نگاهی به آثار آیت‌الله "سید عبدالکریم کشمیری"
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، امروز سالروز رحلت عالم بزرگوار و عارف بالله آیت‌الله "سید عبدالکریم کشمیری" در سال 1378 ش است. عارفی که پس از حضور ر ایران هم پناهگاه و محل مراجعه بسیاری از جویندگان هدایت و معرفت بود. به همین مناسبت در این نوشته به معرفی آثار ایشان پرداخته شده است.
سيدعبدالكريم رضوي كشميري، سال 1343 ق. در نجف اشرف و در خانواده اي آكنده از عطر معنويت و عشق به اسلام و اهل بيت علیهم السلام ديده به جهان گشود.
پدرش كه كسوت روحاني داشت، سيد محمدعلي كشميري و مادرش دختر آيت الله سيد محمدكاظم طباطبايي يزدي (صاحب عروة الوثقي) بود.
سيد عبدالكريم از همان دوران كودكي و نوجواني استعداد فوق العاده در هنر، از جمله خوش نويسي، نقاشي و شعر، داشت. وي با اشاره استاد اخلاق و عرفان آيت الله شيخ مرتضي طالقاني - كه آثار بزرگي و معنويت را در سيماي اين كودك مشاهده كرده بود - تحول دروني يافت و از دوران كودكي و با نظر پدر گرامي اش به تحصيل علوم ديني همت گماشت و دروس ادبيات، معاني بيان، منطق، فقه، اصول و... را در كوتاهترين مدت فراگرفت و به تدريس و تعليم آن ها پرداخت. وي درس هاي لمعه، رسائل، مكاسب، كفاية الاصول و اسفار و درس خارج فقه و اصول را نزد اساتيد برجسته حوزه نجف آموخت. سرانجام در اثر تلاش هاي فراوان به اخذ اجازه اجتهاد از برخي مراجع نجف - از جمله آيت الله العظمي خويي - نايل آمد
ايشان بعد از نيل به مراحل عالي اجتهاد، اخلاق و معنويت، ابتدا در مسجد «جمال» نجف به اقامه جماعت پرداخت و پس از درگذشت آيت الله مظفر در مسجد «مسابك» به اقامه جماعت اشتغال ورزيد و همچنين در آخرين سال هاي اقامت در عراق، روزهاي پنجشنبه و جمعه هر هفته، در صحن مطهر حضرت سيدالشهداء علیه السلام اقامه جماعت مي نمود.
در آن جا اين استاد برجسته مخالفت خود را با حكومت بعث عراق ابراز مي كرد، مدتي تحت نظر قرار گرفت و سرانجام در روز جمعه 1359/1/21 ش. به همراه خانواده به ايران هجرت كرد و در شهر مقدس قم سكنا گزيد
آيت الله كشميري علاوه بر تربيت نفوس مستعد و ارائه دستورالعمل هاي راهگشا براي عده‌اي از افراد شايسته، به تأليف هم اهتمام داشت و آثاري ارزنده به يادگار گذاشت كه از جمله مي توان به كتاب هاي زير اشاره نمود:
1. شرح كفاية الاصول آخوند خراساني با تقريظاتي از آيت الله خويي و آيت الله ميلاني. دانشمند محقق آقا شيخ عبدالهادي فضلي در كتاب دروس في اصول فقه الاماميه از اين كتاب به عنوان نود و چهارمين شرح از شروح كفاية الاصول نام برده است؛
2. مجموعه اشعار عربي؛
3. مجموعه درس هاي اخلاق عارف خداجوي، شيخ مرتضي طالقاني؛
4. جزوه‌اي در مورد اذكار و اوراد عرفاني؛
5. رساله در مبحث قطع؛
6. رساله در طلب و اراده؛
7. تقريرات درس اصول آيت الله خويي
ايشان بعد از سال ها مجاهده با نفس و تربيت نفوس و هدايت بسياري از انسان هاي حقيقت جو، در چهارشنبه 18 فروردين 1378 (20 ذی الحجه 1419) در 74 سالگي دار فاني را وداع گفت و به ملكوت اعلي پيوست. محل دفن ایشان قسمت بالا سر حرم مطهر حضرت معصومه سلام الله علیها، جنب قبر علامه طباطبائی است./۹۲۵/ ت ۳۰۳/ش
منبع: http://wiki.ahlolbait.com/