شماره 327 و 328 ماهنامه «پیام زن» منتشر شد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا، شماره ۳۲۷ و ۳۲۸ ماهنامه فرهنگی اجتماعی زن، خانواده و سبک زندگی با عنوان "پیام زن" به همت معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم و با مدیرمسؤولی مهدی علیزاده و سردبیری محمدعلی روزبهانی چاپ و روانه بازار شد.

این شماره از فصلنامه «پیام زن» در ۷ فصل نارنجستان، بازی‌های دیجیتالی، موفقیت، مجازستان، معنای زندگی، مشاوره و اندرونی تهیه و تنظیم شده است.

در این شماره، به مباحثی با عناوینی همچون «دنیای جدید بازی ها»، «معاتادان کوچک بازی‌های دیجیتال»، «اطاعت از همسر، چرا و چگونه؟»، «آشپزی»، «دانستی‌های طب سنتی»، «ذهن تکانی جدید در خرید»، «چگونگی تربیت فرزندان کتابخوان»، «چه خبر از فردا»، «زندگی در آکواریوم ایسنتا»، «ایستادن بر قله تعادل» پرداخته شده است.

«دانستی‌های طب سنتی»، «ذهن تکانی جدید در خرید»، «چگونگی تربیت فرزندان کتابخوان»، «چه خبر از فردا»، «زندگی در آکواریوم ایسنتا» و «ایستادن بر قله تعادل» از دیگر مطالبی است که در این ماهنامه به چشم می‌خورد.

درباره طرح جلد این ماهنامه، آمده است: بخواهیم یا نخواهیم، امروز بخش زیادی از وقت فرزندان ما، صرف بازی‌های دیجیتال یا رایانه‌ای می‌شود؛ بازی‌های رایانه‌ای زمینه‌های وسیعی را برای بررسی می‌طلبند که «پیام زن» بنا دارد در شماره مختلف به آن‌ها بپردازد.

در این شماره، مطلبی با عنوان «مسیر» آمده که در قسمت درآمد آن چنین نوشته شده است: "سبک زندگی (Lifestyle)» در جهان امروز، بسیار مهم شمرده می‌شود؛ مجموعه‌ای از منش‌های ذاتی ما و همچنین روش‌هایی که برای ادامه حیات و ارتباط با دیگران برگزیده ایم. بحث سبک زندگی، در بسیاری از سخنان رهبر فرزانه و از جمله بیانیه گام دوم انقلاب مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته است؛ ایشان در مهرماه سال ۱۳۹۱، در جمع پرشور جوانان خراسان شمالی، سؤالات مهمی را در این باره مطرح کردند و آسیب شناسی آن‌ها را خواستار شدند. در پاسخ به این مطالبه اساسی، از این پس در هر شماره از مجله پیام زن، یکی از این سؤالات را مطرح می‌کنیم و به جست وجوی پاسخ خواهیم پرداخت. در این شماره از ماهنامه «پیام زن»، به یکی از سؤالات رهبر معظم انقلاب در سفر به خراسان شمالی درباره اهمیت سبک زندگی، مبنی بر این که «چرا فرهنگ کار جمعی در جامعه ما ضعیف است؟» در این سفر پرداخت".

