سردشت، شهر نفس‌های مسموم را بخوانیم
«نفس مسموم» به نویسندگی مهدی نیرومنش نام کتابی است که روایتی از سردشت را به همراه دارد.
به گزارش خبرگزاری رسا، در این روزها که به ناچار برای مبارزه و شکست ویروس کرونا در خانه هستیم مطالعه از بهترین گزینه‌های موجود شمرده می‌شود. از این رو و به مناسبت بیست و پنجم اسفندماه روز بمباران شیمیائی حلبچه توسط ارتش بعث عراق کتابی در این راستا برای خواندن پیشنهاد می‌شود.
کتاب «نفس مسموم» به نویسندگی مهدی نیرومنش نام کتابی است که روایتی از سردشت را به همراه دارد.
«نفس مسموم»، به بررسی استفاده از سلاح‌های نامتعارف جنگی، (سلاح‌های شیمیایی) در سردشت به صورت مستند می‌پردازد. نویسندۀ کتاب هدف از نگارش را واکاوی جنایتی جنگی می‌داند که در تاریخ بی‌سابقه است. تاکنون هیچ ملتی جز ایران نه چنین در معرض سلاح شیمیایی بوده‌اند و نه در تاریخ ایران چنان ظلم پردامنه‌ای وجود داشته است.
خاطرۀ نازدودنی، انفجار بی‌صدا، تولید سلاح‌های شیمیایی در عراق، گزارش دولت آلمان، همپای مجرم، تقویم کاربرد سلاح شیمیایی، سر فصل‌های این کتاب هستند.
این کتاب واکاوی جنایت جنگی منحصر به فردی است که در تاریخ جنگ‌های جهان نیز بی‌سابقه است. نگارندۀ کتاب با سابقۀ هجده ساله در ساخت مستندهای پژوهشی تصویری دربارۀ این موضوع، حاصل خوانده‌ها، دیده‌ها و شنیده‌ها و یافته‌های خود در سفر به کشورهای آلمان، اتریش، بلژیک، هلند، فرانسه و ملاقات با مصدومان شیمیایی جنگ عراق علیه ایران و پزشکان درمانگر آنان است.
یکی از نکات مثبت کتاب، پانوشت است که در هر صفحه در صورت لزوم از پانوشت استفاده شده است، همچنین در انتهای کتاب فهرستی از تأمین‌کنندگان فناوری سلاح‌های نامتعارف عراق بر اساس کشور، نوع، شرکت و تجهیزات ارسالی ارائه شده است. پس از این فهرست منابع فارسی لاتین و نشریات و خبرگزاری‌هایی که نویسنده از آن استفاده کرده قرار دارد. همچنین نمایه کتاب برای سهولت مخاطبان برای دسترسی به مطالب در انتهای کتاب آمده است.
کتاب به صورت مستند و برای عموم نوشته شده است، به گونه‌ای که مخاطب را تا انتها با خود همراه می‌کند.
در قسمتی از کتاب می‌خوانیم:
آب شهری قطع است و شست و شوی مصدومان دشوار. شهر ملتهب و پر از هیاهوست. اکنون همه می‌دانند مورد حملۀ شیمیایی قرار گرفته‌اند. ساعت دو و سی و پنج دقیقۀ بعدازظهر برای بار سوم هواپیماها می‌آیند. این‌بار موشک‌های آزاد به به سمت منظقۀ فرمانداری و سپاه پرتاب می‌شود. دیگر شهر گنجایش این همه مصدوم را ندارد. عده‌ای از مصدومان شیمیایی شهر سردشت برای درمان به خارج از کشور فرستاده شدند. ایشان اولین گروه غیر نظامی بودند که برای درمان صدمات ناشی از کاربرد سلاح‌های شیمیایی به اروپا رفتند. در این سفر درمانی، آزمایش‌های دقیقی روی این مصدومان انجام شد. شواهد پزشکی نشان داد مواد سمی متنوعی در این حمله به‌کار رفته است. آشکارترین این مواد گاز خردل یا سولفورموستارد بود. همچنین روزنامۀ سونسکا داگبلاتدت سوئد شواهدی به دست داد که ثابت می‌کرد عراق در سردشت از مادۀ خفه‌کننده، یعنی فسژن، مختل‌کننده‌های اعصاب، تابون و سارین و نوعی عامل میکروبی استفاده کرده است.
اهالی سردشت برایم تعریف کردند روزهای بعد که لباس‌های خشک شده را از روی بند برداشتند و پوشیدند، دچار تاول‌های پوستی شدید شدند. ماه‌ها بعد هنگامی که کودکان در اتوبوس متروکه‌ای حوالی شهر بازی می‌کردند، ابرهای صندلی‌ها که از پارگی تشک‌ها بیرون مانده بود، با پوست بدنشان تماس پیدا کرد و دقایقی بعد تاول‌هایی پدیدار شد.
این کتاب به نویسندگی مهدی نیرومنش غم و رنج و درد را کلمه به کلمه در سردشت معنی می‌کند و چه چیز از این دردناک‌تر که کودکان تاوان جنگ را پس دهند.
چاپ نخست این کتاب در ۲۱۲ صفحۀ رقعی در سال ۹۴ با شمارگان ۱.۰۰۰ نسخه و با قیمت ۱۰.۰۰۰ تومان توسط انتشارات سروش در اختیار علاقمندان به مباحث این حوزه قرار گرفته است./998/
ارسال نظرات