معرفی کتاب؛
خانواده و زمینهسازی ظهور
نوشتار حاضر در مقام بیان نقش خانواده در تربیت بر اساس منابع و متون دست اول حدیثی امامیه و در نهایت تطبیق مباحث بر عصر غیبت و تبیین وظایف خانواده است.
به گزارش خبرگزاری رسا، پژوهشکده مهدویت و آیندهپژوهی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول کتاب خانواده و زمینهسازی ظهور نوشته محمود ملکیراد را دربهار ۱۳۹۵ در ۳۳۶ صفحه منتشر کرده است.
رویدادها و پدیدههای اجتماعی، بدون زمینهها و شرایط لازمِ آن تحقق نمییابد. سنت الهی نیز بر این امر استوار است که امور عالم از طریق مجاری طبیعی و براساس علل و اساب آن انجام گیرد، حتی در قیامها و انقلابات پیامبران و اولیای الهی لازم است بسترها و زمینهها فراهم شود.
قیام و انقلاب جهانی حضرت مهدی علیه السلام نیز که از وعدههای بزرگ الهی است، از این قاعده و اصل کلی مستثنا نیست و حرکت اصلاحی آن حضرت اتکای صرف و محض به اعجاز ندارد. باید اسباب و شرایط لازم فراهم شود و بسترسازیهای لازم انجام گیرد تا آن حضرت بتواند ظهور و قیام کند؛ هرچند در کنار این اسباب و علل، آن حضرت از امدادها و کمکهای غیبی نیز بهرهمند میگردد. یکی از شرایط لازم ظهور حضرت مهدی علیه السلام، تربیت و آمادهسازی نیروها و سربازان فداکار است؛ به عبارت دیگر، باید مردم و نسلی ولایی و منتظر پرورش یابند تا او با کمک و یاری آنها ظهور و قیام کند که خانواده نقش مهمی در تربیت و اخلاق چنین نسلی دارد، اما اگر خانواده بخواهد چنین کارکردی در تربیت نسلی ولایی برای ظهور حضرت مهدی علیه السلام ایفا کند، باید اولاً، از این نقش حساس خود آگاه باشد و ثانیاً، برای ایفای درست نقش خود باید با فنون تربیتی نسل ولایی زمینهساز ظهور آشنا باشد. بر این اساس لازم است نقش خانواده در این زمینه بهخوبی تبیین و ابعاد مختلف آن بررسی شود که کتاب حاضر به این موضوع پرداخته است.
نوشتار حاضر در مقام بیان نقش خانواده در تربیت بر اساس منابع و متون دست اول حدیثی امامیه و در نهایت تطبیق مباحث بر عصر غیبت و تبیین وظایف خانواده در این زمینه است. منابع تحقیق، کتابهای روایی و مهدوی و نرمافزارهای موجود در این زمینه است. نویسنده در این پژوهش درصدد دستیابی به چند هدف است: نخست شناخت وظایف و مسئولیتهای خانواده در عصر غیبت، دوم ارائه راهکارها و شیوههای اخلاقی و تربیتی نسل منتظر، سوم بیان راههای نیل به خانواده مطلوب در جامعه منتظر.
نویسنده پس از بررسی منابع دینی و روایی و تحلیل دادهها و یافتههای خود معتقد است که برای تربیت زمینهسازان ظهور حضرت مهدی علیه السلام خانواده در چند عرصه میتواند نقشآفرینی کند: ۱. در عرصه تقویت مبانی دینی و اعتقادی فرزندان؛ ۲. در عرصه تقویت اخلاق و تربیت دینی فرزندان؛ ۳. در عرصه تقویت خردورزی فرزندان و آماده کردن آنان از جهت فکری و بصیرت افزایی؛ ۴. در عرصه تقویت روح عبادات فردی و اجتماعی فرزندان؛ ۵. در عرصه بصیرتافزایی و تربیت سیاسی و اجتماعی آنان.
وی بر آن است که در مرحله نخست خود متولیان امر تربیت همچون نهاد خانواده باید آمادگی اعتقادی، فکری و اخلاقی کافی داشته باشند تا بتوانند نسلی ولایی تربیت کنند. نویسنده با بیان چند نکته کاربردی از کارکردهای مهدوی باوری، به این نکته میپردازد که در فرهنگ شیعی، معرفت و شناخت امام و اعتقاد به او از اهمیتی ویژه برخوردار است و به موجب دلایل عقلی و نقلی، ایمان بدون شناخت امام هر زمان تحقق نمیپذیرد. معرفت به امام زمان ۷ نیز زمانی میتواند ما را از مرگ جاهلی برهاند که بتوانیم با شناسایی امام عصر، خود را از هدایتهای او بهرهمند سازیم. اعتقاد به امام عصر باعث میشود که رفتار زن و شوهر و فرزندان و روابط حاکم بر افراد خانواده، مهدوی گردد و معیارهای الهی برآن حاکم شود و این ارزشها به فرزندان انتقال یابد.
