چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی

به گزارش خبرنگار سرویس کتاب و نشر خبرگزاری رسا، مؤسسه انتشارات جمکران کتاب چهارده گفتار پیرامون ارتباط معنوی با حضرت مهدی (عج) نوشته حجت‌الاسلام‌ والمسلمین حسین گنجی را روانه بازار نشر کرد.

آنچه از مجموعه آیات و روایات و زیارات واصله از معصومان به دست می‌آید، این است که در نعمت‌های مادی و معنوی، همه هستی بر سر سفره ولایت حضرت مهدی نشسته‌اند. برای تقریب به ذهن، به شمه‌ای از آن‌ها اشاره می‌شود:

همانا او واسطه فیض در خلقت و آفرینش ماست. همان‌طور که در حدیث فوق فرمودند: «ما ساخته حضرت حق هستیم و مردم به خاطر ما آفریده شده‌اند.» و نیز در دعای عدیله نیز می‌خوانیم: «بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الأرضُ و السَّماء؛ پس بقاء و حیات زمین وابسته به وجود مبارک ایشان است.»

 آن حضرت مربی جهان بشریت است. یکی از معانی حدیث فوق هم همین است که «ما تربیت‌شدگان حضرت احدیت هستیم و مردم تربیت‌یافتگان ما هستند.» در زیارت آل یاسین که آر ناحیه مقدسه وارد شده است، فرمودند: «اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا داعیَ اللهِ وَ رَبّانیَّ آیاتِه؛» یکی از معانی «رَبّانیَّ آیاتِه» این است که تربیت آیات تکوینی و تشریعی حق، به دست توانای حضرت بقیت الله الاعظم، ارواحنا فداء است؛ بنابراین او با نگاه عنایت و نورافشانی‌اش، بشر را به سرمنزل مقصود می‌رساند.

 بقای زمین به برگت وجود اوست؛ در حقیقت آن حضرت حق بقا بر زمین و اهل آن را دارد. امام صادق فرمودند: «وْ بَقِیتِ اَلْأَرْضُ بِغَیرِ إِمَامٍ لَسَاخَتْ؛ اگر زمین بدون امام باقی بماند هر آینه فرومی‌ریزد.»

ساختار کتاب
این کتاب روایتی از چهارده گفتار درباره پدر مهربان زمانه، حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است که در دو بخش تهیه و تنظیم شده است.

بخش نخست که درباره چگونگی ارتباط روحی، فکری و حتی رابطه ظاهری با امام زمان است، شامل سرفصل‌هایی چون: بررسی امکان ملاقات با امام زمان در عصر غیبت، بیان فواید بلند صلوات فرستادن، تبیین معنای غیبت، فرمان قرآن در ارتباط با امام زمان، راه‌های ارتباط با امام زمان و نیز اخلاص و رمز موفقیت است.

در این کتاب داستان‌هایی نیز از علما و بزرگان دین به‌عنوان مصداق بیان شده است که بر جذابیت آن می‌افزاید.
بخش دوم این نگاشته درباره ویژگی‌ها و صفات یاران حضرت مهدی است. این بخش، ویژگی‌های یاران امام را در آینه روایات و آیات بیان می‌کند. یاران امام زمان، مکتب شیعه، ویژگی‌های اصحاب و یاران امام زمان، تعابیر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) از ایرانیان، تحیر و سرگردانی در زمان غیبت و عالم محضر امام زمان، از سرفصل‌های این بخش است.

در میان مباحث مطرح ‌شده این بخش نیز داستان‌ها و احادیث زینت بخش نگاشته هاست:
«از سید عبدالکریم کفاش سؤال شد: چه شد که راه ملاقات برای تو باز شد که هر هفته به خدمت آقا می‌رسی؟ فرموده بودند: شبی جدم پیغمبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را در خواب دیدم. عرض کردم: یا رسول‌الله، خیلی دوست دارم خدمت آقازاده‌تان امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) برسم، چه کنم؟
حضرت فرمودند: در شبانه روز دو مرتبه، اول صبح و دم غروب بنشین برای فرزندم امام حسین (علیه‌السلام) گریه کن. راه برایت باز می‌شود. از خواب بیدار شدم. این برنامه را تا یک سال ادامه دادم، یک سال که به پایان رسید به محضر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شرفیاب شدم و راه برایم باز شد.

برشی از کتاب:
برای خداشناسی و برای اثبات وجود خدا، بزرگان ده دلیل اقامه می‌کنند. یکی از دلایل ده‌گانه، دلیل اشتها است. دلیل اشتها یعنی چه؟ می‌گویند: ما دو گونه اشتها و میل داریم؛ یکی اشتها و میل کاذب است، مثل بهانه‌گیری بچه‌ها؛ گرسنه نیست، فقط بهانه می‌گیرد. که این میل‌ها ریشه و اساس ندارد؛ بلکه بر مبنای تخیّل است.

امّا یک سری از میل‌ها، میل‌های صادق است. من و شما گرسنه می‌شویم، آیا می‌توانیم بگوییم دروغ است؟ گرسنه می‌شویم؛ اگر غذا به ما نرسد، می‌میریم. تشنه می‌شویم؛ اگر به من و شما آب نرسد، از تشنگی می‌میریم. این اشتهای صادق است. من و شما در زمستان میل به گرما داریم، این اشتهای صادق است.
ما وقتی درون و غرایز بشر را مورد تفحّص و آزمایش قرار می‌دهیم، می‌بینیم بشر میل به معنویات دارد، میل به پرستش دارد، می‌خواهد کسی را، چیزی را بپرستد.

خودِ میل و کشش درونی و میل به پرستش، دلیل بر این است که: این جهان خدایی دارد که من و شما میل داریم او را بپرستیم. منتها آنچه مورد پرستش واقع می‌شود، مانند ما نباشد، ناقص نباشد، عاجز نباشد، ظالم نباشد، ممکن نباشد، نیازمند و محتاج نباشد.

در پشت جلد کتاب در سخنی از مقام معظم رهبری درباره وظایف منتظران چنین می‌خوانیم:

بزرگ‌ترین وظیفه منتظران امام زمان این است که از لحاظ معنوی و اخلاقی و عملی و پیوندهای دینی و اعتقادی و عاطفی با مؤمنین و همچنین برای پنجه درافکندن با زورگویان، خود را آماده کنند. کسانی که در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدس شرکت می‌کردند، منتظران حقیقی بودند. کسی که وقتی کشور اسلامی مورد تهدید دشمن است، آماده دفاع از ارزش‌ها و میهن اسلامی و پرچم برافراشته اسلام است، می‌تواند ادعا کند که اگر امام زمان بیاید، پشت سز آن حضرت در میدان‌ها خطر قدم خواهد گذاشت.

اما کسانی که در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را می‌بازند و زانوانشان سست می‌شود؛ کسانی که برای مطامع شخصی خود حاضر نیستند حرکتی که مطامع آن‌ها را به خطر می‌اندازد، انجام دهند؛ این‌ها چطور می‌توانند منتظر امام زمان به‌حساب آیند؟ کسی که در انتظار آن مصلح بزرگ است، باید در خود زمینه‌های صلاح را آماده سازد و کاری کند که بتواند برای تحقق صلاح بایستد.