از بخش‌های این ماهنامه، سفرنامه است که در آن مطلبی با عنوان "مؤسسه‌ای جهان اولی در کشور جهان سومی" آمده و در آن شرح جالب و قابل تأملی از برنامه‌های مرکز، ولی عصر (عج) و مؤسسه «وی پاس» مطرح شده است؛ در این بخش چنین می‌خوانیم: "اگر قرار باشد از آغاز این مسیر سخنی گفته شود، بهترین سخن آن است که این مسیر، به رؤیا شبیه‌تر بود تا حقیقت. وقتی خوجه‌های مصمم و با انگیزه تصمیم گرفتند این مرکز آموزشی را در نقطه‌ای پرت، نزدیک دارالسلام تأسیس کنند، برخی این کار را عین جنون و دیوانگی می‌دانستند؛ اما آنان بدون اعتنا به پالس‌های منفی، کار خویش را بر اساس نقشه از پیش تعیین شده جلو بردند. این مجتمع، بایستی بیرون شهر و در محیطی اردوگاهی ساخته می‌شد؛ زیرا چنین زمین وسیعی داخل شهر وجود نداشت و ثانیاً قرار بود این مرکز شبانه روزی، بچه‌ها را از خانواده‌ها جدا کند و به طور کامل تحت تعالیم خویش قرار دهد، لذا آنان باید در شرایطی قرار می‌گرفتند که حین تحصیل، فکر رفتن به خانه را از سر بیرون کنند و اساساً برای خود مؤسسان مرکز نیز قابل تصور نبود که روزی آنجا ملجأ و پناه خانواده‌ها تلقی شود و از چنین اعتبار و منزلتی برخوردار گردد. خانواده‌های آفریقایی، از این مجتمع آموزشی و این نوع آموزش استقبال شایانی کرده اند؛ زیرا در بسیاری موارد، از استحکام کافی برخوردار نیستند. بی عفتی و زنا، احساسات عمومی را جریحه دار کرده است و دختران، به راحتی از جاده عفاف خارج می‌شوند. از این رو کار از بخش دختران آغاز شد. آنان به حمایت بیشتری نیاز داشتند. ورود پسران و دختران دانش آموز به این مرکز ممانعتی نداشت و حتی غیر مسلمانان نیز می‌توانستند در آن شرکت داشته باشند. از شگفتی‌های مؤسسه آموزشی، ولی عصر (ع) این است برخی خانواده‌های وهابی نیز که به انصار السنه‌ی (جماعت وهابیون) تانزانیا وابسته هستند، از سر غیرت و حمیت فرزندانشان را در این مرکز ثبت نام می‌کنند؛ فقط برای این که در بی اخلاقی جامعه غرق نشوند و خود را در این معرکه نبازند. در «وی پاس» وضو و نماز به سبک شیعه است؛ ولو دانش آموز سنی یا حتی مسیحی باشد. ۸۰ درصد دانش آموزان سنی مذهب اند. اغلب آنان از تانزانیا هستند؛ اما گروهی هم از کنیا به این مرکز آمده اند. مواد درسی مرکز، از ۴۵ درس تشکیل شده است که ۹ درس آن شیعی و اسلامیست و از آن به عنوان «شیعه سمیناری» یاد می‌شود؛ بنابراین، ۲۰ درصد از دروس مدارس کلاسیک، اسلامیست. البته این بدان معنی نیست که در این مرکز، دین یا مذهب خاصی به دانش آموزان القا شود. اساسا در تانزانیا، حساسیت دینی وجود ندارد و مؤسسه «وی پاس» نیز پاسدار چنین شرایطی است؛ برای همین نیز، صبح‌ها دروس اسلامی با تمایلات شیعی تدریس می‌شود و عصر‌ها دروس غیراسلامی و حتی سکولار، آموزش داده می‌شود. چنان که پیش از این نیز بیان شد، اسپانسر‌ها بخش عمده‌ای از هزینه‌ها را می‌پردازند؛ به شرط آن که دانش آموز، حداقل دو سال دروس اسلامی را گذرانده باشد. مرکز، ولی عصر (عج)، از اساتید بومی و غیربومی به صورت توأمان استفاده می‌کند؛ ولی سبک آموزش آن شبیه حوزه‌های علمیه است؛ یعنی افراد سطوح بالاتر به افراد سطوح پایین‌تر آموزش می‌دهند".

