۰۹ شهريور ۱۳۹۸ - ۱۸:۵۷
کد خبر: ۶۱۸۵۷۳

توصیه آیت الله نجفی به مبلغان و خطیبان حسینی

توصیه آیت الله نجفی به مبلغان و خطیبان حسینی
یکی از مراجع تقلید نجف اشرف تصریح کرد که مراسم های حسینی باید از هر گونه انحرافی پاک باشد.

به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری رسا در نجف اشرف، حضرت آیت الله نجفی در پیامی به مناسبت فرا رسیدن ایام ماه محرم خطاب به مبلغان، خطبا و عزاداران حسینی بیان داشت: اصالت مراسم های حسینی باید حفظ و از هر گونه اهداف مادی و سیاسی به دور باشد.

وی با بیان اینکه شعرهای حسینی نیز باید ازغناء به دور باشد، تصریح کرد: ما باید در انجام مراسم های دینی به حدود شرعی نظیر نماز اول وقت توجه و ملتزم باشیم و همچنین دختران نیز در رعایت حجاب و حدود شرعی نباید کوتاهی کنند.

این مرجع تقلید، امر به معروف و نهی از منکر را یکی از بزرگ ترین مسؤولیت های بر گردن خطبا و مبلغان دانست و تصریح کرد: خداوند متعال نعمت قرار گرفت در مسیر انبیاء، رسولان و ائمه اطهار (علیهم السلام) را بر شما ارزانی داشته است و نهضت امام حسین (علیه السلام) در راستای انجام این وظیفه شریف یعنی امر به معروف و نهی از منکر بوده است و امام (علیه السلام) در هنگام خروجش از مدینه در نزد قبر جدش رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به آن اشاره کرد کرده است و فرموده است: «خداوندا! این قبر پیامبرت محمد است و من فرزند دختر محمد، ماجراهایی برایم پیش آمده که تو می‌دانی. خداوندا! من معروف را دوست می‌دارم و از منکر، بیزارم،‌ ای دارنده شکوه و عظمت، به حق این قبر و هر کسی که در آن است از تو می‌خواهم برای من آنچه را موجب رضایت تو و پیامبرت است، انتخاب فرمایی.»[1]

وی افزود: امام حسین (علیه السلام) یکبار دیگر در هنگام خروجش از مدینه در وصیت نامه اش به برادرش محمد بن حنفیه به موضوع امر به معروف و نهی از منکر اشاره کرد و فرمود: «و من از روي طغيانگری و فساد و ظلم قيام نكردم، بلكه به خاطر اصلاح امّت جدّم رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) برخاسته و خواستار امر به معروف و نهي از منكر هستم، و مي خواهم بر طبق سيره جدّم رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و پدرم عليّ بن أبي طالب (ع) عمل كنم.»[2]

حضرت آیت الله بشیر نجفی به سومین مورد از فرمایشات امام حسین (علیه السلام) پیرامون امر به معروف و نهی از منکر اشاره کرد و گفت: سید الشهدا (علیه السلام) در کربلا فرمود: «بدرستي که رويدادهاي روزگار ما همينهاست که مي نگريد، اوضاع روزگار دگرگوني منفي يافته، زشتيها و ضد ارزشها آشکار و ارزشهاي انساني و اخلاقي و فضيلتها از محيط زندگي جامعه رخت بربسته است، از فضيلتهاي انساني جز اندکي بسان قطراتي که ته مانده ظرف آب مي باشد، باقي نمانده، و جامعه در زندگي و شرائط ذلّت بار و ننگيني بسر مي برد. هان، آيا نمي نگريد که به حق عمل نمي شود و از باطل و بيداد روي نمي گردانند، شايسته است که در چنين محيط ننگبار (انسان با ايمان و فضيلت خواه و حق پو به فداکاري و جانبازي در راه حق و عدالت و احياء ارزشهاي والاي انساني بپا خيزد) و به ديدار پروردگارش شور و عشق نشان دهد، من در چنين شرائطي مرگ را جز نيک بختي و زندگي با خودکامگان را چيزي جز رنج و نکبت نمي دانم.»[3]

وی ادامه داد: امام حسین (علیه السلام) جان قدسی خود را در راه خداوند متعال و تحقیق وظیفه الهی یعنی امر به معروف و نهی از منکر اعطا کرد، بنابراین خطبان و مبلغان وظیفه دارند که در این راستا به امور ذیل توجه وافری داشته باشند:

1. ذکیر مصیبت امام حسین (علیه السلام) و آنچه که بر اهل بیت (علیهم السلام) و اصحابش و خانواده اش (علیهم السلام) گذشت، باید پاس داشته شود و ما نیز آن را به نسل های آینده انتقال دهیم و آنان را با اهمیت برگزاری مجالس عزاء حسینی بیش از پیش آشنا کنیم.

2. ما باید بدانیم که سید شهدا (علیه السلام) هر آنچه که داشت در راه دین اعطا کرد بنابراین بر ما واجب است که به حدود دین را در برگزاری شعائر مذهبی حفظ کنیم و نماز اول وقت و حفظ حجاب را اولویت بدهیم.

3. مجالس حسینی باید از اهداف مادی و سیاسی به دور باشد و شعرها نیز در حد و مرز دینی قرار گیرد.

4. باید تلاش شود که مردم با وجود اختلافات صنفی به احیاء شعائر دینی به ویژه در روز عاشورا و روز اربعین اهتمام ویژه ای داشته باشند.

------------------------------------------------------------------------------

[1] اللهم أن هذا قبر نبيك محمد (صلى الله عليه وآله) وأنّا ابن بنت نبيك، وقد حضرني من الأمر ما قد علمت، اللهم أني أحب المعروف وأنكر المنكر وأنا أسألك يا ذا الجلال والإكرام بحق القبر ومن فيه إلا اخترت لي ما هو لك رضا ولرسولك رضا)

[2] انّي لم أخرج أشراً ولا بطراً ولا مفسداً ولا ظالماً، و انّما خرجت لطلب الاصلاح في امّة جدّي (ص)، و أريد أن آمر بالمعروف و أنهي عن المنكر، و أسير بسيرة جدّي و أبي عليّ بن أبي طالب عليه السلام.

[3] اِنَّهُ قَدْ نَزَلَ مِنَ الْاَمْرِ ما تَرَوْنَ، وَ اِنَّ الدُّنْيا قَدْ تَغَيَّرَتْ وَ تَنَکَّرَتْ، وَ اَدْبَرَ مَعْرُوفُها، وَ لَمْ تَبْقَ مِنْها اِلَّا صَبابَةٌ کَصَبابَةِ الْاِناءِ، وَ خَسيسُ عَيْشٍ کَالْمَرْعَي الْوَبيلِ. اَلا تَرَوْنَ اِلَي الْحَقِّ لا يُعْمَلُ بِهِ، وَ اِلَي الْباطِلِ لا يُتَناهي عَنْهُ، لِيَرْغَبَ الْمُؤْمِنُ في لِقاءِ رَبِّهِ حَقّاً حَقّاً، فَاِنّي لا اَرَي الْمَوتَ اِلَّا سَعادَةً، وَالْحَياةَ مَعَ الظَّالِمينَ اِلَّا بَرَماً.

ارسال نظرات