کتاب سنت های الهی و انحرافات اخلاقی روانه بازار نشر شد

به گزارش خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، دانشگاه باقرالعلوم(ع) با همکاری انتشارات بوستان کتاب، کتاب «سنت های الهی و انحرافات اخلاقی» را به قلم سجاد عرفان منتشر کرد.

سنت‌های الهی قوانینی هستند که هیچ‌گونه تغییری در آن‌ها راه ندارد و براساس اراده الهی و در ارتباط با اعمال اختیاری انسان جاری می‌شوند. در این پژوهش با استفاده از آیات الهی، نگرشی نو به جریان سنت‌های الهی ناظر به انحرافات اخلاقی شده است. به صورتی که جریان آن‌ها در سه مرحله: شروع، تداوم و سرانجام، انحرافات اخلاقی دنبال می‌کند.

 این سنت‌ها در هر یک از مقاطع سه‌گانه، ممکن است در زندگی فردی و یا اجتماعی انسان جاری ‌شوند و او می‌تواند با استفاده از شناخت سنت‌های هر مرحله، از جریان سنت‌هایی که دارای آثار سوء هستند جلوگیری کند.

ساختار کتاب:

در این پژوهش شناخت سنت های الهی ناظر به انحرافات اخلاقی دنبال می شود که می توان با شناخت انها به رابطه میان انحرافات اخلاقی و سنت الهی پی برد، هم چنین تقسیم بندی جدید در این سنت ها شامل شروع و تداوم و سرانجام انحرافات است، ارائه می شود که آگاهی دقیق تری به انسان می دهد و از سویی دیگر، بازدارندگی علم به سنت ناظر به انحرافات اخلاقی موجب می شود برای جلوگیری از محقق شدن آن ه زاز انحرافات اخلاقی اجتناب ورزد.

 نگارنده این کتاب را در یک پیشگفتار و چهاربخش با عنوان های: سنت الهی مفهوم، ویژگی ها و اقسام، سنت های الهی ناظر یه شروع انحرافات اخلاقی، سنت های الهی ناظر به تداوم انحراف اخلاقی، سنت های الهی ناظر به سرانجام انحرافات اخلاقی و نتیجه گیری تقسیم بندی کرده است.

برشی از کتاب:

 نتیجه گیری:

سنت های الهی ویژگی های مختلفی دارند که می توان به مهم ترین آن ها، یعنی مطابق بودن با اصل علیت اشاره کرد که در این صورت دارای آثار گسترده خواهند بود و در مورد سنت های الهی، تقسیم بندی مختلفی بیان شده است که در میان ان ها سنت هایی مورد نظر است که ارتباط با اعمال اختیاری انسان دارند و به عبارتی دیگر؛ در حوزه اعمال اختیاری انسان هستند و انسان می تواند با اعمال خود جلوی جاری شدن آنها را بگیرد.

برخی از این سنت ها در مورد شروع انحراف اخلاقی و برخی دیگر در تدوام انحراف اخلاقی و برخی دیگر در مورد سرانجام انحرافت اخلاقی هستند، همچنین جبران این سنت ها در هریک از مراحل ذکر شده، هر دو بخش زندگی فردی و اجتماعی را شامل می شوند.

سنتهای الهی در مورد شروع انحرافات اخلاقی در دو بخش فردی و اجتماعی جاری هستند. در این مرحله برخی از سنت های الهی زمینه را برای انتخاب و اختیار انسان فراهم می کنند. مانند سنت امداد و اختیار و برخی راهی را که می خواهد در پیش بگیرد برای او روشن می کنند مانند سنت هدایت الهی، به شکلی که ضرر پیمودن چنین راهی را به او گوشزد می کنند.

برخی دیگر از سنت های الهی در مورد تداوم انحرافات اخلاقی است، به صورتی که اگر انسان بر انحراف خود مداوامت و اصرار دست جاری می شود، این سنت الهی نیز در دو بخش فردی و اجتماعی زندگی انسان جاری هستند با توجه به این که در این مرحله زندگی انسان ممکن است امید به بازگشت از انحراف وجود داشته باشد و یا اینکه دیگر امیدی به بازگشت آنها نیست، ولی امکان آن وجود دارد، سمت این مرحله نیز به دو دسته تقسیم می شوند: برخی از آن ها در زمانی جاری می شودند که امید به بازگشت هست، مانند سنت توبه، یا گرفتاری تنبیهی و بعضی از آنها در زمانی است که امیدی به بازگشت نیست، مانند سنت استدراج.

 سنت های الهی در این مرحله و در جایی که امید به بازگشت باشد، بیشتر حالت بازگرداندگی دارند و جاری شدن آنها برای به سختی افتادن انسان منحرف است تا از انحراف خود دست برداشته، به سوی خداوند برگردد، اما درجایی که دیگر امیدی به بازگشت آنها نباشد، در این مرحله بعضی از سنت های الهی در اجتماع جاری می شوند مانند سنت رهبران باطل.

 برخی از سنت های الهی در مورد سرانجام انحراف اخلاقی هستند و سبب از بین رفتن زندگی انسان منحرف می شوند. این سنت ها نیز زندگی فردی و یا اجتماعی را نیز شامل می شوند.

سنت هایی که در مورد سرانجام است، هم دنیا جای می شوند و هم در آخرت؛ بعضی از آنها در دنیا حالتی را برای انسان ایجاد می کنند که دارای عذاب است و به هلاکت منجر می شوند، مانند مسخ به ثبوتی که بین عذاب و هلاکت فاصله است، اما بعضی از آن ها جاری شدنشان همراه با هلاکت است، و بین عذاب و هلاکت آن ها فاصله نیست، مانند غرق شدن، یا نازل شدن عذاب آسمانی. جریان انها در اخرت به معنای این است که آخرت ظرف تحقق آنها است.

 عذاب منحرفان در آخرت، فرد و اجتماع است و اجتماع در آخرت به معنای لغوی آن است، یعنی درکنار هم بودن بدون اینکه نسیت به یکدیگر تأثیر و تأثر اجتمای داشته باشند و معنای عذاب اجتماعی اخروی این که فردر مقابل انحراف اجتماع نیز معذب است، یعنی هر فرد دارای دو عذاب فردی و اجتماعی است.