«کم فرزندی، نتیجه سبک زندگی تجمل گرایانه»، «فعالیت ۲۷۰ شبکه ماهواره‌ای علیه کرامت زنان»، «خانواده مهم‌ترین عامل تربیت کودک»، «کمپین مادر در اعتراض به انیمیشن داستان اسباب بازی ۴» و «اختلال ارتباطی، مهم‌ترین معضل خانواده‌های ایرانی» عناوین برخی از مطالبی می‌باشد که در این فصلنامه منتشر شده است.

«دنیای جدید بازی ها» عنوان مطلبی است که در آن به تاریخچه بازی‌های دیجیتالی پرداخته شده و در آن چنین امده است: "بازی‌های رایانه‌ای که قدمتشان به حدود ۷۰ سال پیش می‌رسد، اولین بازی دیجیتالی در سال ۱۹۴۷، در آمریکا به ثبت رسید؛ سال ۱۹۵۸، دومین بازی به نام «تنیس دونفره» ساخته شد؛ سال ۱۹۶۱، بازی «جنگ فضایی» برای کامپیوتر‌های زمان خود ساخته شد که بزرگی آن‌ها به اندازه یک اتاق بود و در آنها، چیزی به نام صفحه کلید وجود نداشت؛ از سال ۱۹۷۲، تولید و عرضه اولین نسل کنسول‌ها آغاز شد؛ در پایان سال ۱۹۷۶ بیش از ۲۰ شرکت مختلف به تولید بازی‌های ویدئویی قابل استفاده در مناطق پرداختند؛ سال ۱۹۸۵ بازار بازی‌های آمریکایی به دلیل کیفیت پایین و تکراری شدن افول کرد و در عوض شرکتی ژاپنی بازی‌هایی را با گرافیک اصلاح شده ارائه کرد؛ در دهه ۱۹۹۰ با ورود بازی‌های «سگا» به بازار، رقابت فشرده‌ای در گرفت؛ سال ۱۹۹۵ دستگاه «پلی استیشن» از شرکت «سونی» تحول عمده‌ای را در بازی‌های رایانه‌ای ایجاد کرد. سال ۲۰۰۱ دستگاه «ایس باکس» و دستگاه «پلی استیشن ۲» به بازار عرضه شد و از سال ۲۰۱۰ به بعد کنسول‌هایی که وارد بازار شده اند، امکانات فراوانی را دربرداشت. پیش بینی می‌شود دنیای بازی‌ها با این سرعت رشد، طی ۷۰ سال آینده و پیشرفت تکنولوژی و ورود محصولاتی مانند محصول «استدیا گوگل» که بر پایه اینترنت است، نه بر پایه رایانه و دستگاه‌های بازی دیجیتالی و در واقع، گوگل استدیا می‌تواند همه بازی‌ها را روی هر دستگاهی اجرا کند که صفحه نمایش داشته باشد. از همان هفتاد سال گذشته تاکنون، بازی‌های رایانه‌ای عمده‌ترین مخاطبان خود را از میان کودکان و نوجوانان انتخاب می‌کنند و نه تنها بخش قابل توجهی از اوقات فراغت این قشر را به خود اختصاص داده اند، بلکه هر چه دنیای بازی‌های رایانه‌ای پیشرفته‌تر می‌شود، اوقاتی را نیز پوشش می‌دهد که کودکان و نوجوانان باید به انجام تکالیف درسی با حضور در جمع خانواده اختصاص دهند".

در بخش دیگری از این ماهنامه، نگاهی اجمالی به مضررات و فواید بازی‌های رایانه‌ای پرداخته شده که از جمله مضررات آن می‌توان به کاهش روابط خانوادگی، تقویت حس پرخاش گری، افت تحصیلی، گوشه گیری، منزوی بودن، درون گراشدن و کندی ذهن اشاره کرد؛ همچین برخی از فواید بازی‌های رایانه‌ای عبارت از تقویت حس خیال و گسترش تجربه، تقویت تمرکز و مهارت درک فضایی، تقویت حافظه، مهارت رو به رو شدن با مشکلات و حل مسئله، رشد و پیشرفت ذهنی کودک، تقویت مهارت‌های حرکتی و درک فضایی، تقویت زبان، تقویت مدیریت کاربر، تقویت قوه تخیل و مهارت هوش فضایی و حل مسأله است.

