آیت الله یعقوبی خواستار احیاء هزارمین سالگرد تاسیس حوزه نجف شد

به گزارش خبرنگار بین الملل خبرگزاری رسا در نجف اشرف، حضرت آیت الله شیخ محمد یعقوبی از علمای عراق خواستار آمادگی حوزه های علمیه برای برگزاری هزارمین سالگرد تاسیس حوزه علمیه نجف شد و تصریح کرد: علمای گذشته، تلاش مخلصانه آنان در حفظ وجود اسلام و مقابله در برابر هر گونه اقدامی در جهت تشویش و خدشه به وجهه اسلام از جمله اموری است که در چنین مراسم های باید به آن توجه شود.

وی افزود: علمای حوزه های علمیه، موسسات اسلامی و نخبگان دانشگاه ها باید نقش اساسی در احیاء این مناسبت بزرگ داشته باشند و در همین راستا، نشست، همایش و گردهمایی های مختلفی را برگزار کنند.

حضرت آیت الله یعقوبی عنوان کرد: یکی از شخصیت های که در چنین مراسم های امکان معرفیشان وجود دارد، شیخ طوسی (قدس سره) است.

وی یکی از عواملی که موجب تشویق و ترغیب جهت برگزاری چنین مراسم های می شود، را چاپ کتاب های با موضوع تاریخ حوزه علمیه نجف و مراحل پیشرفت آن دانست و تصریح کرد که در این زمینه آیت الله شیخ محمد مهدی آصفی و شیخ محمد رضا مظفر کتاب های چاپ و منتشر کرده اند.

این عالم عراقی تاکید کرد که حوزه های علمیه و مراجع، این روزها مورد هجمه شدیدی قرار گرفته اند که به این وسیله شاید بتوانند جایگاه معنوی آنان را میان مسلمانان کاهش دهند.

گفتنی است که درباره تأسیس حوزه علمیه نجف دو نظر اساسی وجود دارد. گروه نخست بر این باورند که پس از هجرت شیخ طوسی در ۴۴۸ق از بغداد به نجف، وی حوزه علمیه را بنا نهاد. شماری دیگر معتقدند پیش از آمدن شیخ، در نجف حلقه‌های بحث و درس در جوار مرقد امیرمؤمنان (علیه‌ السلام) برقرار و حوزه علمیه شکل گرفته بوده است.

به طور کلی، زعامت علمی در دو حوزه فقه و اصول، پس از شیخ انصاری بر محور آثار و آرای خراسانی شکل گرفته و به ویژه نظام مرجعیت شیعه از آن زمان تا عصر حاضر در اختیار شاگردان این مکتب قرار دارد. از آن گذشته، پس از استقرار مجدد روش اصولی در استنباط، در پی تلاش وحید بهبهانی و ارتقای آن با ظهور شیخ انصاری، حوزه نجف کانون اصلی نظام تعلیمی شیعه شد؛ از یک سو درس آموختگان و استادان حوزه‌های دیگر، مثل اصفهان، تهران، مشهد و سایر شهرهای ایران و شهرهای عراق و لبنان و شهرهای شیعه نشین هند، پاکستان و افغانستان، برای تکمیل مدارج بالاتر راهی نجف شدند و از سوی دیگر مجتهدان و دانش آموختگان حوزه نجف پس از بازگشت به موطن خود یا اقامت در شهرهای دیگر امکان تقویت بنیه علمی حوزه‌های موجود یا برپایی حوزه‌های دیگر را به دست آوردند.