پاسخ به شبهات قرآنی در کتاب توطئه جدید + دانلود
به گزارش سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، انتشارات امام علی بن ابیطالب(ع) کتاب توطئه جدید، پاسخ به شبهات قرآنی اثر حضرت آیت الله ناصر مکارم شیرازی را منتشر کرده است.
اخیراً کتابی در برخی از سایتها منتشر شده که به پندار ناشر یا ناشران آن قرآن را هدف گرفته و خواسته اند ایراداتی بر آن وارد کنند و اصرار دارند که با صرف هزینههای زیاد آن را همه جا منتشر کنند و نشان می دهد آنها مأموریتی در این زمینه دارند .
تصور ما این است که جهان خواران که اسلام را مخالف منافع نامشروع خود در منقطه و در جهان میبینند، تصور کردهاند که اگر قرآن را هدف قرار دهند به هدف خود می رسند؛ زیرا قرآن مهمترین سند مورد اتفاق همه مسلمانان جهان است و حمله به آن حمله به همه مقدسات اسلام می باشد؛ از این رو کتاب توطئه جدید، پاسخ به شبهات قرآنی است.
نویسنده در مقدمه این کتاب را این گونه شرح داده است:
۱. تقلید از دیگران و تکرار مکررات و غالبا نامیدن آن به نام خود و بیان ایرادهایی که طی ۴ قرن توسط متعصبان مسیحی یا عوامل دولتهای استعماری نوشته شده و غالبا پاسخ داده شده است؛
۲. برداشتهای توأم با اشتباهات فراوان؛
۳. تعصب شدید تؤام با انواع بی ادبیها و توهینهای شرم آور؛
۴. نمایان بودن انگیزههای سیاسی در جای جای کتاب، به ویژه در برابر نفوذ سیاسی جمهوری اسلامی در کل منطقه، وگرنه دلیلی دارد که با صرف هزینه فراوان کتابی به صورت رایگان نشر دهند و دین واقعی را به مردم معرفی کنند، آن هم از سوی کسی که خودش اعتراف میکند و در وجود خدا شک دارد! آیا چنین کسی میخواهد برای مردم دین معرفی کند؟!
برای اینکه مخاطبان عزیز آنچه را که تا این جا گفتیم باور کنند، ده نمونه از ایردهای کتاب مذکور را از آغاز آن (بدون گزینش) و ده نمونه را نیز از اواخر آن (بدون گزنیش) با پاسخ آن ها در این بخش می آوریم تا روشن شود که این شبهه افکنی ها چه اندازه سست و بی پایه است.
ساختار کتاب:
در کتاب توطئه جدید بعد از مقدمه، ویژگی های کتاب مزبور و معرفی نویسنده ، به بررسی و پاسخ به شهبات درباره قرآن همچون: آیا همه چیز در قرآن است؟، مبارزه طلبی قرآن، مطالب تکراری، مشکل محتوایی، محیط زندگی، بی نظمی، دقیق نبودن، علم از دیدگاه قرآن، ابهام فراوان!، منی آب پست، خطاهای پنداری و آن ها که قدر قرآن را می دانند؛ پرداخته شده است.
مطالب قرآن به صورت تکه تکه و غیر مرتبط پشت سر هم قرار گرفته … چینش مطالب نه بر اساس موضوع و نه بر اساس تاریخ نزول است.
برش هایی از کتاب:
مطالب تکراری
او در ادعای تو خالی دیگری می گوید: قرآن شاید تکراری ترین موجود (در جهان ) باشد. اگر کسی یک سوره بزرگ قرآن، مثل بقره را بخواند با خواندن بقیه قرآن چیز زیادی به وی اضافه نمی شود.
سپس می افزاید: مثال هایی از تکرار مطالب در قرآن کلمه موسی 136 بار در قران تکرار شده و داستان موسی به صورت کوتاه و بلند در 34 سوره تکرار شده است.
رفع اشتباه:
این محقق عالی مقام و صاحب نظر در تفسیر و علوم اسلامی و تاریخ اسلام! متأسفانه حتی یک بار هم تاریخ زندگی پیغمبر اکرم و کیفیت نزول آیات قرآن را مرور نکرده تا با یک نکته بسیار واضح آشنا شود.
متأسفانه این فرد هرچه به قلمش آمده، بدون حساب و کتاب نوشته است، بی آنکه احتمال دهد روزی زیر ذره بین نقد قرار می گیرد.1اگر مروری بر قرآن داشت ادعا نمی کرد که هر کس سوره بقره را بخواند نیازی به بقیه قرآن ندارد و در تمام سوره های قرآن مطالبی است که در سوره بقره نیامده است و در سوره آل عمران، که بعد از آن است، مسائل زیادی است که در بقره نیست: مطالب مربوط حضرت عیسی و مریم؛ معجزات الهی؛ داستان حواریون؛ داستان مباهله با مسیحیان نجران؛ گفت و گوهای مختلف با اهل کتاب؛ احکام امربه معروف و نهی از منکر؛ داستان جنگ بدر با تمام شاخ و برهایش؛ داستان جنگ احد و مسائل مربوط به آن و مطالب فراوان دیگری از این قبیل در سوره آل عمران آمده است.
خلاصه در هر کدام از سوره های را نگاه کنیم مملو از مطالبی است که در سوره بقره نیامده است و بگذریم از سوره یوسف و مسائل مربوط به جنگ احزاب که در سوره احزاب آمده و حکم همسران پیغمبر و مسائل اخلاق که در سوره لقمان بیان شده و مسائل و احکام دیگر که در سوره مختلف قرآن است و هیچکدام از آنها در سوره بقره نیست.
چطور ممکن است کسی یک بار آیات قران را مرور کرده باشد و چنین سخن بی پایه و مایه ای بیان کند و بگوید: هر چه در سوره ای دیگر است که در سوره بقره امده است؟!
اگر اسم موسی 136 بار در قران تکرار شده باشد این دلیل بر تکرار قرآن است؟ اگر فی المثل کتابی درباره امیر کبیر نوشته شود از بدو تولد تا پایان کارش را شرح دهد و 500 بار نام امیرکبیر به تناسب مراحل مختلف زندگی اش در آن امده باشد، آن را تکرار مطالب می توان نامید؟
این نویسنده مخاطب خود را چگونه انسانی فرض کرده است؟ فقط کسی تسلیم حرف او می شود که هیچ خبری از قرآن نداند و چیزی نمی فهمد.
فرض کنیم تکرار باشد؛ فصاحت و بلاغت ایجاب می کند چیزی را تکرار کنند، آن هم در طول 23 سال.
آیا ما شعارهای انقلاب را مرتب تکرار نمی کنیم؟ آیا همه کشورها سرود ملی خود را در هر مجلسی تکرار نمی کنند؟
تکرار اگر دارای هدفی باشد مشکلی ایجاد نمی کند.
بسیار عالی بود