«معتادان کوچک بازی‌های دیجیتال» عنوان یکی دیگر از مطالب این ماهنامه است که به گزارشی درباره کودکان و نوجوانانی که به بازی‌های دیجیتالی اعتیاد دارند، پرداخته است. در بخش ابتدای این مطلب آمده است: "در دنیایی که پدر مادر‌ها ساعت‌های طولانی تلفن همراه دست می‌گیرند و از این شبکه اجتماعی مجازی به شبکه دیگر می‌روند، می‌توان از بچه‌ها توقع داشت که بروند توی حیاط و با بچه همسایه لیلی­بازی کنند؟ اگر از دسته والدین قانون مدار باشید، نهایتاً از پنج سالگی یک دستگاه موبایل با چند بازی محدود دست فرزند می‌دهید و سرش را گرم می‌کنید تا خود هم وقت داشته باشید که به کارهایتان برسید؛ اما مشکل از جایی شروع می‌شود که پیامد‌های منفی این بازی‌های دیجیتالی را یکی یکی می‌بینید و پشیمان می‌شوید که چرا کودک را با این فضا آشنا کردید. در گزارش حاضر، پای درددل مادر‌هایی نشستیم که از مشکلاتشان با اعتیاد فرزندان به بازی‌های دیجیتال صحبت کرده اند. در پایان هم، با آذردخت داوری، کارشناس ارشد روانشاسی بالینی، درباره این موضوع گفتگو کرده ایم".

در ادامه این ماهنامه، مصاحبه‌ای با مدیر عامل شرکت تولید بازی‌های دیجیتالی مهاد انجام شده که به پرسش‌هایی از جمله این که «مهم‌ترین تفاوت غیرفنی بازی‌های ایرانی و خارجی چیست؟»، «معیار موفقیت یک بازی چیست؟»، «در بازی هیا دیجیتالی چه کنیم که مخاطبان اعتیاد پیدا نکنند؟»، «آسیب بازی‌ها بیشتر از طرف سازندگان به کودکان وارد می‌شود یا از طرف خانواده ها؟»، «نقطه مطلوب صنعت بازی سازی از دید یک بازی ساز چیست؟»، «آیا از طرف مرکز خاصی، نشان یا نمادی وجود دارد که مخاطبان با وجود آن بتوانند به بازی‌ها اعتماد کنند و وجود نداشتند آن نماد، نشانه ناسالم بودن بازی باشد؟» و... پاسخ داده شده است.

از دیگر مطالب این نشریه، راه‌های ترک اعتیاد از بازی‌های دیجیتالی است که در این مطلب چنین می‌خوانیم: "کسی که به بازی‌های دیجیتالی اعتیاد دارد، مجرم نیست که بخواهیم با دست بند و باتوم دنبالش بدویم و هر کجا گیرش انداختیم، باز خواستش کنیم. در واقع اگر چنین فکری داشته باشیم که ما مأموریم جلوی بازی باز را بگیریم، در عمل بیشتر او را به سمت بازی بازبودن هدایت می‌کنیم. نهایت کاری که باید انجام دهیم، این است که خوب فکر کنیم و انواع راه‌های مختلف برای تعدیل رابطه او و بازی‌های دیجیتال را پیدا کنیم؛ اما در تمام این راه ها، باید حواسمان باشد که او، ما را فردی کنار خود ببیند، نه فردی مقابل خود؛ شاید این کار را با همراهی کردن وی در بازی‌ها انجام دهیم و شاید بازی‌های فکری و تحرکی بیشتری به او معرفی کنیم، تا از فضای منفعل خود خارج شود. شاید بازی‌های گروهی و خانوادگی راه بیندازیم و شاید مقدار ساعتی که برای او مشخص می‌کنیم را روزی ۱۰ دقیقه کم کنیم، به جای ناگهانی چند ساعت کم کردن! شاید مدام به او تذکر ندهیم تا ما را مثل یک پلیس همیشه در صحنه نبیند و شاید اصلاً بهتر باشد اوقاتی را به او هدیه دهیم تا بتواند با آرامش کامل از بازی کردنش لذت ببرد؛ مهم این است که خودمان متوجه باشیم، ما با فرزندمان نمی‌جنگیم؛ فقط او را همراهی می‌کنیم برای رسیدن به تعادل در استفاده از چیزی که استفاده بیش از حد آن خطر آفرین شده است: همراهی‌ای که با همدلی لحظه به لحظه با او همراه است".