رویدادها و پدیدههای اجتماعی، بدون زمینهها و شرایط لازمِ آن تحقق نمییابد. سنت الهی نیز بر این امر استوار است که امور عالم از طریق مجاری طبیعی و براساس علل و اساب آن انجام گیرد، حتی در قیامها و انقلابات پیامبران و اولیای الهی لازم است بسترها و زمینهها فراهم شود.
قیام و انقلاب جهانی حضرت مهدی علیه السلام نیز که از وعدههای بزرگ الهی است، از این قاعده و اصل کلی مستثنا نیست و حرکت اصلاحی آن حضرت اتکای صرف و محض به اعجاز ندارد. باید اسباب و شرایط لازم فراهم شود و بسترسازیهای لازم انجام گیرد تا آن حضرت بتواند ظهور و قیام کند؛ هرچند در کنار این اسباب و علل، آن حضرت از امدادها و کمکهای غیبی نیز بهرهمند میگردد. یکی از شرایط لازم ظهور حضرت مهدی علیه السلام، تربیت و آمادهسازی نیروها و سربازان فداکار است؛ به عبارت دیگر، باید مردم و نسلی ولایی و منتظر پرورش یابند تا او با کمک و یاری آنها ظهور و قیام کند که خانواده نقش مهمی در تربیت و اخلاق چنین نسلی دارد، اما اگر خانواده بخواهد چنین کارکردی در تربیت نسلی ولایی برای ظهور حضرت مهدی علیه السلام ایفا کند، باید اولاً، از این نقش حساس خود آگاه باشد و ثانیاً، برای ایفای درست نقش خود باید با فنون تربیتی نسل ولایی زمینهساز ظهور آشنا باشد. بر این اساس لازم است نقش خانواده در این زمینه بهخوبی تبیین و ابعاد مختلف آن بررسی شود که کتاب حاضر به این موضوع پرداخته است.
نوشتار حاضر در مقام بیان نقش خانواده در تربیت بر اساس منابع و متون دست اول حدیثی امامیه و در نهایت تطبیق مباحث بر عصر غیبت و تبیین وظایف خانواده در این زمینه است. منابع تحقیق، کتابهای روایی و مهدوی و نرمافزارهای موجود در این زمینه است. نویسنده در این پژوهش درصدد دستیابی به چند هدف است: نخست شناخت وظایف و مسئولیتهای خانواده در عصر غیبت، دوم ارائه راهکارها و شیوههای اخلاقی و تربیتی نسل منتظر، سوم بیان راههای نیل به خانواده مطلوب در جامعه منتظر.
نویسنده پس از بررسی منابع دینی و روایی و تحلیل دادهها و یافتههای خود معتقد است که برای تربیت زمینهسازان ظهور حضرت مهدی علیه السلام خانواده در چند عرصه میتواند نقشآفرینی کند: ۱. در عرصه تقویت مبانی دینی و اعتقادی فرزندان؛ ۲. در عرصه تقویت اخلاق و تربیت دینی فرزندان؛ ۳. در عرصه تقویت خردورزی فرزندان و آماده کردن آنان از جهت فکری و بصیرت افزایی؛ ۴. در عرصه تقویت روح عبادات فردی و اجتماعی فرزندان؛ ۵. در عرصه بصیرتافزایی و تربیت سیاسی و اجتماعی آنان.
وی بر آن است که در مرحله نخست خود متولیان امر تربیت همچون نهاد خانواده باید آمادگی اعتقادی، فکری و اخلاقی کافی داشته باشند تا بتوانند نسلی ولایی تربیت کنند. نویسنده با بیان چند نکته کاربردی از کارکردهای مهدوی باوری، به این نکته میپردازد که در فرهنگ شیعی، معرفت و شناخت امام و اعتقاد به او از اهمیتی ویژه برخوردار است و به موجب دلایل عقلی و نقلی، ایمان بدون شناخت امام هر زمان تحقق نمیپذیرد. معرفت به امام زمان ۷ نیز زمانی میتواند ما را از مرگ جاهلی برهاند که بتوانیم با شناسایی امام عصر، خود را از هدایتهای او بهرهمند سازیم. اعتقاد به امام عصر باعث میشود که رفتار زن و شوهر و فرزندان و روابط حاکم بر افراد خانواده، مهدوی گردد و معیارهای الهی برآن حاکم شود و این ارزشها به فرزندان انتقال یابد.
ارسال نظرات