معامله قرن «طرح جنگ یا طرح صلح»

خبرگزاری رسا ـ گروه بین‌الملل: معامله قرن را می‌توان با هر نامی جز طرح صلح و سازش سیاسی توصیف کرد. اگر معامله قرن و نشست منامه، مدعی سازش سیاسی و خواستار صلح پایدار در منطقه است، باید مردم فلسطین را مبلّغان صلح و راغبین به حل مشکلات از طریق گفتگو و مذاکره دانست اما تجربه تاریخی شکست مذاکرات پیشین صلح نشان داده که در برابر دشمن قوی پنجه، تنها باید به سلاح مقاومت متوسل شد.

مجریان و مشتاقان به شرکت در نشست منامه در حالی سخن از طرح صلح و سازش برای پایان دادن به نزاع فلسطینی ـ اسرائیلی بر زبان جاری می‌کنند که حقوق ملت فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد. آمریکا از سویی مدعی میانجی‌گری در ایجاد صلح پایدار در منطقه است اما از سوی دیگر نه تنها به حمایت از رژیم صهیونیستی پرداخته بلکه موجودیت سیاسی و قومیتی فلسطینیان را انکار می‌کند. نشست منامه فریاد شکوفایی اقتصادی برای کشورهای منطقه را سر می‌دهد و همزمان با زیرپا گذاشتن تمامی قوانین و قطعنامه‌های بین‌المللی، مشروعیت دولت خودگران فلسطین را مورد تشکیک قرار می‌دهد.

اعتراض گروه‌ها و جریان‌های مختلف فلسطینی به نشست منامه و طرح موسوم به معامله قرن بدین معنا نیست که ملت فلسطین خواستار صلح نبوده و یا با هرگونه سازش سیاسی مخالفت دارد بلکه آنان در طول تمامی این سال‌ها همواره اشتیاق خود را به مذاکره و حل مشکلات از طریق به رسمیت شناختن حقوق شرعی، عرفی و قانونی خود از سوی طرف اسرائیلی نشان دادند.

فسلطینی‌ها پیشقراولان ترویج صلح پایدار و همزیستی مسالمت‌آمیز کشورهای مبتنی بر قوانین بین المللی هستند و این اسرائیل است که با حمایت آمریکا، در طول بیش از یک دهه مذاکرات فرسایشی، تمامی پیشنهادها را رد کرده و با زبان تهدید و زور با ملت فلسطین سخن گفته است از این رو نشست منامه و معامله قرن را نباید طرح صلح و سازش بلکه «طرح جنگ و ایجاد ناامنی» نامید.

جرد کوشنر، بارها در مصاحبه‌های مطبوعاتی اعلام کرد که معامله قرن، «راهکار تشکیل دو دولت» را به رسمیت نشناخته و باید قدس شریف به عنوان پایتخت اسرائیل معرّفی شود همانگونه که حق بازگشت برای آوارگان فلسطینی نیز مورد پذیرش کاخ سفید نیست. شعار نشست منامه «شکوفایی اقتصادی در ازای صلح» در حقیقت روی دیگر «سرزمین در برابر صلح» است. تمام این موارد حاکی از آن است که معامله قرن پیام‌آور جنگ، افزایش ناامنی، تنش و بی‌ثباتی در منطقه و ادامه سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» است.

مقاومت فلسطین و عقب‌نشینی تلویحی مثلث شوم
مواجه جریان‌ها و گروه‌های سیاسی فلسطین با معامله قرن سخت‌تر و پیچیده‌تر است. در پیشنویس‌های توافقات قبلی، هرچند به طور ضمنی، امکان تشکیل دولت فلسطینی و اجرای قوانین بین‌المللی مورد پذیرش طرف اسرائیلی بود اما با توجه به اهداف و چشم اندازهای نشست منامه یعنی اعطای مساعدت‌های مالی به فلسطینی‌ها در برابر عقب‌نشینی آنان از خطوط قرمز خود، نادیده انگاشتن حقوق رسمی، قانونی و عرفی ملت فلسطین است.

با وجود تهدیدهای پیاپی مقامات آمریکایی و اسرائیلی و نیز چانه زنی‌های مستمر سران عربی با مقامات فلسطینی برای مشارکت در نشست منامه، ملت فلسطین و امت اسلامی یکصدا در روز جهانی قدس، مخالفت خود را با این طرح اعلام کردند. پذیرش طرح معامله قرن و مشارکت هر گروه و یا جریان وابسته به فلسطین در نشست منامه، به معنای اعتراف به شکست سال‌ها مقاومت مردم فلسطین و خیانت به خون شهدای محور مقاومت است.

ایستادگی و مقاومت مردم فلسطین رمز موفقیت و پیشرفت است. همانگونه که تا کنون ملت فلسطین با مقاومت توانست مانع از تشکیل رژیم جعلی و غاصب اسرائیل شود، زین پس نیز خواهد توانست با هر طرح و اقدامی که موجودیت آنان را مورد هدف قرار داده، به مبارزه برخیزند.

تشکیل اجماع جهانی در روزهای اخیر علیه اقدامات آمریکا، فرا رسیدن روزهای تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و شکست نتانیاهو در تشکیل کابینه جدید و برگزاری انتخابات مجدد در سرزمین‌های اشغالی نشان می‌دهد که اگر دیپلماسی مقاومت به جای دیلپماسی لبخند و مذاکره در دستور کار قرار گیرد، پیروزی نهایی از آن ملت فلسطین خواهد بود.

مثلث شوم عربی ـ عبری ـ غربی که اکنون خود را در برابر فشارهای مضاعف افکار عمومی منطقه‌ای و جهانی می‌بینند، از سویی جریان‌های سیاسی فلسطین را تهدید کرده که اگر در نشست منامه مشارکت نکنند با شدیدترین تحریم‌ها و فشارهای بی‌سابقه اقتصادی مواجه خواهند شد اما از سوی دیگر مدعی هستند که هدف از نشست منامه، کمک به شکوفایی اقتصادی ملت فلسطین است. در پیش گرفتن سیاست «هویج و چماق» حاکی از آن است که آمریکا، اسرائیل و عربستان، در برابر مقاومت امت اسلامی عاجز و درمانده شده‌اند همین درماندگی نیز سبب شده تا برخی منابع اسرائیلی از عقب نشینی تلویحی ترامپ و نتانیاهو از اجرای فاز سیاسی معامله قرن و تعویق آن تا سال 2020م خبر دهند.

ملت فلسطین بیش از چهارهزار سال در سرزمین مادری خود سکونت داشته و احدی نمی‌تواند در حقوق قانونی آنان ذره‌ای شک و تردید کند. اکثر کشورهای منطقه‌ای و بین‌المللی نیز با محکومیت اقدامات آمریکا، به صراحت اعلام کردند که در نشست منامه حاضر نخواهند شد زیرا دستیابی به صلح بدون دخالت ملت فلسطین محال است. بی‌شک ملت فلسطین با مقاومت و ایستادگی به حقوق شرعی و قانونی خود در ایجاد دولت دموکراتیک با پایتختی قدس شریف نائل خواهد آمد. افزایش تهدیدها در روزهای اخیر نیز نشان از ضعف بیش از پیش دشمنان محور مقاومت دارد.

محمد رایجی پژوهشگر مسائل جهان اسلام