عملکرد ۴ جریان سیاسی از انقلاب تا جنگ در قالب یک کتاب منتشر شد
کتاب مواضع و عملکرد چهار جریان سیاسی از انقلاب اسلامی تا جنگ تحمیلی با قلم مشترک محمدحسن پورقنبر و مجتبی سلطانی احمدیبهه همت نشر سفیر اردهال و مؤسسه دیار کهن منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری رسا، کتاب «مواضع و عملکرد چهار جریان سیاسی از انقلاب اسلامی تا جنگ تحمیلی»؛ بررسی موردی: جبهه ملی، مؤتلفه اسلامی، توفان و پان ایرانیستها به قلم مشترک محمدحسن پورقنبر و مجتبی سلطانی احمدی توسط نشر سفیر اردهال و مؤسسه فرهنگ و تاریخ دیار کهن در قطع رقعی و در ۱۳۹ صفحه منتشر شد.
از اواسط دهه پنجاه شمسی، برخی فعل و انفعالات داخلی و خارجی در زمینه های گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجب شد تا زمینه برای تزلزل پایههای حکومت سلطنتی فراهم شود، چنانکه هر چه به سال۱۳۵۷ ش نزدیکتر میشد، آتش انقلاب شعله ورتر شده، تا آنکه در نهایت، منجر به اضمحلال رژیم پهلوی شد.
در این میان، احزاب سازمانها و گروههای سیاسی مختلفی با خط فکری و سیاسی متفاوت از انواع جناحهای مختلفِ مرتبط با چپ، راست و مذهبی از همان یکی دو سال منتهی به انقلاب با محوریت جریان مذهبی وارد صحنه شدند، و درصدد ایفای نقش در صحنه مبارزه سیاسی علیه پهلوی، و مشارکت در ساختار سیاسی جدید برآمدند، که این مسئله، طی سالهای نخست بعد از انقلاب، منجر به معضل خطرناکی مبتنی بر منازعات سیاسی جناحهای مختلف شد.
در این کتاب در راستای درک و شناخت کلّی از درگیریها و چالشهای سیاسی ایران طی آن سالهای بحرانی، مؤلفان با مطالعه موردی چند حزب و گروه سیاسی فعّال در آن زمان یعنی جبهه ملّی به عنوان ملیگرایان لیبرال و میانه رو، مؤتلفه اسلامی به مثابه نیروهای طرفدار اسلام مکتبی و فقاهتی، سازمان توفان به عنوان جناح رادیکال طیف انقلابیون چپ گرا، و پانایرانیستها نیز به مثابه ملیگرایان رادیکال و به نوعی شووینیست، به تببین مواضع آنان نسبت به رویدادهای سالهای اوّلیّه انقلاب و همچنین عملکردشان طی سالهای مزبور پرداختند، تا از این طریق، تا حدودی چرایی حضور برخی از آنان در حاکمیت و هم خروج تعدادی دیگر از آنان از ساختار حاکمیّت و پرتاب شدنِ آنها به بیرون از گردونه قدرت را مشخص کردند. /۹۹۸/د ۱۰۱/ش
از اواسط دهه پنجاه شمسی، برخی فعل و انفعالات داخلی و خارجی در زمینه های گوناگون سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی موجب شد تا زمینه برای تزلزل پایههای حکومت سلطنتی فراهم شود، چنانکه هر چه به سال۱۳۵۷ ش نزدیکتر میشد، آتش انقلاب شعله ورتر شده، تا آنکه در نهایت، منجر به اضمحلال رژیم پهلوی شد.
در این میان، احزاب سازمانها و گروههای سیاسی مختلفی با خط فکری و سیاسی متفاوت از انواع جناحهای مختلفِ مرتبط با چپ، راست و مذهبی از همان یکی دو سال منتهی به انقلاب با محوریت جریان مذهبی وارد صحنه شدند، و درصدد ایفای نقش در صحنه مبارزه سیاسی علیه پهلوی، و مشارکت در ساختار سیاسی جدید برآمدند، که این مسئله، طی سالهای نخست بعد از انقلاب، منجر به معضل خطرناکی مبتنی بر منازعات سیاسی جناحهای مختلف شد.
در این کتاب در راستای درک و شناخت کلّی از درگیریها و چالشهای سیاسی ایران طی آن سالهای بحرانی، مؤلفان با مطالعه موردی چند حزب و گروه سیاسی فعّال در آن زمان یعنی جبهه ملّی به عنوان ملیگرایان لیبرال و میانه رو، مؤتلفه اسلامی به مثابه نیروهای طرفدار اسلام مکتبی و فقاهتی، سازمان توفان به عنوان جناح رادیکال طیف انقلابیون چپ گرا، و پانایرانیستها نیز به مثابه ملیگرایان رادیکال و به نوعی شووینیست، به تببین مواضع آنان نسبت به رویدادهای سالهای اوّلیّه انقلاب و همچنین عملکردشان طی سالهای مزبور پرداختند، تا از این طریق، تا حدودی چرایی حضور برخی از آنان در حاکمیت و هم خروج تعدادی دیگر از آنان از ساختار حاکمیّت و پرتاب شدنِ آنها به بیرون از گردونه قدرت را مشخص کردند. /۹۹۸/د ۱۰۱/ش
ارسال نظرات