دیگر مطلب این ماهنامه، با عنوان «خرید وسوسه نیست، نیاز است» است که به یازده نکته کاربردی می‌پردازد که با به کارگیری آن، می‌پردازد که با به کارگیری آن می‌توان شرایط دشوار اقتصادی را به سلامت سپری کرد که از جمله آن‌ها عبارت از آن است که بدون تحقیق اقدام به خرید نکنید، از فروشگاه‌های زنجیره‌ای و بزرگ که شرایطی تخفیفی ارائه می‌دهند غافل نشوید، هیچ گاه بدون لیست و فهرست خرید به فروشگاه‌ها مراجعه نکنید، در تنگنا‌های اقتصادی به سراغ وام‌ها و تسهیلات بانکی نروید، با سایت‌های معتبر تخفیفی آشنا شوید و در آن‌ها در پی تهیه احتیاجات تان باشید، هیچ گاه به صورت آنی و در لحظه اقدام به خرید نکنید و زندگی و آینده اقتصادی خود را بیهودی به دیگران گره نزنید.

از دیگر مطالب این ماهنامه با عنوان «مشق نه» است که به سؤالی مبنی بر این که با کودکانی که از تکالیف مدرسه بیزار هستند، چه باید کرد؟ پاسخ داده و راه کار‌های عملی را ارائه کرده است.

«اطاعت از همسر چرا و چگونه؟» عنوان یکی دیگر از بخش‌های این ماهنامه را به خود اختصاص داده است که به حد و حدود اطاعت از همسر، روایات مربوط به این مسأله، الگو‌های عملی و... پرداخته شده است.

«خانوم جلسه ای» عنوانی بوده که زندگی خانم بتول کرمی بانوی ۳۹ ساله حوزوی را که افتخار مداحی و سخنرانی در مجالس اهل بیت (ع) را دارد، روایت می‌کند.

در این ماهنامه، سخنی با والدین آمده که به چگونگی تربیت فرزندان کتابخوان می‌پردازد و برای افزایش ارتباط با کتاب برای کودک سنین زیر دبستان، چهار راه عمده توصیه می‌شود: یکی این که خود پدر و مادر اهل مطالعه باشند که در این صورت، جوانه‌های علاقه مندی به کتاب در دل کودک بیرون خواهد زد، دوم این که فرصت بازی با کتاب برای کودک فراهم شود؛ توصیه بعدی آن است که از حسن مالکیت در کودک استفاده ببرید و چهارم راه خواندن کتاب قصه است که در ایجاد علاقه مندی مرثر است.

علاقه‌مندان برای کسب اطلاعات بیشتر و یا دریافت و اشتراک این نشریه می‌توانند به نشانی قم، خیابان شهدا (صفائیه)، کوچه ۲۱ انتهای فرعی اول سمت چپ، معاونت فضای مجازی، هنر و رسانه دفتر تبلیغات اسلامی مراجعه و یا با شماره تلفن ۳۷۷۳۳۳۰۵ - ۰۲۵ تماس حاصل کنند. /۸۲۲/ت ۳۰۱/ش