بوده و آسیب جدی به آنان وارد میسازد.
وی افزود: ما درصدد حمایت از پدر یا مادر نیستیم بلکه اولویت در رعایت مصلحت کودک است. پدران نیز باید مصلحت کودکان را بر منافع شخصی خود ترجیح دهند. متاسفانه توطئههایی که اکنون از سوی برخی والدین رخ میدهد، به تخریب منظم و نامحسوس شخصیت کودکان منجر میشود. پدران و مادران نباید اجازه دهند که کودکشان سرخورده رشد و نمو کند.
شیخ الاهر مصر با بیان آنکه حضانت یکی از احکام مهم اسلام در صیانت از کودکان است، خاطر نشان کرد: حضانت از حقوق مادران است زیرا مادران نسبت به فرزندان ترحم و محبت بیشتری داشته و در تربیت کودکان با صبر و توان بیشتری تلاش میکنند. اما پدران این میزان از توانایی را ندارند زیرا نقش اصلی آنان تربیت و تهذیب کودکان است. بنابر این در صورت فوت مادران، پدران توان اداره فرزند را نداشته و باید برای آنان فردی که توانایی تربیت و حضانت کودک را دارد در نظر گرفت.
حضانت مادران یک موضوع مورد پذیرش تمام ادیان الهی است
عالم اهل سنت مصر در بخش دیگری از سخنان خود با بیان مساله وضع حمل مادران تاکید کرد: باعث شگفتی است که مادر در دوران بارداری و به هنگام زایمان دردهای شدیدی را متحمل میشود اما با این وجود خواستار فرزند است. اگر کسی از ما نه ماه بخواهد کاری را انجام دهد که تماما درد و رنج است، فارغ از نتیجه حاضر نیست چنین مشقتی را تحمل کند اما مادر با آنکه میداند بارداری، وضع حمل و تربیت کودک بسیار مشقّتآور است اما فطرتا به سمت کودک سوق داده میشود اما مرد چنین فطرتی ندارد.
طیب با توصیف مادران به پلهای عبور دهنده حیات و تمدن به نسلهای آینده ادامه داد: تمام شرایط آسمانی به مادران حق حضانت فرزندان را بخشیده و این یک حقیقت غیر قابل انکار است. پیامبر اکرم(ص) از یک حقیقت آشکار پرده برداشت. هنگامی که مادر فوت کند، شریعت اسلامی از میان ارحام کودک فردی را که بیش از همه نسبت به کودک مهربان و رئوف است را به عنوان سرپرست معین میکند لذا مادر مادر نسبت به مادر پدر به سرپرستی کودک ارجح است.
وی با بیان فقدان نصی در قرآن کریم و سنت نبوی مبنی بر آنکه پسران تا هفت و دختران تا نه سالگی در نزد مادران مانده و پس از آن به پدران واگذار شوند، اظهار داشت: این از اعجاز شریعت اسلامی است که زمان مشخصی را برای سرپرستی تعیین نکرده است. اسلام میگوید حضانت مادر بر فرزند زمانی پایان میپذیرد که کودک از حضانت بینیاز شده باشد زیرا میزان سن از نسلی به نسل دیگر و از مکانی به مکان دیگر متغیر است. در زمان فقهای سلف تعیین زمانی وجود نداشت بلکه فقهای متاخر مدت زمانی را برای این مساله تعیین کردند./981/ب920/ر